-Είναι απαράδεκτο να εκλέγονται περιφερειάρχες, δήμαρχοι, αλλά και κυβερνήσεις, με ποσοστό συμμετοχής των πολιτών στις εκλογές χαμηλότερο του 40%. Αυτό καταστρατηγεί τον βασικό κανόνα στην κοινωνία με δημοκρατικό πολίτευμα, που είναι η επικράτηση της πλειοψηφίας. Όταν, όμως, αποφασίζουν οι λίγοι για τους «άρχοντες», είτε είναι ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί, είτε οι βουλευτές, περιφερειάρχες, δήμαρχοι και σύμβουλοι, αυτό λέγεται «δημοκρατία της μειοψηφίας». Και οι λίγοι, συνήθως, παρακινούνται από συμφέροντα να επιλέξουν τον «άρχοντα» που θα διοικήσει όλη την κοινωνία και τον τόπο.
-Θεωρούμε πως η κεντρική διοίκηση συνεχίζει να κατα-δυναστεύει την αυτοδιοίκηση και με την προκλητική εμπλοκή της στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, οξύνει την λαϊκή δυσαρέσκεια και ωθεί την μεγάλη μερίδα των πολιτών στην συνειδητή αποστασιοποίηση από τα κοινά. Ο παράγοντας αυτός συμβάλλει στην μείωση του ποσοστού της συμμετοχής στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές. Επίσης, η διεξαγωγή συνεχόμενων εκλογικών διαδικασιών, προκαλεί «κόπωση» στο εκλογικό σώμα. Και τρίτον, το σύστημα διεξαγωγής των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών, με τους δύο γύρους, είναι αποδεδειγμένα μη ελκυστικό στους πολίτες.
-Το σύστημα των δύο γύρων, επίσης, γίνεται ακόμα πιο αποτρεπτικό στην συμμετοχή, αν και οι δύο διεκδικητές των αξιωμάτων του περιφερειάρχη και του δημάρχου, δεν «εξιτάρουν» τους ψηφοφόρους. Αυτό συνέβη στις περιφερειακές εκλογές στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης, με τους υποψήφιους περιφερειάρχες, Χρήστο Μέτιο-Χριστόδουλο Τοψίδη και στις δημοτικές εκλογές του Δήμου Καβάλας, με τους υποψήφιους δημάρχους, Θόδωρο Μουριάδη-Χρυσόστομο (Μάκη) Παπαδόπουλο. Το χαμηλό ποσοστό συμμετοχής στον β΄ γύρο των περιφερειακών εκλογών (35,26%), οφείλεται στην «συμμόρφωση» των ψηφοφόρων των άλλων πολιτικών χώρων, πλην της Νέας Δημοκρατίας, στην «γραμμή» που έδωσαν τα κόμματα, κυρίως για αποχή, αλλά και στην απαξίωση του κομματικού χαρακτήρα που δίνεται στις περιφερειακές εκλογές. Οι δύο υποψήφιοι συνδέθηκαν με την «εμφύλια διαμάχη» στον χώρο της Νέας Δημοκρατίας και χαρακτηρίστηκαν «οι δύο όψεις του ίδιο νομίσματος».
-Ο Χρ. Μέτιος δεν επιβραβεύτηκε μόνο γιατί ήταν ο «εκλεκτός» υποψήφιος της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά και γιατί δημιούργησε απογοήτευση στους κατοίκους ορισμένων Περιφερειακών Ενοτήτων και συγκεκριμένα της Δράμας, της Καβάλας, της Θάσου και του Έβρου. Ενώ, ο Χρ. Τοψίδης δεν επιβραβεύτηκε για την αντιπολίτευση που έκανε στο περιφερειακό συμβούλιο και το πρόγραμμα που παρουσίασε στην προεκλογική περίοδο, αλλά ευνοήθηκε από την κατακόρυφη πτώση της δημοφιλίας του συνδιεκδικητή του.
-Στον Δήμο Καβάλας, η χαμηλή συμμετοχή (37,80%), είναι αποτέλεσμα και των προσώπων που διεκδίκησαν το αξίωμα του δημάρχου. Για πολλούς Καβαλιώτες και πολλές Καβαλιώτισσες, οι δύο συγκεκριμένες υποψηφιότητες δεν ήταν «θελκτικές», για να πάνε την Κυριακή 15 Οκτωβρίου 2023 στην κάλπη και να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα. Εκτιμούμε πως αν το «ζευγάρι» του β΄ γύρου ήταν άλλο, π.χ. Χαράλαμπος (Μπάμπης) Χρυσανίδης-Γιάννης Εριφυλλίδης, η αναμέτρηση θα είχε περισσότερο ενδιαφέρον! Ο Θόδωρος Μουριάδης επικράτησε του Χρυσόστομου (Μάκη) Παπαδόπουλου, γιατί έγινε αυτό που είπε, κάποτε, ο Αμερικανός επιχειρηματίας και πολιτικός, Bernard Baruch: «Ψήφισε αυτόν που υπόσχεται λιγότερα. Θα είναι ο λιγότερο απογοητευτικός»! Ο Θόδ. Μουριάδης απέφυγε τις «μεγαλοστομίες» και την υποσχεσιολογία, αλλά δεν είχε και πολλά να υποσχεθεί. Στην πρώτη θητεία είχε χαμηλά τον πήχη και δεν τον πέρασε. Δεν τολμάει να τον βάλει ψηλότερα, γιατί γνωρίζει πως θα απογοητεύσει τον Καβαλιώτικο λαό στο τέλος της δεύτερης θητείας.
-Ο Μάκης Παπαδόπουλος, από την άλλη πλευρά, παρασύρθηκε από την ορμητικότητα και είπε πράγματα που δημιούργησαν επιφύλαξη στο εκλογικό κοινό. Κυρίως, όμως, δεν έπεισε την πλειοψηφία, πως είναι ο κατάλληλος για δήμαρχος. Σημείωσε πρόοδο, αφού θα είναι ο επικεφαλής της «μείζονος αντιπολίτευσης» στο νέο δημοτικό συμβούλιο.
