Είναι ο «γκουρού» του συνδικαλισμού στο Νομό Καβάλας και το δήλωσε (ευθαρσώς) ότι: «Στα Πετρέλαια έχω δημιουργήσει μία καλή «φουρνιά» από συνδικαλιστές, για να συνεχίσουν αυτό που λέγεται συνδικαλιστικά Πετρέλαια».
Η άποψη του, επομένως, για το εργατικό κίνημα, τον συνδικαλισμό και τους εκπροσώπους του έχει, πάντα, βαρύνουσα σημασία. «Δεν υπάρχει Εργατικό Κέντρο Καβάλας, αλλά είναι ένα γραφειάκι, που το κρατάει ο πρόεδρος και μία ομάδα και στην ουσία, δεν υπάρχει εκδήλωση σε καμία διαμαρτυρία. Εγώ δεν θέλω να ασχοληθώ ξανά μαζί του», είπε ο «πατριάρχης» των συνδικαλιστών στα Πετρέλαια Καβάλας, ο Βανζέλ.
Είναι απορίας άξιο, καρντάσια, γιατί δεν έγινε πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου. Θεωρώ ότι με πρόεδρο τον Βανζέλ, το Εργατικό Κέντρο Καβάλας θα ήταν το πιο δυναμικό στην Ελλάδα! Το εργατικό κίνημα στο Νομό Καβάλας στερήθηκε των υπηρεσιών του Βανζέλ. Κι εκείνος, έχασε την ευκαιρία να αναδειχτεί σε μεγάλο πρωταγωνιστή του συνδικαλισμού σε τοπικό και πανελλαδικό επίπεδο. Διότι, είμαι βέβαιος πως θα μπορούσε να εκλεγεί και πρόεδρος της Γ.Σ.Ε.Ε.!
Τον κέρδισε, όμως, η πολιτική και συγκεκριμένα η τοπική αυτοδιοίκηση. Ωστόσο, παρά τις διαδοχικές απόπειρες, δεν κατάφερε να εκλεγεί δήμαρχος. Και μάλλον, δεν θα καταφέρει να πραγματοποιήσει τον στόχο αυτό.
Θα αφήσει την «παρακαταθήκη» του στα Πετρέλαια, που είναι «σχολείο» συνδικαλιστών και ίσως το πιο ισχυρό σωματείο εργαζομένων, μεταξύ αυτών που ανήκουν στο Εργατικό Κέντρο Καβάλας. Δεν αποκλείεται, κάποιο από τα «ταλέντα» που εκκολάπτονται στο «σχολείο» αυτό, να αναλάβει την προεδρία του Εργατικού Κέντρου στο μέλλον. Και το συνδικαλιστικό κίνημα στο Νομό να «βγει από τη ναφθαλίνη»! Για το τέλος, καρντάσια, άφησα το απόφθεγμα του Βανζέλ για τον συνδικαλισμό. «Εργατικό κίνημα σημαίνει πως βάζω πολλά ζητήματα, κοινωνικά, εργασιακά, μισθολογικά και διεκδικώ, από τη δική μου σκοπιά, μέχρι να φέρω τον εργαζόμενο σε μία καλή θέση».
