– Όσοι και όσες ασκούν διοίκηση παίρνουν αποφάσεις, οι οποίες κάποιες φορές είναι δυσάρεστες στους υφισταμένους, ή στους πολίτες, όταν πρόκειται για αιρετούς άρχοντες.
– Αν οι αποφάσεις αυτές λαμβάνονται με γνώμονα το συλλογικό συμφέρον και όχι το πολιτικό κόστος, αργά ή γρήγορα θα δικαιωθούν. Αυτό αποδεικνύεται από την ιστορία.
– Στην περίπτωση του αυτοκινητόδρομου Ε61, το συλλογικό συμφέρον απαιτεί να κατασκευαστεί ο δρόμος. Εάν η κεντρική διοίκηση δεν «καίγεται» για τη σύνδεση των πόλεων των Σερρών και της Δράμας με την Εγνατία οδό και του λιμανιού «Φίλιππος Β» με την ευρωπαϊκή ενδοχώρα, οι αιρετοί της περιφερειακής και της τοπικής αυτοδιοίκησης, οι φορείς και οι πολίτες των Νομών Σερρών, Δράμας και Καβάλας, πρέπει να δείξουν εμπράκτως ότι θέλουν το δρόμο αυτό.
– Η επιθυμία αυτή δεν πρέπει να μείνει στα λόγια, από τα οποία χορτάσαμε στις διαδοχικές συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου Δήμου Καβάλας, αλλά να υπάρξουν πράξεις, όπως η απόφαση που πήρε το δημοτικό συμβούλιο στη συνεδρίαση της περασμένης Δευτέρας 24 Οκτωβρίου 2016.
– Το ότι δόθηκε η άδεια (στην «Εγνατία Οδό Α.Ε.») να κάνει έξι ερευνητικές γεωτρήσεις στην περιοχή μεταξύ του Σταυρού Αμυγδαλεώνα και του Αγίου Σίλα, δεν σημαίνει ότι «μεθαύριο» θα «βάλει μπροστά» για να κατασκευάσει το δρόμο.
– Πράγματι, η χάραξη που προτείνει η κατασκευάστρια εταιρεία έχει «κουσούρια», όπως η μικρή απόσταση από κατοικίες σε κάποιο σημείο του Σταυρού Αμυγδαλεώνα.
– Τα «κουσούρια» αυτά μπορούν να βελτιωθούν με διαβούλευση στο επόμενο στάδιο της μελέτης περιβαλλοντικών όρων του έργου.
– Όσον αφορά τη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, τη Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2016, μας απογοήτευσε, για πολλοστή φορά, ο απύθμενος λαϊκισμός των εκπροσώπων των παρατάξεων της αντιπολίτευσης.
– Η στάση που τήρησαν, όπως και σε άλλα μεγάλα τοπικά ζητήματα, υπαγορευόταν από πολιτική σκοπιμότητα. Κι όπως αναφέραμε στην αρχή, η ιστορία δεν δικαιώνει τους καιροσκόπους. Είναι τόσο κοντόφθαλμη η λογική τους κι ας ισχυρίζονται πως νοιάζονται για το μέλλον των παιδιών τους, που δεν τους επιτρέπει να δούνε το συλλογικό συμφέρον.
– Το μόνο που τους ενδιαφέρει, είναι το πρόσκαιρο πολιτικό όφελος. — Γι’ αυτό βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος. Όταν θα αποσυρθούν από το πολιτικό προσκήνιο, λοιπόν, δεν θα μείνει κανείς από αυτούς στην ιστορία του τόπου.
– Αντιθέτως, θα μείνουν εκείνοι που πήραν τις μεγάλες και γενναίες αποφάσεις. Κι ας ήταν δυσάρεστες για κάποιες μικρές ομάδες πολιτών.
