-«Αναγνωρίζομεν ανάγκη ενισχύσεως Νομού Έβρου, στοπ. Όμως, Αλεξανδρούπολις, λόγω γεωγραφικής θέσεως, αδυνατεί συγκεντρώσει ικανό αριθμό ασθενών, βασική προϋπόθεση λειτουργίας Ιατρικής Σχολής, στοπ. Πόλις Καβάλας κέντρον περιοχής, πληροί ανωτέρω προϋπόθεση, διαθέτουσα συγχρόνως επαρκή αριθμό νοσοκομειακών κλινών, στοπ. Παρακαλούμεν επανεξετάσετε όλον θέμα, δια να τεθή επί υγιών βάσεων η υπό ίδρυση Σχολή». Αυτό είναι το τηλεγράφημα που απέστειλε το διοικητικό συμβούλιο της Ιατρικής Εταιρείας Καβάλας, προς τον πρόεδρο της κυβερνήσεως (πρωθυπουργό), τον υπουργό κοινωνικών Υπηρεσιών, τον υπουργό παιδείας, τον υπουργό συντονισμού, τον υπουργό βορείου Ελλάδος, τον υφυπουργό εμπορίου, τους βουλευτές Καβάλας, Μ. Αντωνιάδη-Γ. Αστεριάδη και τον νομάρχη Καβάλας, για την ίδρυση Ιατρικής Σχολής Σχολής, πριν από 47 έτη!
-Ήταν Φεβρουάριος του 1977, όταν έγινε γνωστή η εξαίρεση της Καβάλας, με απόφαση της τότε κυβέρνησης (της Νέας Δημοκρατίας), από την ίδρυση πανεπιστημιακών κλινικών και ιατρικών σχολών. Η είδηση προκάλεσε μεγάλη απογοήτευση και αντίδραση στην τοπική κοινωνία, που εκδηλώθηκε με σειρά ανακοινώσεων φορέων, συσκέψεις και επιστολές προς κυβερνητικά στελέχη. Στον γενικό «ξεσηκωμό» πρωτοστάτησαν, η Ιατρική Εταιρεία και ο Ιατρικός Σύλλογος Καβάλας. Ο δεύτερος απέστειλε επιστολή προς τον υπουργό κοινωνικών Υπηρεσιών. Μεταξύ άλλων ανέφερε τα εξής: «Κύριε υπουργέ, Θα κατανοούσαμε την ίδρυση πανεπιστημιακών κλινικών εις την Αλεξανδρούπολιν, αν και πιστεύομεν ότι, εις τον Έβρον θα απέδιδεν καλλίτερα οιαδήποτε άλλη σχολή, ως Φυσικομαθηματική, Γεωπονική, Δασολογική, Κτηνιατρική, ή και όλες μαζί, εκτός της Ιατρικής Σχολής. Δεν μπορούμε, όμως, να κατανοήσωμεν την εκτίμηση της διοικήσεως, για την ίδρυση πανεπιστημιακών κλινικών εις δύο συνορεύουσας πόλεις της Θεσσαλίας, ήτοι του Βόλου και της Λαρίσης, εν συσχετισμώ προς τον αποκλεισμόν της Καβάλας». Και συνέχιζε: «Δι’ αυτόν και μόνον τον λόγον, εις την αρχή της επιστολής μας, κρίναμεν την απόφασιν της διοικήσεως, άδικον δια την περιοχήν μας». Αλλά, η ουσία βρίσκεται στην τελευταία παράγραφο της επιστολής: «Κύριε υπουργέ, Πολλάκις εις τον χώρον αυτόν, ελήφθησαν αποφάσεις υπό την πίεσιν, είτε προσκαίρων γεγονότων, είτε προσώπων, που απεδείχθησαν εκ των υστέρων πολύ λανθασμένες. Γι’ αυτό, κύριε υπουργέ, κρίνοντας με καθαρά αντικειμενικά κριτήρια, πιστεύομεν ότι, μέχρις ότου το νομοσχέδιον έρθει εις την Βουλήν προς ψήφισιν, θα συμπεριλάβετε και την Καβάλα δια την ίδρυση Ιατρικής Σχολής, με την πεποίθηση ότι τούτο θα αποτελέση ωφέλιμον δια το κοινωνικόν σύνολον, αλλά και δικαία πράξη».
-Η ίδρυση Ιατρικής Σχολής στην πόλη της Καβάλας, δεν είναι ούτε εμμονή, ούτε φαντασίωση της τοπικής κοινωνίας. Στο πρώτο νομοσχέδιο του 1966, που κατατέθηκε στην Βουλή των Ελλήνων, αλλά δεν πρόλαβε να ψηφιστεί, στην εισηγητική έκθεση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη (σ.σ. πρώην πρωθυπουργού και αείμνηστου πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού της χώρας) και του Στυλιανού Αλαμανή (σελίδες 11, 12 και άρθρα 13, 23) προβλεπόταν ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ στην Καβάλα, διότι: «Η Καβάλα είναι η μόνη πόλη της Ελλάδας που διαθέτει την νοσοκομειακή εις κλίνας υποδομή, ήτοι 550 κλίνας (Σανατορίου και κρατικού νοσοκομείου), επίσης 600 κλίνας ιδιωτικών κλινικών, δυναμένας εν όλω, ή εν μέρει, να χρησιμοποιηθούν, ήτοι γενικόν σύνολον 1.150 κλίνας. Πλέον τούτου, η Καβάλα κείται στο κέντρο της Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης, ενώ η Κομοτηνή και η Αλεξανδρούπολη έκκεντρα. Κανείς, επομένως, ασθενής της Δράμας, Καβάλας, Σερρών, Ξάνθης και τμήματος της Κομοτηνής, δεν θα πάει εις Αλεξανδρούπολιν, ή Κομοτηνή, αλλά θα διαρρεύσουν εις Θεσσαλονίκη και Αθήνας. Επομένως, ούτε αποκέντρωσις, αποσυμφόρησις θα γίνει, ούτε θα ευεργετηθεί αυτός ούτος ο άρρωστος, η δε Καβάλα θα αδικηθεί».
-Η συνέχεια είναι γνωστή. Από την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης εξαιρέθηκε ο μεγάλος σε έκταση και πληθυσμό Νομός Σερρών, η Δράμα και η Καβάλα, κυρίως, αποψιλώθηκαν στοχευμένα. Και σήμερα, θεωρούμε «μονόδρομο» να απορροφηθούν και τα πανεπιστημιακά τμήματα της Καβάλας από το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, για να ενισχυθεί και να γίνει το τρίτο μεγαλύτερο δημόσιο πανεπιστήμιο στην Ελλάδα! Οι τοπικοί άρχοντες, η Ιατρική Εταιρεία και ο Ιατρικός Σύλλογος Καβάλας, παρακολουθούν αμέτοχοι την συνεχιζόμενη υποβάθμιση του τόπου. Αλίμονο στις επόμενες γενιές των Καβαλιωτών, που θα ζήσουν σε ένα «γραφικό ψαροχώρι», όπως είπε μία ψυχή.
