Βαρεθήκαμε να γράφουμε για το ανούσιο της προσπάθειας που τώρα ανέλαβε η αγαπητή μας Μαρίνα Φιλιππίδου, να «σώσει» το ίδρυμα Αγία Μαρίνα», από το λουκέτο. Είναι γνωστό σε όλους ότι η τοπική κοινωνία πάντα στήριζε με όλες της τις δυνάμεις αυτό το ίδρυμα, που κατά καιρούς λειτουργούσε να αδικαιολόγητα έξοδα, με πολύ περισσότερο προσωπικό που θα μπορούσε να αντέξει, σκόπιμα κάποιες προηγούμενες διοικήσεις άφηναν να συσσωρευτούν υποχρεώσεις σε μισθούς, σε ασφαλιστικές εισφορές και σε υποχρεώσεις προς τρίτους, με αποτέλεσμα να έχουν φτάσει στο ποσό του μισού εκατ. ευρώ και βέβαια να μην μπορούν να αποπληρωθούν, όση βοήθεια κι αν παρασχεθεί, από το δημόσιο ή τους ιδιώτες.
Και όλες οι συζητήσεις ξεκινούν από το πώς θα καλυφθεί το έλλειμμα που υπάρχει κι όχι από την αναγκαιότητα της συνέχισης της λειτουργίας αυτού του ιδρύματος. Τα περισσότερα από τα «παιδιά» που φιλοξενούνται στο ίδρυμα, είναι ενήλικες και μάλιστα ορισμένα σε πιο προχωρημένη ηλικία. Η φιλοξενία τους εκεί, ποτέ δεν ήταν παιδαγωγική, αλλά με το πρόσχημα της εκπαίδευσης, δημιουργούσαν αντικείμενα τα οποία στη συνέχεια πουλούσε το ίδρυμα, με μόνο στόχο να μαζευτούν περισσότερα χρήματα για να καλυφθούν οι πάρα πολλές (αχρείαστες) υποχρεώσεις του, πράγμα που και πάλι δεν μπορούσε ποτέ να καλυφθεί. Μιλάμε, δηλαδή, για απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία των «παιδιών» αυτών, τα οποία στο όνομα της απασχόλησής τους και της απομάκρυνσής τους από το οικογενειακό περιβάλλον και την κοινωνικοποίησή τους, πήγαιναν εκεί και δούλευαν, για να τους προσφερθεί ένα πιάτο φαγητό.
Οι οικείοι των ατόμων αυτών, παίρνουν από την πολιτεία ικανή αποζημίωση, με την οποία θα μπορούσαν οι άνθρωποι του περιβάλλοντός τους, αν πληρώνουν κάποιον να τους προσέχει, να τους κοινωνικοποιεί και να τους στηρίζει. Ορισμένα από τα άτομα αυτά, ανήκουν σε οικογένειες με πολύ υψηλό εισόδημα. Ποιος λοιπόν είναι ο λόγος να μένουν στο ίδρυμα αυτό τα άτομα αυτά που έχουν άλλες ανάγκες απ’ αυτές που τους παρέχονται; Καταλαβαίνουμε την αγάπη για προσφορά της Μαρίνας Φιλιππίδου και του Δ.Σ. του ιδρύματος, αλλά αυτή τη φορά νομίζουμε ότι έχει ευθύνη στην τοπική κοινωνία και πρέπει να απαιτήσει να κλείσει το ίδρυμα, γιατί έτσι θα προσφέρει πολύ καλύτερες υπηρεσίες και στην τοπική κοινωνία, αλλά και στα ίδια τα άτομα που φιλοξενεί. Τι είδους κοινωνικοποίηση γίνεται μέσα στο ίδρυμα και πως αξιοποιείται η (υποτιθέμενη) εκπαίδευση που παίρνουν τα άτομα αυτά δουλεύοντας εκεί επί χρόνια χωρίς μάλιστα να πληρώνονται;;;
