Λένε πως η ιστορία επαναλαμβάνεται, αλλά «γράφεται» από άλλους πρωταγωνιστές. Το 480 π.Χ., στις Θερμοπύλες, μία «χούφτα» Ελλήνων πολεμιστών αντιμετώπισε την πανίσχυρη στρατιά του Πέρση ηγεμόνα, Ξέρξη, που κατάφερε να κάμψει την αντίσταση των υπερασπιστών του στενού περάσματος. Ωστόσο, η μάχη των Θερμοπυλών έμεινε στην παγκόσμια ιστορία ως λαμπρό παράδειγμα αυταπάρνησης, αυτοθυσίας και υπακοής στην πατρίδα. Η μάχη έδειξε τα πλεονεκτήματα της στρατιωτικής εκπαίδευσης των Σπαρτιατών, του καλύτερου εξοπλισμού και της έξυπνης χρήσης της μορφολογίας του εδάφους.
Τότε, οι Έλληνες πολεμιστές δέχονταν τα χιλιάδες βέλη των τοξοτών του περσικού στρατεύματος, που «έκρυβαν» τον ήλιο! Σήμερα, στον ποταμό Έβρο, οι Έλληνες αστυνομικοί και στρατιώτες δέχονται τα χημικά, που εκτοξεύονται από την απέναντι όχθη, όπου βρίσκονται χιλιάδες αφρικανών και ασιατών μεταναστών και δυνάμεις της τουρκικής αστυνομίας. Από το «κάδρο» απουσιάζει, προς το παρόν, ο Εφιάλτης!
Υπάρχει μια απλή λύση την οποία την είχαμε αλλά την κατήργησε ο Σιμητης. ΝΑΡΚΟΠΈΔΙΟ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΟΡΙΑΚΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ. ΤΟΣΟ ΑΠΛΟ. Όταν έχεις να κάνεις με εχθρούς αυτές είναι λύσεις και όχι να ανέβει όλος ο στρατός στον Έβρο. Δέκα μέρες χρειάζονται και πολλές λέω.