-Μία ομάδα ερευνητών του Εργαστηρίου αλληλεπίδρασης ανθρώπου και μηχανών, του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδας (ΔΙ.ΠΑ.Ε.), ασχολείται με μία δράση «εκπαίδευσης» ρομπότ, για να τρυγούν αμπέλια!
-Νομίζω, καρντάσια, ότι η τεχνολογία και η επιστήμη, δεν μπορούν και δεν πρέπει να υποκαταστήσουν όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Και μία από αυτές, ιδιαίτερα σημαντική, είναι η ενασχόληση με τη γη, την γεωργία, τον πρωτογενή τομέα. Βεβαίως, η χρήση των γεωργικών ελκυστήρων (τρακτέρ) κατήργησε το άροτρο με τα ζώα και απάλλαξε τους γεωργούς, από την επίπονη διαδικασία του οργώματος των χωραφιών. Ήταν μία σημαντική αλλαγή στη γεωργία, η οποία ωστόσο, δεν αύξησε τον αριθμό των γεωργών στην Ελλάδα.
-Η αντικατάσταση, για την ακρίβεια η αναπλήρωση, των εργατών γης από τις μηχανές (ρομπότ) στη συγκομιδή της παραγωγής των αμπελιών και των άλλων γεωργικών προϊόντων, θα δώσει λύση στο πρόβλημα; Υπάρχουν κάποια ερωτήματα.
-Το ζητούμενο για τους αμπελοκαλλιεργητές, είναι να μαζεύουν, εγκαίρως, τη σοδειά τους, κάτι που δεν έγινε τους τελευταίους μήνες, λόγω της πανδημίας του covid-19. Ακόμα και σε τέτοιες καταστάσεις, έκτακτες, μπορεί να βρεθεί λύση χωρίς τη βοήθεια των μηχανών.
-Εκείνο που πρέπει να γίνει, με πρωτοβουλία των κυβερνώντων και τη βοήθεια τους, είναι να ενθαρρυνθούν οι νέοι άνθρωποι να ασχοληθούν με την ευλογημένη ελληνική γη, ώστε να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Η τεχνολογία και η επιστήμη να ενισχύσουν την προσπάθεια αυτή, βελτιώνοντας την ποιότητα και την ποσότητα της παραγωγής.
-Θα προτιμούσα, δηλαδή, οι ερευνητές να δουλεύουν, για να βρίσκουν λύσεις, οι οποίες θα προστατεύουν την τιτάνια προσπάθεια των παραγωγών και των εργατών γης, όπως για την προστασία των αμπελοκαλλιεργειών από τα έντονα καιρικά φαινόμενα (χαλάζι) και τις ασθένειες. Δεν μου λέει κάτι, καρντάσια, να κατασκευαστούν ρομπότ, τα οποία θα μαζεύουν τα σταφύλια.
