-Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, η (τότε) πρωθυπουργός της Αγγλίας, Μάργκαρετ Θάτσερ, η επονομαζόμενη «σιδηρά κυρία» της πολιτικής, ανέθεσε στον ανώτερο δικαστικό λειτουργό (ανώτερο εφέτη της Αγγλίας και της Ουαλίας), Pete Taylor, την έρευνα για την τραγωδία στο γήπεδο Hilsborough. Στις 15 Απριλίου 1989, στον ημιτελικό αγώνα για την διοργάνωση του κυπέλλου Αγγλίας (F.A. Cup), μεταξύ των ομάδων της Liverpool και της Nottingham Forest, έχασαν την ζωή τους 96 οπαδοί της Liverpool. Ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης επέτρεψε την είσοδο στο γήπεδο, μετά την έναρξη του αγώνα, 2.000 οπαδών της ομάδας του Liverpool, που είχαν αγοράσει εισιτήρια, αλλά καθυστέρησαν να εισέλθουν λόγω των πολλαπλών ελέγχων που πέρασαν εκτός γηπέδου. Η είσοδος των 2.000 ατόμων έγινε ατάκτως, προκλήθηκε αναστάτωση, πανικός, συνωστισμός στην κερκίδα, με αποτέλεσμα οι οπαδοί που βρίσκονταν στο μπροστινό τμήμα να στριμωχτούν και αρκετοί να χάσουν την ζωή τους από ασφυξία, ή να ποδοπατηθούν!
-Ο λόρδος P. Taylor είπε στην Μ. Θάτσερ την εξής φράση: «Αν φέρεσαι στους οπαδούς σαν ζώα, τότε κι αυτοί θα φερθούν αναλόγως». Ο P. Taylor απέρριψε το «εθνικό σύστημα μελών», την ιδέα της Μ. Θάτσερ να έχει κάθε οπαδός ταυτότητα και άρα, να ποινικοποιηθεί η ιδιότητα του φιλάθλου. Τον Αύγουστο του 1989 παρέδωσε στην πρωθυπουργό ένα πόρισμα με 43 παρατηρήσεις. «Ο στόχος μου είναι, να προτείνω άμεσα μέτρα, ικανά να εφαρμοστούν αμέσως, πάραυτα και όπου μπορούν να εφαρμοστούν», είπε. Μερικούς μήνες αργότερα, τον Ιανουάριο του 1990, παρέδωσε έναν «οδηγό για την ασφάλεια των αθλητικών εγκαταστάσεων» (Guide to safety at sports grounds), με λεπτομερείς οδηγίες. Στον «οδηγό» αυτό περιλαμβάνονταν 76 (συγκεκριμένες) προτάσεις. Το κείμενο άρχιζε ως εξής: «Το ποδόσφαιρο στην Αγγλία είναι ο «ηγέτης» των αθλημάτων» και επεσήμανε ότι όλα παίζουν ρόλο στην διαμόρφωση του κλίματος στα γήπεδα. Ακόμα και η απρεπής συμπεριφορά των ποδοσφαιριστών, αλλά και η συμπεριφορά των εφημερίδων και της τηλεόρασης (σ.σ. δεν υπήρχαν τότε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης), που ενισχύουν τον χουλιγκανισμό.
-Τριάντα και πλέον έτη μετά, στην Ελλάδα, οι κυβερνώντες εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τους υγιείς φιλάθλους σαν «ζώα», επιβάλλοντας τον αποκλεισμό από την παρακολούθηση των αγώνων ποδοσφαίρου, ενώ απέναντι στον χουλιγκανισμό και τους πρωτεργάτες του, είναι ανίκανοι και αναποτελεσματικοί. Όπως είπε, ορθώς, ο λόρδος Taylor, όλα (και όλοι) παίζουν ρόλο στην ενίσχυση της βίας. Αλλά, αν όλοι ομονοήσουν, μπορούν να εξαλείψουν την βία!
-Πρόσφατα, η κυβέρνηση κάλεσε τους πολίτες να καταγγέλλουν ανώνυμα τους φοροφυγάδες. Άραγε, θα βοηθούσε την Ελληνική Αστυνομία και την ελληνική Δικαιοσύνη, αν πολίτες που έχουν πληροφορίες και ατράνταχτα στοιχεία για την δράση των «εγκέφαλων» του χουλιγκανισμού να τα καταθέτουν; Θα τα αξιοποιούσαν οι διωκτικές Αρχές; Ή θα τα αγνοήσουν, όπως έγινε στο παρελθόν; Για να «ξεριζωθεί» η ανομία, πρέπει οι αρμόδιοι να «διεισδύσουν» μέχρι τον «πυρήνα» των εγκληματικών Οργανώσεων, να τις εξαρθρώσουν και, τελικά, να τις εξαϋλώσουν! Οι σημερινοί και οι προηγούμενοι κυβερνώντες μεταθέτουν την ευθύνη για την επίλυση του προβλήματος στους φιλάθλους, τους ιδιοκτήτες των Ποδοσφαιρικών Ανωνύμων Εταιρειών (Π.Α.Ε.), τους δικαστές, την Ελληνική Αστυνομία, ανακοινώνοντας ημίμετρα.
-Η απαγόρευση της εισόδου των θεατών στους αγώνες του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου της Super League, κατά την άποψη μας, είναι αντικίνητρο για το άθλημα. Θα απομακρύνει κι άλλους φιλάθλους από τα ελληνικά γήπεδα. Γιατί, επιτέλους, δεν δοκιμάζουμε και μερικά κίνητρα, για να αυξήσουμε την προσέλευση των υγιών φιλάθλων στα γήπεδα και τα γυμναστήρια; Ένα κίνητρο είναι, να επιβραβεύονται τα αθλητικά σωματεία, στους αγώνες των οποίων δεν σημειώθηκαν περιστατικά βίας. Να θεσπιστεί, δηλαδή, ένα ετήσιο βραβείο, όπως το βραβείο «ευ αγωνίζεσθαι», που θα βοηθήσει στην αλλαγή της κουλτούρας.
