-Η εισβολή τουρκικής στρατιωτικής δύναμης και η κατοχή εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, είναι εξίσου μεγάλη εθνική τραγωδία με την καταστροφή στην Μικρά Ασία και τον διωγμό του ελληνισμού από την γη της Ιωνίας. Αυτές τις ημέρες συμπληρώνονται 50 έτη από τα γεγονότα που διαμόρφωσαν μία κατάσταση διχοτόμησης στην Κύπρο. Επί 50 έτη, γίνεται προσπάθεια να ολοκληρωθεί με πολιτικό τρόπο η στρατιωτική παρέμβαση!
-Μία τέτοια προσπάθεια έγινε το 2004, με το «περίφημο» σχέδιο του πρώην γενικού γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (Ο.Η.Ε.), Κόφι Άναν, το οποίο απορρίφθηκε σε δημοψήφισμα, με ποσοστό 76%, από τους ελληνοκυπρίους (σ.σ. οι τουρκοκύπριοι το ενέκριναν με ποσοστό 65%). Η απόρριψη του «σχεδίου» Ανάν, το οποίο προέβλεπε την δημιουργία διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας, χρησιμοποιείται, έκτοτε, από την τουρκική πλευρά ως «επιχείρημα», ότι η ελληνική πλευρά δεν επιθυμεί την επίλυση του «προβλήματος» στην Κύπρο. Δυστυχώς, το ίδιο επιχείρημα χρησιμοποιούν και ορισμένες πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα και την Κύπρο, που είναι υπέρ της διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας. Η καλύτερη απάντηση προς αυτούς, Τούρκους και Έλληνες, είναι η δήλωση που έκανε ο πρώην πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Τάσσος Παπαδόπουλος, πριν από το δημοψήφισμα το 2004. «Παρέλαβα κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω «κοινότητα», χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα», είπε.
-Η Τουρκία επιδιώκει, όλα αυτά τα έτη, η Κύπρος να μην έχει κρατική οντότητα. Κι ενώ επί 50 έτη αγνοεί προκλητικά και επιδεικτικά το διεθνές Δίκαιο, τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και την Ευρωπαϊκή Ένωση, στην τελευταία ανακοίνωση που εξέδωσε το τουρκικό Υπουργείο Άμυνας αναφέρει τα εξής: «Ο ηρωικός τουρκικός στρατός ανέλαβε δράση (σ.σ. αναφέρεται στην εισβολή του 1974) βάσει των εγγυητικών δικαιωμάτων της Τουρκίας, που απορρέουν από διεθνείς συμφωνίες και έσωσε από απόπειρα γενοκτονίας τον τουρκοκυπριακό λαό, ο οποίος υπέστη κάθε είδους διώξεις από την ελληνοκυπριακή πλευρά μεταξύ 1963 και 1974. Χάρη στο θάρρος και την παρουσία του τουρκικού στρατού, δεν έχει χυθεί αίμα στην Κύπρο από το 1974, η χουντική καταπίεση της Ελλάδας στον ελληνοκυπριακό λαό εξαλείφθηκε, το στρατιωτικό καθεστώς στην Ελλάδα ανατράπηκε και η επιστροφή στην δημοκρατία κατέστη δυνατή». Δηλαδή, η Ελλάδα και η Κύπρος πρέπει να ευγνωμονούν την Τουρκία, γιατί με την (διπλή) στρατιωτική επέμβαση στην Κύπρο το 1974, τερματίστηκε η δικτατορία και αποκαταστάθηκε η δημοκρατία στα δύο κράτη! Επίσης, η τουρκική στρατιωτική δύναμη στην Κύπρο, είναι «θεματοφύλακας» της ειρήνης, της ασφάλειας και της δημοκρατίας!
-Πώς να σχολιάσουμε τους παραπάνω επιεικώς απαράδεκτους ισχυρισμούς της τουρκικής πλευράς. Επί 50 έτη, η τουρκική πλευρά «πουλάει τρέλα», με την ενθάρρυνση του διεθνούς παράγοντα και, δυστυχώς, την ανοχή της ελληνικής πολιτικής ελίτ. Ο τουρκικός στρατός παραμένει στην Κύπρο όχι γιατί εγγυάται την ειρήνη, την ασφάλεια και την δημοκρατία. Αλλά, γιατί «καραδοκεί» για την ευκαιρία, να συνεχίσει και να ολοκληρώσει την επέμβαση του 1974! Παράλληλα, η τουρκική πολιτική ελίτ εργάζεται σε διπλωματικό επίπεδο, για να πετύχει την διχοτόμηση του νησιού. Αγνοεί, κατά την πάγια τακτική της, ότι η Κύπρος είναι ανεξάρτητο κράτος και από την 1η Μαΐου 2004 μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Την συγκεκριμένη ημερομηνία, έπρεπε να τερματιστεί η παρουσία του (ηρωικού) τουρκικού στρατού στην Κύπρο. Και να αρχίσει, η ευρωπαϊκή «σελίδα» στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας.
-Υ.Γ. Ακόμα δεν έχουμε καταλάβει, γιατί μεταξύ δύο κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ελλάδας και της Κύπρου, δεν έγινε συμφωνία, ακόμα, για τον καθορισμό της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (Α.Ο.Ζ.). Όπως έγινε μεταξύ της Ελλάδας και της Ιταλίας, με την συμφωνία της 9ης Ιουνίου 2020.
