Αγαπητό μου παιδί άκουσε μερικά λάθη σου, που ίσως(;) κανείς από το επιτελείο σου δεν σου υπενθύμιζε κάθε τόσο, για να ακολουθήσεις τον σωστό δρόμο, τον δρόμο της επιθυμίας του λαού! Δεν ακολούθησες το λαϊκό άσμα σαν (αυτοαποκαλούμενο) παιδί του λαού που χρησιμοποίησες κατά κόρον για να αναρριχηθείς στην εξουσία. Και σου το γράφει κάποιος που σε στήριξε από την πρώτη στιγμή και ως αρχηγό κόμματος!
Να τονίσω ότι, κάτι παρόμοιο έγραψα και για το παιδί μου τον Αλέξη, αλλά δεν διάβασε τα μηνύματα του λαού και βρέθηκε κυνηγημένος, απομονωμένος στο Μαξίμου, με τα γνωστά επακόλουθα, φυσικά ποτέ δεν θα μπορούσα να συμβαδίσω με έναν καταληψία που νομίζει ότι έχει εξουσία!
Από πού να αρχίσω και που να τελειώσω! Να ξεκινήσω από αυτό που διατυμπανιζόταν προεκλογικά πριν πάρεις την εξουσία. «Μερικοί να μην ετοιμάζουν κοστούμια, θα χρησιμοποιήσω άξιους συνεργάτες», είπες, θαρρείς και υπήρχαν στην παράταξη ανάξιοι! Αγαπητέ μου, ο λαός θέλει δικούς του ανθρώπους, ανθρώπους του λαού, ζυμωμένους με τα προβλήματα του λαού, που να γνωρίζουν τα προβλήματά του, που να έχουν «αυτιά ελέφαντα», «γλώσσα μυρμηγκιού» και όρεξη για δουλειά μέλισσας, για αυτενέργεια και τεχνητή νοημοσύνη.
Αγαπητό μου παιδί, είναι αδιανόητο να πλησιάζεις υπουργό των «αρίστων», που νομοθετεί για τοποθέτηση πινακίδων σε τρέιλερ και τροχόσπιτα, να τον πλησιάσεις αυτοπροσώπως, να του λέγεις: «Κύριε υπουργέ, να σας εκφράσω ένα ερώτημα που συγχρόνως είναι και παράπονο. Γιατί το παράβολο που ήταν τριάντα (30) ευρώ και για τους ανημέρωτους εκπρόθεσμους ότι υπάρχει ημερομηνία λήξης, το αυξάνετε σε διακόσια τριάντα ευρώ (!!!), χωρίς να ενημερώσετε τους πολίτες, που θα μπορούσατε δια μέσου τελών κυκλοφορίας, φορολογικής δήλωσης, αστυνομίας, δόσης μεταφορών;». Και η απάντησή του ήταν: «Αυτά λέει ο νόμος». Και όταν του λέγεις: «Εσείς βγάζετε τους νόμους, δεν πρέπει να ενημερώνετε τον πολίτη;», να σου απαντά: «Εγώ θα ενημερώσω τον πολίτη;». Φυσικά όχι εσείς, αλλά τα υπηρεσιακά σας όργανα.
Μη μας λέτε, κατά τα άλλα, αγαπητό μου παιδί, ότι ο πληθωρισμός είναι εισαγόμενος. Κάνετε τέτοια τιμωρητική αύξηση και κατηγορείτε τον αγρότη, τον ελεύθερο επαγγελματία, για τις αυξήσεις στις τιμές πώλησης των προϊόντων του; Θέλετε να μαζέψετε χρήματα για να τα μοιράσετε σε καραδοκούντες; Πατάξετε, επιτέλους, την φοροδιαφυγή, μην υποτιμάτε και εξαγριώνετε τον πολίτη, με τέτοιου είδους αρπαχτές -τροποποιητικά νομοθετήματα-, που τον στήνουν στον τοίχο, γιατί το θεριό κάποτε ξυπνάει, αν δεν ξύπνησε! Δεν είμαι ο μόνος, χιλιάδες είναι οι ανημέρωτοι εκπρόθεσμοι και άλλοι τόσοι που λένε: «Και μένα η συνείδησή μου λέει: «Φεύγω μακριά σου κι άντε γεια σου». Δεν ήταν μόνο αυτό, ας υπάρξει προβληματισμός από τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών.
Μου θυμίζει, αγαπητό μου παιδί, καουμπόικο έργο, που ο πιστολέρο καραδοκεί να αφανίσει τον αντίπαλό του. Γνωρίζω, κατά μία ερμηνεία, η λέξη βουλευτής είναι να συμβουλεύει και όχι να παραμονεύει! Μη ξεχνάμε κάτι αντίστοιχο έγινε και την δεκαετία του 2000, με τους μισθούς, τις συντάξεις και τα ομόλογα των πολιτών. Η ιστορία μας διδάσκει να μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη. Οι άνθρωποι δεν είναι αριθμοί, έχουν και αξιοπρέπεια! Να παίρνω τηλέφωνο στο πολιτικό σας γραφείο για το παραπάνω θέμα και μόλις τους λέγω: «Ευλογία ήταν που δεν ψήφισα Μητσοτάκη στις ευρωεκλογές», να σου απαντούν: «Καλά, δεν ψήφισες Μητσοτάκη και παίρνεις τηλέφωνο εδώ» και γκραπ, να σου κλείνουν το τηλέφωνο! Αγαπητό μου παιδί, εσείς δεν λέγατε θα είστε πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων;
Σαν βορειελλαδίτη, δεν με πείραξε που μέχρι και πέρυσι δεν υπήρχε εκπροσώπηση συντοπιτών στο υπουργικό συμβούλιο. Δεν υπήρχαν «άριστοι»; Μην υποτιμάτε τους αγωνιστές αυτής της παράταξης, μην κάνετε διακρίσεις, πολλοί παλαιότεροι πρωθυπουργοί, ο αείμνηστος Καραμανλής, ο αείμνηστος Παπανδρέου, ο Κώστας Καραμανλής, ο Αντώνης Σαμαράς, τίμησαν την επαρχία δίνοντας υπουργικά αξιώματα σε συντοπίτες μου που παρήγαγαν έργο. Έπρεπε να γίνουν εκλογές, για να χτυπήσει το καμπανάκι; Τι να σας γράψω, που θα μηδενίζατε την προσωπική διαφορά μετεκλογικά, που δίνετε αυξήσεις μηδαμινές, χωρίς να βλέπουν καμία αύξηση η μεσαία τάξη και οι συνταξιούχοι; Απεναντίας, υπάρχει μείωση της αγοραστικής δύναμης, μείωση συντάξεων, της μεσαίας τάξης κυρίως, γι’ αυτούς που έχουν προσωπική διαφορά, την στιγμή που η ακρίβεια οργιάζει! Υπάρχει οργιώδης αύξηση του ηλεκτρικού ρεύματος και δίνετε 2-3 ευρώ επιδότηση. Μας υποτιμά αυτό, αγαπητό μου παιδί.
Μιλάτε για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Αυξάνονται οργιωδώς οι ανεμογεννήτριες, αφανίζοντας εκτάσεις με όλες τις συνέπειες. Στέλνετε το ρεύμα στις βόρειες χώρες, χωρίς να μειώνετε στην χώρα μας το ηλεκτρικό ρεύμα κι εμάς να μας μένουν τα αποκαΐδια; Τι εισαγόμενα είναι πάλι και τούτα, αγαπητό μου παιδί; Γάμος ομόφυλων ζευγαριών, σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία. Κάτι που είναι αντίθετο με τις κοινωνικές αντιλήψεις και θρησκευτικές πεποιθήσεις. Ποιος θα την διδάξει, ποιος θα διαμορφώσει, θα διαπλάσει το παιδί; Πρέπει ο «ανίδεος» δάσκαλος να καθορίσει τις αξίες, ή ο γονιός; Πρέπει η παγκοσμιοποίηση να αλλοιώσει τα πάντα; Γιατί δεν ενημερώσατε τον λαό προεκλογικά για τούτα τα θέματα; Τουλάχιστον το παιδί μου, ο Αλέξης, τα άφησε διφορούμενα κατά την προεκλογική διαδικασία και η «νοημοσύνη» του λαού κατεύθυνε την ψήφο του.
Να γράψω τι γίνεται με την Βόρεια Μακεδονία; Σαν Μακεδόνας, πόσο μας εμπαίζουν, πόσο προσπαθούν να αλλοιώσουν την ιστορία, εμείς τι κάνουμε; Τι να γράψω για την «φίλη μας» την Τουρκία, που παίζει το παιχνίδι της κι εμείς χτυπάμε νταούλια και παίζουν οι ζουρνάδες, κατά το αγαπητό μου παιδί, τον Αλέξη; Είναι δυνατόν να έχουμε εμπιστοσύνη στα τερτίπια της γείτονος χώρας; Η ιστορία δεν μας δίδαξε κάτι, ακόμα και πρόσφατα στο Κυπριακό, από την θέση της και την θέση των Αμερικάνων; Μέχρι πότε θα αγκαλιάζουμε τα φίδια και δεν θα ενημερώνουμε αντικειμενικά τον λαό;
Άλλο τρανό θέμα παιδί μου, αναρωτήθηκες σε τι θέση βρίσκονται οι ασθενείς που έχουν απόλυτη ανάγκη από μία υποτιθέμενη δημόσια υγεία; Θα δώσουν λύση οι «άριστοι»; Που είναι οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων; Φταίει ο ασφαλιζόμενος που δεν έγινε μερική ιδιωτικοποίηση, να το γράψω επιεικώς, στο σύστημα υγείας; Το μόνο που έμεινε στον λαό, που εύχεται να έχει υγεία και φώτιση, γιατί διαφορετικά τον έφαγε ο Άδης -αρχαίος βασιλιάς του θανάτου και των νεκρών!
Αναρωτιέσαι, αγαπητό μου παιδί, πως ανταπεξέρχεται στα έξοδά του ένας μεσαίος μισθωτός, συνταξιούχος; Μόνο φόρους, φόρους, φόρους! Πώς να κάνει οικογένεια ένας νέος, πώς να συντηρήσει οικογένεια, πως να αγοράσει σπίτι με τέτοια ακρίβεια, με τέτοιους τροποποιητικούς νόμους; Η δεκαετία του δύο χιλιάδες είναι πρόσφατη. Δεν φοβάται μη του πάρουν το σπίτι αργότερα, γιατί υπάρχει υπογεννητικότητα και γιατί αποστρέφονται τα παιδιά την πολιτική; Χωνέψαμε με δυσκολία τις απολύσεις που κάνατε παλαιά στις καθαρίστριες του Υπουργείου οικονομικών, αφήνοντας ανέγγιχτες τις υπαλλήλους της Τράπεζας της Ελλάδας, θαρρείς και ήταν παιδιά ενός ανώτερου Θεού. Μην επαναλαμβάνονται τα ίδια λάθη, όλα τα παιδιά τα γέννησε μια μάνα!
Σαν εκπαιδευτικός γνώρισα από μέσα τον συνδικαλισμό. Ήταν τα βολεμένα παιδιά, με τις αποσπάσεις στο εξωτερικό-διπλό μισθό, να παίρνουν διευθυντικές θέσεις που επιθυμούσαν, έξτρα άδειες, αργόμισθοι μερικοί και πολλά άλλα. Η κα Κεραμέως έβαλε μία τάξη στην αξιοπρέπεια του ευσυνείδητου εκπαιδευτικού. Μη φτάσουμε την πολιτική στα χάλια του πρώην συνδικαλιστικού συστήματος που αυτομηδενίστηκε από τους μέσα. Τι να πούμε στα παιδιά, όλοι είναι μία από τα ίδια; Διαφυλάξετε την αξιοπρέπεια του ανθρώπου! Πολλά είχα να γράψω, δεν θέλω να σε κουράσω. Κατ εμέ, δεν φταίει η απουσία αντιπολίτευσης για την λύση των προβλημάτων. Μην απορήσεις, όμως, μελλοντικά αν βρεθείς σε μειονεκτική θέση έναντι μιας ενισχυμένης κεντροδεξιάς, όπως αποκάλεσες το κόμμα σου, που να αφουγκράζεται τον πολίτη και τα προβλήματά του.
Υ.Γ. Αυτά σου τα γράφει κάποιος, που ο πατέρας του έφτυσε αίμα για να τον σπουδάσει. Δεν ανήκει στην οικογένεια των «αρίστων» και των κολεγιόπαιδων.
Άρθρο του Γεωργίου Δημητρακάκη (πρώην διευθυντή Γυμνασίου-Λυκείου)
