-Θεωρούμε ότι εκείνοι που «πόνταραν» στην ανακύκλωση, για να μειωθεί ο όγκος των αστικών αποβλήτων που πηγαίνουν για (υγειονομική) ταφή, έπειτα από αρκετά έτη διαψεύστηκαν. Οι περισσότεροι Δήμοι στην Ελλάδα έχουν πολύ χαμηλό ποσοστό, μονοψήφιο, στην ανακύκλωση και στην πράξη αυτή η πρακτική συμβάλλει ελάχιστα στην διαχείριση των απορριμμάτων. Το ίδιο ισχύει στον Δήμο Καβάλας και επιβεβαίωσε ο δήμαρχος, Θόδωρος Μουριάδης, ο οποίος δήλωσε πως το τρέχον έτος (2022), η δημοτική Αρχή θα καταβάλλει ως τέλος ταφής των απορριμμάτων το χρηματικό ποσό των 250.000 ευρώ, ενώ το επόμενο έτος (2023) το ποσό θα αυξηθεί στις 350.000 ευρώ. Δηλαδή, τα δύο τελευταία έτη, ο Δήμος Καβάλας θα υποχρεωθεί να δαπανήσει 600.000 ευρώ, για να πληρώσει το «χαράτσι» (σ.σ. που λένε και οι αγαπητοί κομμουνιστές) της ταφής των απορριμμάτων του! Με τα χρήματα αυτά, θα μπορούσε να κατασκευάσει μία δεύτερη μονάδα παραγωγής εδαφοβελτιωτικού υλικού από τα πράσινα απόβλητα στην ανατολική πλευρά του Δήμου.
-Είναι πραγματικά λυπηρό, θα λέγαμε και εξωφρενικό, να δαπανώνται τόσα χρήματα για να πληρώνεται ένα τέλος και άλλα τόσα, ίσως και περισσότερα, για την διαχείριση των απορριμμάτων, δηλαδή την μεταφορά και την ταφή τους. Κι ενώ ο Δήμος Καβάλας, θα μπορούσε να έχει έσοδα από την διαχείριση των αστικών απορριμμάτων! Με ποιο τρόπο; Κατασκευάζοντας την (περιβόητη) Μονάδα Επεξεργασίας Απορριμμάτων και παράγοντας ενέργεια από την επεξεργασία των αποβλήτων. Διότι, οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας δεν είναι μονόδρομος.
-Οι Δήμοι πρέπει να εμπλουτίσουν το «μίγμα» που προσφέρει ενέργεια και μειώνει το κόστος κατανάλωσης. Η γεωθερμία είναι μία πηγή. Η ίδρυση «ενεργειακών κοινοτήτων» είναι μία εναλλακτική λύση. Τα απορρίμματα, κατά την άποψη μας, είναι η καλύτερη επιλογή. Τα απορρίμματα είναι άφθονα και είναι κρίμα να θάβονται, για να επιβαρύνουν το υπέδαφος και τον υδροφόρο ορίζοντα. Δυστυχώς, η κεντρική διοίκηση επιμένει στις Α.Π.Ε. και την ανακύκλωση, ενώ τα επίσημα στοιχεία δεν είναι ενθαρρυντικά, σε σχέση με τους στόχους που τέθηκαν. Η επιμονή αυτή των κυβερνώντων, μας βάζει σε έντονη υποψία.
-Πόσο καιρό χρειάζεται για την κατασκευή μιας Μ.Ε.Α. (Μονάδας Επεξεργασίας Απορριμμάτων) που θα παράγει ενέργεια για τις ανάγκες του Δήμου Καβάλας; Δύο, τρία χρόνια; Η κατασκευή της μονάδας αυτής συζητιέται περισσότερο από μία πενταετία κι ακόμα δεν αναδείχτηκε ο ανάδοχος! Εάν λειτουργούσε, πόσα χρήματα θα είχε «γλιτώσει» ο Δήμος Καβάλας από την πληρωμή του τέλους ταφής απορριμμάτων; Δεν είναι στραβός ο γιαλός, αλλά αρμενίζουμε στραβά! Ας σταματήσουν, λοιπόν, οι άρχοντες, τοπικοί και μη, να «φουσκώνουν το μυαλό» των πολιτών με πράγματα που δεν προσφέρουν αποτέλεσμα. Όταν ο κόσμος βλέπει ότι η ανακύκλωση βρίσκεται χαμηλά και συμβάλλει σε πολύ μικρό ποσοστό στην διαχείριση των απορριμμάτων, θα σταματήσει να έχει εμπιστοσύνη και θα συμμετέχει στην συλλογική προσπάθεια λιγότερο, ή καθόλου. Ο κόσμος πείθεται με τους ρεαλιστικούς στόχους και το αποτέλεσμα.
