Αναρωτιέμαι, γιατί στα μαθήματα του σχολείου δεν περιλαμβάνεται η διδασκαλία μαθημάτων που θα παράγουν πλούτο, αρχίζοντας από το νηπιαγωγείο, που το παιδί απορροφά άμεσα τα διδασκόμενα και τις αξίες της ζωής και αντί αυτών, η σκέψη είναι να διδάσκονται μαθήματα σεξουαλικού προσανατολισμού και οτιδήποτε άλλο (το οποίο θα μπορούσε να λυθεί με την προσέλευση σε ειδικό, μεμονωμένα) και που αλλοιώνουν την ηθική διάσταση του ατόμου και της κοινωνίας, με το να δίνουν τροφή σε αρρωστημένους να τριγυρίζουν στις πλατείες και τους δρόμους με τα…πάρτι τους, χωρίς να έχουν την αίσθηση της αξιοπρέπειας, της αυτοσυγκράτησης, του σεβασμού του περίγυρου τους και να γίνονται ο περίγελος της κοινωνίας;
Όλα στο όνομα της ψήφου και της ρομποτικής και όχι του προβληματισμού, για τον έλεγχο της μάζας, αφού δεν θέλουμε οι άνθρωποι να σκέφτονται, να αυτενεργούν, να προβληματίζονται!!! Καταργούν τα αρχαία ελληνικά σε απόδοση αρχαίου κειμένου, ενώ άλλα κράτη, Γαλλία, Ρωσία, κ.λπ., το περιλαμβάνουν σαν μάθημα σχολείου! Στα θρησκευτικά, θεωρούν τον Χριστό σαν λόγιο, όπως ο Βούδας, ο Μωάμεθ!!! Δεν είναι τυχαίο, που και κατά παράβαση της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, αφαιρούν από τους τίτλους (απολυτήρια, αποδεικτικά) μαθητών το θρήσκευμα!!! Έχουν περικόψει τα μαθηματικά, στερεομετρία και ύλη από την άλγεβρα, τους ενοχλεί η λογική σκέψη και κατά συνέπεια ο προβληματισμός!
Την ιστορία την πλασάρουν όπως επιθυμούν οι γείτονές μας και η παγκοσμιοποίηση και όλα αυτά, για να μην αφήνουν περιθώριο στον μαθητή να προβληματιστεί, για να γίνει «κτήμα» και έρμαιο δικό τους, των καιροσκόπων δηλαδή και των πολιτικών απατεώνων!
Η παγκοσμιοποίηση αποβλέπει στο να αφαιρέσει από τον άνθρωπο την ορθόδοξη παράδοση, τη διαγραφή της έννοιας πατρίδα, τη σκέψη του, την ιστορία του, την ηθική του διάσταση και όλα αυτά στο όνομα του κέρδους. Ποιων όμως; Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, η διατήρηση από τον άνθρωπο της θεοδώρητης αξιοπρέπειας και η ανάπτυξη σε αυτή καθορίζεται από τη ζωή σύμφωνα με τους ηθικούς κανόνες, διότι αυτοί εκφράζουν την πρωτογενή, δηλαδή την αληθινή φύση του ανθρώπου, που δεν αμαυρώθηκε από την αμαρτία. Γι’ αυτό το λόγο, ανάμεσα στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και στην ηθική υφίσταται μία άμεση σχέση. Εκτός αυτού, η αναγνώριση της αξιοπρέπειας, του ορθολογισμού του προσώπου, σημαίνει την επιβεβαίωση της ηθικής του ευθύνης.
Τα μαθήματα λογικής και ηθικής που διδασκόταν παλαιότερα στα σχολεία από βιβλία έφεραν την απέχθεια στο παιδί για το μάθημα, λόγω της κακής και δυσκολονόητης γραφής, γιατί γράφονταν από καθηγητές πανεπιστημίου! Παρ’ όλα αυτά, ο καλός εκπαιδευτικός κάποιο προβληματισμό άφηνε στη σκέψη του μαθητή του! Γιατί καταργήθηκαν αυτά τα μαθήματα και δεν άλλαξαν τα βιβλία γράφοντάς τα συγγραφείς προσιτοί στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση;
Εν καιρώ κρίσης, κοινωνικής, οικονομικής, αξιών, αυτά τα μαθήματα θα μπορούσαν να δώσουν έστω μερική λύση στα παραπάνω αδιέξοδα. Ένα παιδί με βάσεις ορθολογισμού και ηθικής στα βήματα της ζωής του, οι οποίες φυσικά πηγάζουν από την οικογένεια και μετέπειτα από το σχολείο, δεν θα έφερνε θετικά αποτελέσματα στην κοινωνία, στην οικονομία, στην αλλοτρίωση των αξιών;
Είναι δυνατό κάποιος που από παιδί τον διακατέχει το αίσθημα του ορθολογισμού και του ήθους, να βρίσκεται μέσα στο μέλι και να απλώνει το χέρι του να γευθεί, ή να επωφεληθεί κάτι από τον ανήμπορο συμπολίτη του που το στερείται; Είναι δυνατό το ήθος και ο ορθολογισμός να μην παράγουν πλούτο; Αυτά τα δύο συνδέουν μία κοινωνία με την ευημερία που η ίδια απολαμβάνει. Όλες οι οικονομικές αποφάσεις περιέχουν ηθικά και ορθολογιστικά διλήμματα.
Μπορεί σήμερα η κοινωνία να καταλάβει κάτι τέτοιο; ΟΧΙ!!! Δεν μπορεί να περάσει από το μυαλό της, γιατί δεν της το δίδαξαν, είτε το σπίτι, είτε το σχολείο, είτε η κοινωνία. Π.χ., όταν λες ψέματα σε ένα λαό, τότε είσαι, ή όχι, πολιτικός απατεώνας, ή καιροσκόπος; Ας μας προβληματίζει και μάλιστα σήμερα, τι έλεγε ο Πλούταρχος: «Δεν υπάρχει πιο δύσκολο πράγμα, από το να κατευθύνεις έναν άνθρωπο που ευημερεί, ενώ είναι απ’ τα πιο εύκολα πράγματα το να επιβληθείς σ’ έναν που ατύχησε!». Γιατί μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση;
Ο ορθολογισμός και το ήθος παράγουν όχι μόνο υλικό πλούτο, αλλά και πνευματικό, αξιών, αξιοπρέπειας, αξιοσύνης, πλουραλισμού. Μήπως μερικοί ενδιαφέρονται μόνο για τη διάλυση της κοινωνίας, γιατί ίσως(;) και οι ίδιοι είναι οι φελλοί που πρέπει να επιπλεύσουν, να κυριαρχήσουν στην απελπισμένη κοινωνία για ίδιον όφελος; Μήπως, η παγκοσμιοποίηση αποβλέπει στη διάλυση της κοινωνίας, για να επιβάλει τους δικούς της κανόνες και «αξίες» και μερικοί είναι εκτελεστικά όργανά τους για ίδιον όφελος, όπως επισημάναμε;
Ο προβληματισμός ανήκει στη θέληση και επιμονή του ανθρώπου, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τον εμποδίζει, να τον αποπροσανατολίζει, να τον «εργαλειοποιήσει». Αλλά και ο ίδιος ο πολίτης, θα πρέπει να διαθέτει χρόνο για προβληματισμό και όχι να ταξιδεύει στα πελάγη του ξερόλα, των εμμονών του, του εγώ και του άκρατου κομματισμού του!!! Κανείς μας δεν τα γνωρίζει όλα, αλλά ας ψαχνόμαστε και ας βάζουμε στη σκέψη μας το γιατί έτσι, μήπως υπάρχει κάτι άλλο, ποιο λογικό, ποιο ηθικό, ποιο έντιμο για μένα και το σύνολο;
Ας καταλάβουμε ότι, είναι κοινή και παραδεκτή απ’ όλους, η διαπίστωση ότι, η χρεοκοπία της χώρας μας τα τελευταία χρόνια, είναι πρωτίστως ηθική, κοινωνική και πνευματική και κατά συνέπεια και ακολουθία οικονομική!!!
