-Έχει καταλάβει μία αγωνία τα εγχώρια τηλεοπτικά Μέσα Ενημέρωσης πότε θα οριστεί ημερομηνία για την έναρξη των «διαπραγματευτικών» συνομιλιών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, προκειμένου να διερευνηθεί αν υπάρχει πεδίο συνεννόησης μεταξύ των δύο πλευρών, για να προχωρήσουν στη συζήτηση για την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (Α.Ο.Ζ.) και της υφαλοκρηπίδας των νησιών του Αιγαίου.
-Καταρχάς, δεν αντιλαμβανόμαστε γιατί πιέζουν την Ελλάδα οι ευρωπαίοι εταίροι και οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ, να συζητήσει με την Τουρκία για την οριοθέτηση της Α.Ο.Ζ.; Είναι μία τυπική και αναγκαία διαδικασία, όπως έγινε μεταξύ Ελλάδας-Ιταλίας και Ελλάδας-Αιγύπτου. Και στις δύο περιπτώσεις, δεν έδειξαν τόσο ζωηρό ενδιαφέρον οι «μεσολαβητές» της ελληνοτουρκικής προσέγγισης, για την επίτευξη συμφωνίας. Αλλά, ποια συμφωνία μπορεί να επιτευχθεί για την Α.Ο.Ζ. μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, όταν οι γείτονες δεν αναγνωρίζουν την κυριαρχία της Ελλάδας στα νησιά του Αιγαίου, όταν έχουν συνάψει (παράνομα) συμφωνία με την Λιβύη και όταν απειλούν με πόλεμο την Ελλάδα αν ασκήσει το νόμιμο δικαίωμα της επέκτασης της υφαλοκρηπίδας των νησιών από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια; Όπως έκανε στο Ιόνιο πέλαγος, χωρίς να απειλείται με casus belli από την Ιταλία και όπως θα κάνει νοτίως της Κρήτης, χωρίς να είναι αιτία πολέμου με την Αίγυπτο.
-Κατά την άποψη μας, το κλειδί για την οριοθέτηση της Α.Ο.Ζ. μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας, όπως προβλέπεται από το διεθνές δίκαιο της θάλασσας, είναι να ασκήσει η Ελλάδα το δικαίωμα της επέκτασης της υφαλοκρηπίδας των νησιών. Έτσι, θα πάψει η αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στη θάλασσα και τα νησιά του Αιγαίου. Αν η Τουρκία κηρύξει τον πόλεμο στην Ελλάδα για τον λόγο αυτό, θα υποστεί τις συνέπειες από τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις και το διεθνές δίκαιο. Τότε θα δούμε την πραγματική αλληλεγγύη προς την Ελλάδα, από τους ευρωπαίους εταίρους και τους συμμάχους του ΝΑΤΟ. Γιατί τώρα παίζουμε την κολοκυθιά!
-Όσον αφορά την προσφυγή στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης, θεωρούμε πως είναι εξίσου «παγίδα» με τη διμερή διαπραγμάτευση μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας. Τα όργανα αυτά, όπως αποδείχτηκε και στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής των πολιτικών ηγετών των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι ελεγχόμενα. Οι αποφάσεις τους, δυστυχώς, δεν στηρίζονται στο διεθνές δίκαιο, αλλά εξυπηρετούν συμφέροντα. Αν θέλει η ελληνική κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, να προσφύγει στο δικαστήριο της Χάγης, θα το κάνει μόνο για να δικαστούν τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας από την Τουρκία, όπως οι γενοκτονίες των Ελλήνων Ποντίων, των Αρμενίων, των Ασσυρίων, η εισβολή και κατοχή τμήματος του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, που είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, βεβαίως, η νέα εθνοκάθαρση που γίνεται στο Αρτσάχ (Ναγκόρνο-Καραμπάχ) εναντίον του Αρμενικού πληθυσμού που κατοικεί στην περιοχή από αρχαιοτάτων ετών, από τους Αζέρους συμμάχους της Τουρκίας και τους μισθοφόρους τζιχαντιστές, που στέλνει το καθεστώς του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, για να βοηθήσουν τον στρατό του Αζερμπαϊτζάν στην «εκκαθάριση».
