-Αναρωτιέται ο Βασίλης Τσιάντος, καθηγητής του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδας (ΔΙ.ΠΑ.Ε.), γιατί παραμένουν ακαλλιέργητα 2 εκατομμύρια στρέμματα γεωργικής γης στην Ελλάδα και γιατί δεν επιδοτείται η καλλιέργεια τους, ώστε η χώρα να έχει επάρκεια σε βασικά γεωργικά προϊόντα. Η απάντηση στο ερώτημα σου, κύριε καθηγητά, είναι ότι η προτεραιότητα των κυβερνώντων είναι η «πράσινη ανάπτυξη».
-Διότι, αν επιδοτηθούν οι γεωργοί για να σπείρουν και να παράγουν γεωργικά προϊόντα στα ακαλλιέργητα χωράφια, δεν θα στραφούν προς την σύγχρονη «καλλιέργεια» των φωτοβολταϊκών πάρκων και των ανεμογεννητριών! Αυτό που προέχει για τους κυβερνώντες, είναι η παραγωγή (ηλεκτρικής) ενέργειας από τις λεγόμενες Α.Π.Ε. (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας), παρά η πρόληψη μιας επισιτιστικής απειλής. Η Ελλάδα πρέπει να γίνει ο «παράδεισος» των φωτοβολταϊκών και των ανεμογεννητριών, για να εξασφαλίσουν παχυλό εισόδημα οι (εθνικοί) πάροχοι και εργολάβοι!
-Οι γεωργοί, επομένως, επιδοτούνται όχι για να παράγουν γεωργικά προϊόντα, αλλά ηλεκτρική ενέργεια. Επιδοτούνται όχι για να φυτέψουν σιτάρι, καλαμπόκι, βαμβάκι, ηλίανθο, οπωροκηπευτικά, ακτινίδια, πατάτες, κ.λπ., αλλά φωτοβολταϊκά πάνελ και ανεμογεννήτριες! Και σε τελική ανάλυση, η Ελλάδα συνεχίζει να εξαρτάται από το φυσικό αέριο της Ρωσίας, το πετρέλαιο της Αραβίας και να εισάγει γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα από τρίτες χώρες. Πρόκειται, λοιπόν, για «εθνική στρατηγική», ώστε η χώρα να παραμένει εξαρτημένη και χωρίς δική της παραγωγή.
-Εάν από τα 2 εκατομμύρια ακαλλιέργητα στρέμματα χωραφιών, καρντάσια, καλλιεργούσαμε σιτηρά, καλαμπόκι, πατάτες και λαχανικά στα μισά από αυτά, θα χρειαζόταν να κάνουμε εισαγωγή αυτών των προϊόντων; Όχι μόνο δεν θα κάναμε εισαγωγή, αλλά τα προϊόντα που θα παράγονταν στην ευλογημένη ελληνική γη, θα ήταν περιζήτητα στο εξωτερικό!
