Μία ανοιχτή επιστολή προς όλος τους υποψήφιους δημάρχους, αλλά και προς τους Καβαλιώτες, «αποστέλλει» η συμπολίτισσα Άσπα Ζιώγα, η οποία εμπνεύστηκε πριν από δεκατέσσερα έτη, μαζί με συνεργάτιδα της, τη διοργάνωση της «αλφαβητοπαρέλασης». Η επιστολή αναφέρει τα ακόλουθα:
Ο στόχος όταν άρχισε πριν 14 χρόνια, δεν ήταν ούτε να ράβουν και να ζωγραφίζουν οι κυρίες στο εργαστήριο του συλλόγου, ούτε να την παρακολουθούν μόνο οι γονείς των παιδιών, ούτε να αλιεύονται τυχαία τα θέματα, ούτε να παίζουν τα λατινοαμερικάνικα στη διαπασών. Ήταν διαφορετικός.
ΠΩΣ ΑΡΧΙΣΕ: Ένα πρώην μέλος του συλλόγου artattact, η γράφουσα, ακούγοντας μία πρόταση για αποκριάτικη παιδική παρέλαση στην πόλη, αλλά και γνωρίζοντας καλά ότι οι προτάσεις και οι ιδέες απέχουν πολύ από την πραγμάτωσή τους, αποφάσισε να δραστηριοποιηθεί. Ήταν περίεργη αν θα μπορούσε να φτάσει στο στόχο της, μέσα σ’ αυτή την πόλη της μιζέριας και της ατολμίας. Κάλεσε για συνεργάτη μία ταλαντούχα ενδυματολόγο της Καβάλας, που ανταποκρίθηκε άμεσα. Ήταν δύο άτομα κι έπρεπε να καταφέρουν το όλο στήσιμο της οργάνωσης, είχαν περιθώριο λιγότερο από ενάμιση μήνα, αλλά το δυσκολότερο ήταν, να πείσουν τους συμμετέχοντες να τις εμπιστευθούν.
ΤΟ ΟΝΟΜΑ: Εκείνο το απόγευμα, μπροστά στα χαρτιά και τις σημειώσεις με τα τόσα πολλά δεδομένα που έπρεπε να διαχειριστούν, αναζητώντας το όνομα της παιδικής παρέλασης, μέτρησαν τα σχολεία της Καβάλας, 24 τον αριθμό και η ενδυματολόγος αναφώνησε: «μα είναι όσα και τα γράμματα της αλφαβήτου!», θα το πούμε «ΑΛΦΑΒΗΤΟΠΑΡΕΛΑΣΗ»! Κάθε σχολείο θα έχει το γράμμα του, με το αντίστοιχο θέμα και όλα τα θέματα μαζί, θα αποτελούν ένα σύνολο.
Η ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ: Η επόμενη δύσκολη φάση ήταν το πρόγραμμα αυτό να γίνει αποδεκτό από τους φορείς που θα συμμετείχαν. Όλα έπρεπε να γίνουν άμεσα. Κάλεσαν τον πρόεδρο και τον γραμματέα του συλλόγου διδασκόντων πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, την πρόεδρο της Ένωσης Γονέων και την εκπρόσωπο της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. ως νηπιαγωγό, για να πάρουν τη θετική αποδοχή τους. Επισκέφτηκαν τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Σε επιστολές προς όλα τα σχολεία ανέλυσαν όλο το σκεπτικό, αλλά και το χρονοδιάγραμμα μέχρι την υλοποίηση. Ήταν τότε 20/1/2006.
ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ: Επισκέφτηκαν όλα τα σχολεία και μίλησαν στο κάθε ένα χωριστά, μπροστά σε μία συνάθροιση διδασκόντων και γονέων, με σκοπό να πείσουν ότι αυτό που θα αρχίσει τώρα, κάποτε θα γίνει και θεσμός. Οι διαδικασίες που ακολούθησαν ήταν άκρα δημοκρατικές. Ήταν δύσκολο, ξαφνικά και άμεσα, να κληθούν οι ενδιαφερόμενοι γονείς και διδάσκοντες για ένα θέμα, που πρώτη φορά τέθηκε. Η δυσπιστία και το «τι είστε εσείς;» έπρεπε να αντιμετωπιστεί με επιχειρήματα. Οι διευθυντές των σχολείων και οι πρόεδροι των Συλλόγων Γονέων βοήθησαν. Μόνο ένα σχολείο δεν πείστηκε. Ορίστηκε σε κάθε σχολική μονάδα ένας εκπρόσωπος από τους εκπαιδευτικούς, που μπορούσε διαδικτυακά να επικοινωνεί με τις δύο οργανώτριες και να μεταδίδει τις πληροφορίες και τις εντολές για το σχολείο του.
Η ΜΟΥΣΙΚΗ: Επικοινώνησαν με νέο συνθέτη από τη Θεσσαλονίκη, που γράφει μουσική για παιδικά παραμύθια σε θεατρικά έργα και σε δισκογραφικές εταιρείες. Τον είχαν ακούσει στο ραδιόφωνο. Χάρηκαν πολύ, που δέχτηκε να στείλει τη μουσική του. Επέλεξαν και κάποια άλλα τραγούδια, με τη βοήθεια του επαγγελματία της μουσικής εγκατάστασης, την οποία ανέλαβε να χορηγήσει ο Δήμος.
ΟΙ ΣΤΟΛΕΣ: Από χαρτόνι, νάιλον σακούλες, χαρτιά, εφημερίδες, κούτες, φτερά, αλουμινόχαρτα κ.λπ., όλα ανακυκλώσιμα. Μέρη της στολής αποτελούνταν από τα ίδια τους τα ρούχα. Η εντολή ήταν να μην αφήνουν εκτεθειμένα γυμνά μέρη του σώματος, ώστε να προφυλαχθεί ο χαρακτήρας της παρέλασης μελλοντικά. Οι στολές που για παράδειγμα δημιούργησε η ενδυματολόγος, δεν ήταν καθόλου κατώτερες από τις στολές άλλων καλλιτεχνών με παρόμοια υλικά, που εκτέθηκαν αργότερα σε γκαλά Θεσσαλονίκης και Αθήνας.
Η ΑΦΙΣΑ: Ήταν πρωτότυπη, χαρούμενη, παιδική με τα γράμματα της νέας, αλλά και της αρχαίας αλφαβήτου. Ήταν συμβολική. Στο ίδιο στιλ τυπώθηκαν και οι 24 έπαινοι.
Η ΑΔΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟ: Φυσικά και ζήτησαν άδεια, όπως και τη στήριξη από το δημοτικό συμβούλιο, περιγράφοντας, ακριβώς, τη διεξαγωγή της παιδικής παρέλασης. Η απάντηση ήταν θετική. Ενημέρωσαν για τους σκοπούς και τα θέματα της παρέλασης, τα υλικά που θα χρησιμοποιηθούν, το κόστος για κάθε παιδί 0-5 ευρώ που θα επιβαρύνει τους συλλόγους γονέων, ή τον κάθε γονέα.
Η ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ: Ενημέρωσαν αναλυτικά τον Εμπορικό Σύλλογο για τον χρόνο, τη διάρκεια, την προετοιμασία, τις υποχρεώσεις του. Από το Ε.Κ.Α.Β. ζήτησαν να υπάρχει ένα ασθενοφόρο σταθμευμένο κοντά στην πλατεία. Από τον πρόεδρο των Αστικών, να μεταφέρει τους μαθητές από τα απομακρυσμένα σχολεία στην πλατεία των Ποταμουδίων όπου όρισαν χώρο αποβίβασης των μαθητών. Το ίδιο και στην πλατεία απ’ όπου οι γονείς θα παραλάμβαναν τα παιδιά τους. Το γυμναστήριο των Ποταμουδίων ζήτησαν να παραμείνει ανοιχτό για διευκόλυνση των μικρών μαθητών. Από τον διευθυντή της Αστυνομίας και της Τροχαίας, να ληφθούν μέτρα ασφάλειας και παρακολούθησης της παρέλασης, για τυχόν απρόβλεπτα γεγονότα. Δυσκολίες υπήρχαν από παντού. Τόνισαν ότι ορίστηκε η μέρα του Σαββάτου, διότι η παρέλαση θα διεξαγόταν για πρώτη φορά, ο κόσμος ήδη θα βρισκόταν έξω και ότι από την επόμενη φορά θα οριζόταν η Κυριακή, εξάλλου, το Σάββατο συνέπιπτε με το Ψυχοσάββατο και δεν ήταν ευπρεπές. Ο σκοπός δεν ήταν να προκληθεί αναστάτωση στην πόλη, αλλά ο πληθυσμός να αφομοιώσει κατ’ αρχήν την ιδέα. Ο κόσμος της Καβάλας υποδέχτηκε την παρέλαση με ευχάριστο ξάφνιασμα.
ΤΙ ΜΕΛΛΕΙ ΓΕΝΕΣΘΑΙ
Μετά το πέρας της 1ης ΑΛΦΑΒΗΤΟΠΑΡΕΛΑΣΗΣ κατατέθηκε στον Δήμο όλη η ανάλυση του προγράμματος, που για πρώτη φορά επιχειρήθηκε στην πόλη, ώστε να μην αλλοιωθεί ο χαρακτήρας, αλλά αντίθετα να εξελιχθεί. Μόνο ο Δήμος της πόλης θα ήταν ο κατάλληλος φορέας για την οργάνωση αυτή. Όλο το πρόγραμμα στηρίχτηκε στα παρακάτω:
1) Αποκλειστικά μόνο για παιδιά, τα νήπια θα συνοδεύονται από τους νηπιαγωγούς. Η ροή θα είναι συνεχής, με μικρά διαλείμματα χάπενινγκ.
2) Οι στολές θα αποτελούνται από ανακυκλώσιμα υλικά, ή υλικά που μπορεί να διαθέτει το κάθε σπίτι. Το κάθε παιδί θα συλλέγει τα υλικά αυτά από την αρχή της σχολικής χρονιάς. Έτσι επιτυγχάνεται να καλλιεργηθεί στα παιδιά η φαντασία, η ανακύκλωση, η οικονομία, η ομαδικότητα. Η παρέλαση αυτή θα μπορούσε να γίνει οποιαδήποτε εποχή του χρόνου.
3) Το θέμα της κάθε σχολικής μονάδας θα ορίζεται με δημοκρατικές διαδικασίες ανάλογα με το γράμμα της αλφαβήτου. Καλλιτέχνες της πόλης μπορεί να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης. Δημιουργούνται εργαστήρια μέσα στα σχολεία.
4) Η ενδυματολόγος που συμβουλεύει στο τεχνικό μέρος έχει επαφή με τον υπεύθυνο εκπαιδευτικό. Η επικοινωνία αυτή γίνεται διαδικτυακά, σε συμβουλές και σχέδιο. Έτσι, προτρέπουμε και τους εκπαιδευτικούς να χρησιμοποιούν τα νέα επικοινωνιακά μέσα.
5) Δημιουργία γραφείου επικοινωνίας και μάρκετινγκ εντός του Δήμου. Η παιδική αυτή παρέλαση μπορεί να εξελιχθεί απεριόριστα. Μπορεί να δούμε να παρελαύνουν μπροστά και να κρατούν το λάβαρο του κάθε σχολείου μόδιστροι παλιοί και νέοι, καλλιτέχνες, μουσικοί, κ.λπ. δίνοντας στην πόλη τον αέρα και την αίγλη που της αξίζει.
ΤΟ ΤΕΛΟΣ
Παραδόθηκε στον Δήμο όλη αυτή η προσπάθεια και η πρωτόπλαστη εμπειρία των δύο μόνο ατόμων της ενδυματολόγου και της γράφουσας. Μάταια περίμεναν να κληθούν. Και μετά αποσύρθηκαν. Οι επιστολές έμειναν στα ερμάρια, οι ιδέες έσβησαν, την ΑΛΦΑΒΗΤΟΠΑΡΕΛΑΣΗ την παρέλαβαν άλλοι που αποδείχτηκαν πολύ κατώτεροι από τον στόχο αυτό. Πέρασαν 14 χρόνια και… υπάρχει πολύ λύπη που κανένας δήμαρχος δεν άνοιξε τη λογική του και τη φαντασία του σ’ ένα ΕΤΟΙΜΟ στημένο συμβάν… Γι’ αυτό η επιστολή αυτή απευθύνεται στους νέους υποψήφιους δημάρχους αλλά και στους απλούς πολίτες που μόνο η εμπιστοσύνη προς τους τοπικούς άρχοντες θα ανοίξει τη σκέψη τους και τις ικανότητές τους.
