Δεν ξέρουμε γιατί η ευαισθησία όλων για τους πρόσφυγες του Εσκί Καπού εξαντλείται στο αν θα βρίσκονται κοντά ή πολύ κοντά ή μέσα στον οικιστικό ιστό της πόλης, αφού είναι γνωστό, ότι και μέσα στο στρατόπεδο Ασημακόπουλου, πάλι σε αντίσκηνα θα διαβιώνουν, μόνο που αυτά θα είναι στημένα μέσα σε δυο κτίρια. Τα προβλήματα των προσφύγων είναι πολύ μεγαλύτερα από το ζήτημα αυτό. Έτσι δικαιωνόμαστε σ’ αυτό που λέγαμε, ότι απλώς η κυβέρνηση ήθελε, όσο ακόμη είναι καλοκαίρι να πιέσει να στεγαστούν σε στεγασμένους χώρους κι αν είναι δυνατόν αυτοί να παραχωρηθούν από την αυτοδιοίκηση.
Φοβούνται ότι αν συνεχίσουν να μένουν στο Εσκί Καπού και αρχίσουν οι παγωνιές, τότε θα αντιμετωπίσουν το ανάθεμα της κοινής γνώμης. Ένα άλλο σοβαρότατο πρόβλημα, το οποίο ξεπέρασε εύκολα η ευαίσθητη κυβέρνηση και οι ευαίσθητοι καβαλιώτες βουλευτές, είναι αυτό που επισήμανε χθες η 7ημέρα κι έχει να κάνει με τα ασυνόδευτα παιδιά. Συνηθίζουν να μας λένε, για να ευαισθητοποιηθούμε, ότι στους 235 πρόσφυγες τα 100 είναι παιδιά.
Δεν μας λένε, πόσα απ’ αυτά είναι ασυνόδευτα, και τι μέτρα προστασίας έχει πάρει η πολιτεία για αυτά. Πως γίνεται; Έχουν χρεωθεί σε κάποιες οικογένειες, τα φροντίζουν κάποιοι από τους μοναχικούς πρόσφυγες; Πως τα παιδιά αυτά επικοινωνούν με τους γονείς τους, που οι περισσότεροι βρίσκονται ήδη στην υπόλοιπη Ευρώπη και τα περιμένουν να πάνε να σμίξει και πάλι η οικογένεια; Τι εγγυήσεις υπάρχουν για την ασφάλεια των παιδιών αυτών, όσο ζουν ανάμεσα σε τόσους πολλούς ενήλικες;
