– Η ένταξη του αρχαιολογικού χώρου των Φιλίππων στον κατάλογο των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO είναι γεγονός! Πρόκειται για σπουδαία επιτυχία και είναι αποτέλεσμα της διαχρονικής προσπάθειας που έγινε και της σταθερής υποστήριξης του αιτήματος από την τοπική κοινωνία.
– Δικαιολογημένα όλοι οι Καβαλιώτες πρέπει να αισθάνονται χαρούμενοι και δικαιωμένοι. Για μία ακόμα φορά αποδείχτηκε, πως όταν μία κοινωνία είναι ενωμένη και αγωνίζεται για ένα κοινό στόχο, μπορεί να πετύχει υψηλούς στόχους. Είθε αυτή η επιτυχία να γίνει η απαρχή για νέες κατακτήσεις στόχων, υψηλών και λιγότερο υψηλών. Και, βεβαίως, να μιμηθούμε το συγκεκριμένο παράδειγμα.
– Το τριήμερο της Παρασκευής 15, του Σαββάτου 16 και της Κυριακής 17 Ιουλίου 2016, στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων θα παρουσιαστούν δύο μεγάλα έργα των δασκάλων της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, του Αισχύλου και του Σοφοκλή, σκηνοθετημένα από αξιόλογους σκηνοθέτες (Τσέζαρις Γκραουζίνις, Θέμης Μουμουλίδης) και ερμηνευμένα από σημαντικούς ηθοποιούς.
– Ο Νικήτας Τσακίρογλου είναι ένας εξ’ αυτών και θα ερμηνεύσει τον ρόλο του Κρέοντα στην «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, την Κυριακή 17 Ιουλίου 2016.
– Η εμπειρία του είναι μεγάλη στο χώρο του θεάτρου, του κινηματογράφου και, κυρίως, του αρχαίου δράματος. Ο λόγος του, επομένως, έχει βαρύνουσα σημασία. «Ο λόγος του Σοφοκλή έχει μία επικαιρότητα στα μεγάλα προβλήματα που, αυτή τη στιγμή, αντιμετωπίζει η Ελλάδα. Το έργο γράφτηκε πριν από δυόμισι χιλιάδες χρόνια και, δυστυχώς, βλέπουμε να συνεχίζονται τα ίδια προβλήματα, αναφορικά με τη σχέση της εξουσίας με τον λαό. Ο κόσμος έχει την ανάγκη να ακούσει έναν ορθό λόγο, ο οποίος θα του καλύπτει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει», είπε στη συνέντευξη που έδωσε σε τοπική εφημερίδα.
– Τα ίδια, περίπου, ειπώθηκαν από τους συντελεστές της παράστασης «Επτά επί Θήβας», που έγραψε ο Αισχύλος, στη συνέντευξη Τύπου την Πέμπτη 14 Ιουλίου 2016. Κάποιος από τους ηθοποιούς, μάλιστα, είπε ότι όταν τελειώνει μία παράσταση, οι θεατές δεν πρέπει να φεύγουν από το θέατρο, για να συνεχίσουν, πάλι, τη ζωή τους σαν να μη συμβαίνει τίποτα.
– Ο σκοπός του θεάτρου είναι να κάνει τους ανθρώπους καλύτερους. Και εάν καταφέρουμε να γίνουμε καλύτεροι, δεν θα επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος. Αυτά, που πραγματεύονται στα έργα τους, οι μεγάλοι συγγραφείς αρχαίων ελληνικών τραγωδιών.
– Τα τελευταία χρόνια, παρατηρούμε μία προσπάθεια των μεταφραστών, των σκηνοθετών, των ηθοποιών και των υπόλοιπων συντελεστών των παραστάσεων αρχαίου δράματος, να προβάλλουν τον λόγο του Αισχύλου, του Σοφοκλή, του Ευριπίδη. Και όχι να εντυπωσιάσουν το κοινό με διάφορα (εξεζητημένα) σκηνοθετικά και λεκτικά ευρήματα, ή με πλούσιες παραγωγές. Είναι από τα θετικά της οικονομικής κρίσης.
