Με τη συμμετοχή να «αγγίζει» υψηλά επίπεδα, το 2ο συνέδριο που οργάνωσε η Θουκυδίδειος Ακαδημία, με θέμα: «Η παιδεία σήμερα-Αρχαία Ελληνικά-Διδακτική Μεθοδολογία-Δυσλεξία», πραγματοποιήθηκε στη δημοτική βιβλιοθήκη Καβάλας. «Κατά γενική ομολογία, ήταν ένα συνέδριο που χαρακτηρίστηκε από πολλές και εξαιρετικού επιπέδου εισηγήσεις, οι οποίες επιχείρησαν να δώσουν τον παλμό που πρέπει να ακολουθήσει η παιδεία στη χώρα μας. Η παιδεία μας δεν πρέπει να εξακολουθήσει να απομακρύνεται από την κλασσική της διάσταση, αλλά αντιθέτως, θα πρέπει να επιχειρήσει να προσαρμοστεί στις σημερινές συνθήκες και ανάγκες, ώστε να κατακτήσει, τελικά, τον ρόλο που της αναλογεί. Σημαντικό μέρος του συνεδρίου αφιερώθηκε στην άποψη των εισηγητών περί της μεθοδολογίας που πρέπει να χαρακτηρίζει τη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών, με απώτερο στόχο να τα καταστήσει ελκυστικά, ενδιαφέροντα και χρήσιμα για τους σημερινούς μαθητές και αυριανούς πολίτες», αναφέρει το δελτίο Τύπου και συνεχίζει:
«Ειδικότερα, επιχειρήθηκε να εξηγηθεί και να αναλυθεί, ότι η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών δεν πρέπει να εξαντλείται μόνο στην ανάλυση των γραμματικών φαινομένων, αλλά να εστιάζει στην αναζήτηση και ανάλυση του βαθύτερου νοήματος των κειμένων και του λόγιου χαρακτήρα της γλώσσας. Ένα επιπλέον σημαντικό και ιδιαίτερο μέρος του συνέδριου αφιερώθηκε στην ανάλυση και παρουσίαση των χαρακτηριστικών της δυσλεξίας και των λοιπών μαθησιακών προβλημάτων, με σκοπό να αναδειχθούν σε εκπαιδευτικούς και γονείς και να προταθούν τρόποι διαχείρισης των συνεπειών που προκαλούν αυτά.
Ιδιαίτερα ευχάριστη ήταν, η διαπίστωση πως ένας μεγάλος αριθμός προπτυχιακών φοιτητών γέμισε, με την αθρόα του προσέλευση, τους χώρους της δημοτικής βιβλιοθήκης, γεγονός που καταδεικνύει, με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, το διαρκές ενδιαφέρον της νέας γενιάς φιλολόγων για την ελληνική γλώσσα. Μεγάλο ήταν το ενδιαφέρον τους για τις τεχνικές και δεξιότητες που πρέπει να πραγματοποιηθούν, ώστε στο προσεχές μέλλον, να υπάρξει μεταστροφή της άποψης που καλλιεργείται τα τελευταία χρόνια περί μιας, τάχα, νεκρής γλώσσας, η οποία δεν έχει τίποτα να προσδώσει στον σημερινό έλληνα. Κοινή ομολογία όλων των πανεπιστημιακών εισηγητών υπήρξε, πως ο χώρος της παιδείας δεν είναι τόπος που επιδέχεται πολιτικές αντιπαραθέσεις, ή χώρος στον οποίο πρέπει να επιτρέπονται ιδεοληψίες, σκοπιμότητες, καιροσκοπισμοί.
Η τελευταία ημέρα του συνεδρίου έκλεισε έπειτα από βεβαιότητα ότι καταδείχθηκε, μέσα από συζήτηση-προβληματισμό περισσότερων των δύο ωρών μεταξύ των συμμετεχόντων, ότι η διαχρονική αξία της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών πρέπει να ενδυναμωθεί στο μέλλον και μάλιστα από το πρωτότυπο κείμενο».
