-Εάν πρόκειται οι Δήμοι να υπογράφουν συμβάσεις με φιλοζωικά σωματεία, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (Μ.Κ.Ο.) και Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.), για να παραχωρούν την διαχείριση των αδέσποτων ζώων, δεν καταλαβαίνουμε γιατί πρέπει να συνεχίσουν να έχουν την συγκεκριμένη αρμοδιότητα οι Δήμοι. Θα παρέχουν μόνο την νομική ομπρέλα, για την υλοποίηση του έργου;
-Οι περισσότεροι Δήμοι στην Ελλάδα, αν όχι όλοι, μαστίζονται από το μειωμένο προσωπικό και τους περιορισμένους πόρους. Ποιος Δήμος θα προτάξει την διαχείριση των αδέσποτων ζώων, όταν αδυνατεί να καλύψει τον σημαντικό τομέα της καθαριότητας και της διαχείρισης των απορριμμάτων; Η λύση δεν είναι να γίνουν οι Δήμοι «υπεργολάβοι», για να «μοιράζουν» τις αρμοδιότητές τους σε οργανώσεις εθελοντών και ιδιώτες. Κι αν οι εθελοντές και οι ιδιώτες δεν κάνουν σωστά την δουλειά, θα είναι εκτεθειμένος ο Δήμος! Πολύ περισσότερο, όταν οι οργανώσεις εθελοντών και οι ιδιώτες διαχειρίζονται δημόσιους πόρους και δημοτικές υποδομές.
-Ίσως, αντί για εθνικό μητρώο καταγραφής ζώων συντροφιάς, να έχει μεγαλύτερη σημασία η δημιουργία ενός εθνικού μητρώου ιδιοκτητών ζώων συντροφιάς, που θα ελέγχονται από την αρμόδια Υπηρεσία του Δήμου. Στο μητρώο αυτό θα καταχωρούνται όλοι οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων και οικόσιτων ζώων, τα ζώα που κατέχουν και οι χώροι που τα φιλοξενούν. Κάθε δύο έτη, οι ιδιοκτήτες των ζώων συντροφιάς θα καλούνται από τον Δήμο, για να περάσουν το κατοικίδιο ζώο τους από κτηνιατρικό έλεγχο (δωρεάν) στο δημοτικό κτηνιατρείο του δημοτικού κυνοκομείου. Όποιος ιδιοκτήτης αρνηθεί, θα του επιβάλλεται χρηματικό πρόστιμο. Όπως γίνεται με τον τακτικό τεχνικό έλεγχο των οχημάτων (αυτοκινήτων, μοτοσυκλετών, φορτηγών, λεωφορείων). Εάν ένα ζώο συντροφιάς αλλάζει ιδιοκτήτη, ο νέος ιδιοκτήτης οφείλει να εγγραφεί στο εθνικό μητρώο, για να δηλωθεί η μεταβίβαση του ζώου. Οι κτηνοτρόφοι θα ελέγχονται από τις Υπηρεσίες κτηνιατρικής των Περιφερειών, ενώ οι ιδιοκτήτες οικόσιτων ζώων από τους Δήμους. Επίσης, κάθε πέντε έτη, θα γίνεται απογραφή του πληθυσμού των ζώων συντροφιάς και των οικόσιτων ζώων, στην οποία θα υποχρεούνται να συμμετέχουν όλοι οι ιδιοκτήτες.
-Πρέπει να καλλιεργηθεί στους ιδιοκτήτες των ζώων η κουλτούρα της υπευθυνότητας και όχι απλά το φιλοζωικό αίσθημα. Όποιος και όποια κατέχει ένα ζώο, θα είναι υπεύθυνος απέναντι στην κοινωνία. Κι αν δείχνει ανευθυνότητα, θα δέχεται την επίπτωση. Η παραμέληση, κακομεταχείριση, εγκατάλειψη, θανάτωση του κατοικίδιου, ή οικόσιτου, ζώου, θα τιμωρείται με αυστηρότητα.
-Επίσης, η στείρωση θα είναι προϋπόθεση για την κατοχή ζώου συντροφιάς. Κι αν πρέπει να εξαιρεθεί ένα ζώο, θα δηλώνεται ο λόγος. Η ηλεκτρονική σήμανση του ζώου ας είναι προαιρετική. Εάν ένα ζώο εγκαταλειφθεί, χαθεί, ή κλαπεί, θα δηλώνεται αμέσως από τον ιδιοκτήτη στον Δήμο. Αλλιώς, θα τιμωρείται ο ιδιοκτήτης. Ο ιδιοκτήτης που δεν θέλει να κρατήσει ένα ζώο, επίσης, θα ενημερώνει τον Δήμο, για να βρεθεί νέος ιδιοκτήτης. Όταν ένα ζώο αποβιώσει, ο ιδιοκτήτης θα διαγράφεται από το εθνικό μητρώο ιδιοκτητών ζώων συντροφιάς και οικόσιτων ζώων.
-Με την βοήθεια της τεχνολογίας και στην ψηφιακή εποχή που ζούμε, είναι εφικτή η λειτουργία του εθνικού μητρώου ιδιοκτητών ζώων συντροφιάς και οικόσιτων ζώων, ώστε να υπάρχει πλήρης καταγραφή των ιδιοκτητών και των ζώων και συνεχής έλεγχος. Χωρίς τον έλεγχο αυτό, το φαινόμενο των αδέσποτων ζώων θα συνεχίζεται και θα διογκώνεται. Οι Δήμοι θα αδυνατούν να διαχειριστούν τον αυξανόμενο αριθμό των αδέσποτων ζώων και θα παρατείνεται η αντιπαράθεση με τους δημότες και τα φιλοζωικά σωματεία. Χρειάζεται, επομένως, καλύτερη οργάνωση. Και θα είναι περιττή η εμπλοκή στο ζήτημα των Μ.Κ.Ο. και των Ν.Π.Ι.Δ.
