Προσαρμοσμένο στην υγειονομική κατάσταση που επιβάλλει η πανδημία του κορονοϊού Covid-19, το 63ο φεστιβάλ Φιλίππων θα παρουσιάσει ένα μέρος της φετινής θεματικής του, που αφορά τα κλειστά κτίρια της Καβάλας, με την επιφύλαξη να ολοκληρώσει το σχέδιο που ετοιμάστηκε το επόμενο καλοκαίρι. Το πρόγραμμα, που παρουσιάστηκε την Παρασκευή 10 Ιουλίου 2020 στην αυλή του 7ου δημοτικού σχολείου, δίπλα στον φάρο, περιλαμβάνει τριάντα δράσεις, εκ των οποίων οι δεκατέσσερις στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων και οι υπόλοιπες στην πόλη της Καβάλας.
Στο σχετικό δελτίο Τύπου αναφέρονται τα ακόλουθα: «Φέτος, το φεστιβάλ Φιλίππων, όπως αρέσκεται τα τελευταία χρόνια να έχει τη δική του θεματική, τη δική του τοπική καλλιέργεια και ματιά, θα ήταν αποκλειστικά αφιερωμένο στα κλειστά κτίρια της πόλης και υπάρχουν πολλά με ιστορία και διαδρομή γοητευτική, αγωνιστική και αξιοζήλευτη. Όμως, η ζωή βάζει πάντα τους όρους της. Πρέπει να τους σεβαστούμε. Είμαστε, λοιπόν, αναγκασμένοι να υλοποιήσουμε μόνο ένα μέρος αυτού του μεγάλου σχεδίου, επιφυλασσόμενοι να το ολοκληρώσουμε το επόμενο καλοκαίρι. Ηθοποιοί, χορευτές, μουσικοί, συγγραφείς, κινηματογραφιστές, φωτογράφοι, αρχιτέκτονες, εικαστικοί, θα βρουν το κλειδί να «ανοίξουν» τα κτίρια με τον τρόπο που γνωρίζει η τέχνη και η επιστήμη του καθενός για να μας διηγηθούν την προσωπική τους ιστορία. Έξω και γύρω από αυτά, αναγκαστικά λόγω των συνθηκών, θα φτιάξουμε παραστάσεις, συναυλίες, εκθέσεις, ομιλίες, δράσεις και χάπενινγκ. Όλα αυτά, βέβαια, με μία υστεροβουλία, αλλά υψηλού φρονήματος: Να προσπαθήσουμε να ξαναβάλουμε στη ζωή της πόλης αρκετά από αυτά, ή τουλάχιστον να τους ανοίξουμε ένα παράθυρο, έναν μικρούλη φεγγίτη στο μέλλον.
Οι ιδιαίτερες φετινές συνθήκες μας δείχνουν, μας υποδεικνύουν μάλλον, ότι πρέπει να αφιερώσουμε το 63ο φεστιβάλ στο αρχαίο δράμα και αυτό κάνουμε, συνεχίζουμε με μεγαλύτερη ένταση την επιτυχημένη δράση του εργαστηρίου αρχαίου δράματος, ενός πρωτότυπου θεατρικού camp με χαρακτήρα καλλιτεχνικό, αλλά και εκπαιδευτικό, που εδώ και τέσσερα χρόνια έχει δώσει μία νέα πνοή στην περιοχή των Κρηνίδων, δίπλα στο αρχαίο θέατρο και τον αρχαιολογικό χώρο των Φιλίππων. Φέτος, προχωράμε πιο θαρραλέα, πιο δυναμικά και καλούμε σημαντικούς και σπουδαίους καλλιτέχνες με αξιοζήλευτη διαδρομή πάνω στο αρχαίο δράμα (ηθοποιούς, σκηνοθέτες, μεταφραστές, μουσικούς, χορευτές), να πάρουν μέρος σε αυτό το «μικρό» φεστιβάλ μέσα στο «μεγάλο», στις «Θεατρικές Αναγνώσεις» αρχαίου δράματος (παραστάσεις εν δυνάμει), που θα λάβουν χώρα από 12 έως και 23 Αυγούστου 2020.
Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, η Λυδία Φωτοπούλου, η Όλια Λαζαρίδου, ο Ακύλλας Καραζήσης, ο Θοδωρής Γκόνης, η Λουκία Μιχαλοπούλου, η Ρηνιώ Κυριαζή και η Ιόλη Ανδρεάδη, με μικρές και ευέλικτες ομάδες εκλεκτών συνεργατών τους, θα διαμείνουν διαδοχικά στις Κρηνίδες, παρουσιάζοντας, ανά τρεις ημέρες, ο καθένας τη δική του εκδοχή πάνω στη θεατρική ανάγνωση του αρχαίου δράματος. Ανάμεσα στις τραγωδίες που θα «ακουστούν» στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων, είναι η «Αντιγόνη», οι «Βάκχες», η «Μήδεια», η «Ελένη», ο «Αγαμέμνων», οι «Τρωάδες», καθώς και οι «Ιστορίες του Πρόσπερο».
Οι παραστάσεις θα είναι ανοιχτές για το κοινό μέσω διαδικτύου σε ζωντανή μετάδοση (live streaming) και θα λειτουργούν σαν ανοιχτό εργαστήριο για θεατρολόγους, φοιτητές και απόφοιτους δραματικών σχολών, ερασιτεχνικές ομάδες, την τοπική κοινότητα και όποιον ενδιαφέρεται να τις παρακολουθήσει. Στη λήξη του εργαστηρίου θα μιλήσουν οι μεταφραστές, Γιάννης Λιγνάδης και Παντελής Μπουκάλας, με θέμα την μετάφραση στο αρχαίο δράμα και τη δραματουργία των αρχαίων κειμένων, ως επίσημοι προσκεκλημένοι του φεστιβάλ. Στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων θα υποδεχτούμε, για άλλη μια χρονιά, τις μεγάλες παραστάσεις αρχαίου δράματος του φεστιβάλ Επιδαύρου, παραγωγές του Εθνικού Θεάτρου, του Κ.Θ.Β.Ε., αλλά και του ελεύθερου θεάτρου. Επίσης, θα φιλοξενήσουμε στο φρούριο της Καβάλας και στον αρχαιολογικό χώρο των Φιλίππων αρκετές από τις δράσεις του Υπουργείου Πολιτισμού «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός». Στις δράσεις αυτές συμμετέχει και το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας με την παράσταση «Η Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου», σε συνδιοργάνωση με το Κ.Θ.Β.Ε. Το φεστιβάλ Φιλίππων ήταν και παραμένει ένα σπουδαίο φεστιβάλ, ένα ιστορικό φεστιβάλ. Μόνο που δεν είναι κανενός μας. Πρέπει να το κερδίζουμε κάθε καλοκαίρι».
Αναλυτικά οι δράσεις είναι οι ακόλουθες:
ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΦΙΛΙΠΠΩΝ
25 & 26 ΙΟΥΛΙΟΥ 2020
5η ΕΠΟΧΗ ΤΕΧΝΗΣ-ARS AETERNA, Αντιγόνη του Σοφοκλή
Η παράσταση που πρωτοπαρουσιάστηκε το 2015, γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία, παρουσιάζεται σε νέα επεξεργασία από τον σκηνοθέτη Θέμη Μουμουλίδη, με την Ιωάννα Παππά στο ρόλο της Αντιγόνης, τον Γιώργο Χρυσοστόμου στο ρόλο του Κρέοντα και μία ομάδα σημαντικών νέων ηθοποιών.
1 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020
ΣΤΑΥΡΟΣ ΞΑΡΧΑΚΟΣ, «5 λαϊκές μορφές με τρόπον εντόνως ερωτικόν»
Ο Σταύρος Ξαρχάκος θα παρουσιάσει μία μοναδική μουσική παράσταση, γεμάτη εικόνες, εντάσεις και στιγμές. Ο μαέστρος, διευθύνοντας επταμελή ορχήστρα κορυφαίων σολίστ που τον πλαισιώνουν και φωνητικά, θα μας χαρίσει ένα σπάνιο ταξίδι ήχων και συναισθημάτων στα μουσικά έργα του ίδιου, του Μάνου Χατζιδάκι, του Μίκη Θεοδωράκη, του Βασίλη Τσιτσάνη και του Μάρκου Βαμβακάρη.
8 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020
ΥΠ.ΠΟ.Α.-Κ.Θ.Β.Ε.-ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΚΑΒΑΛΑΣ, «Η Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου»
Ο Αλέξανδρος ο Μέγας και τρανός, αδελφός της γοργόνας. Ο Αλέξανδρος του Αρριανού και ο Αλέξανδρος του Πλουτάρχου. Ο Αλέξανδρος στην κορυφή και ο Αλέξανδρος στα βάραθρα. Βασισμένος στη λαϊκή «παραμυθία» της Φυλλάδας του Μεγαλέξανδρου, της θρυλικής ιστορίας του βίου, των άθλων και των ταξιδιών του μεγάλου Μακεδόνα, που τη δημιούργησε η λαϊκή φαντασία αιώνες μετά τον θάνατό του, αλλά και στους «ντέντεκτιβς» ιστορικούς Αρριανό και Πλούταρχο, ο Θοδωρής Γκόνης με τη συνδρομή της ποιήτριας, Γλυκερίας Μπασδέκη, διοργανώνει μία συνάντηση με τον πιο γνωστό άγνωστο Οικουμενικό. Η επίσημη ιστοριογραφία συνομιλεί με μύθους, θρύλους, μοιρολόγια και εμβατήρια στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων. Παίζουν οι ηθοποιοί: Δημήτρης Κοντός, Ελένη Μαβίδου, Δημήτρης Μανδρινός, Έλενα Μεγγρέλη, Στεφανία Χονδράκη.
24 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020
ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΤΑΓΑΡΗ, Οιδίπους
Τρεις αφηγητές ανασύρουν επί σκηνής την ιστορία του Οιδίποδα, του ανθρώπου που ήταν μοιραίο να φτάσει στη γνώση και σε όλη την οδύνη που αυτή επιφέρει. Σε ένα νεκρικό τοπίο, ένα τοπίο λοιμού, ο Οιδίπους- βασιλιάς της Θήβας, επιχειρεί να μάθει την αιτία της «αρρώστιας», την αιτία που όλος ο λαός του «νοσεί». Η διαδικασία αυτής της έρευνας οδηγεί στην επώδυνη απάντηση. Η αρρώστια είναι ο ίδιος. Οι τρεις υποκριτές εναλλάσσοντας ρόλους, διογκώνοντας στιγμές, βουτώντας στο ασυνείδητο των προσώπων του Σοφοκλή συνθέτουν ενώπιον μας τον άνθρωπο που αρχίζει ως σωτήρας και καταλήγει ως «άθλιο συντρίμμι», ως «τυφλός ζητιάνος και προφήτης». Στους ρόλου των αφηγητών ο Μιχάλης Σαράντης, η Μαρία Κεχαγιόγλου και ο Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Δημήτρη Καραντζά.
26 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020
ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ, Πέρσες του Αισχύλου
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου σκηνοθετεί το παλαιότερο πλήρες δράμα που σώζεται στις μέρες μας και, ταυτόχρονα, ένα ιστορικό ντοκουμέντο για τη σημαντικότερη σύγκρουση της δεύτερης περσικής εισβολής στην Ελλάδα, τη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Χωρίς θριαμβολογίες και κομπασμούς και με σεβασμό στην οδύνη των ηττημένων, ο Αισχύλος παραδίδει έναν ύμνο για την ελευθερία του ατόμου και αντιπαραθέτει τα δημοκρατικά ιδεώδη απέναντι στη δεσποτική μοναρχία και την τυφλή υποταγή στην εξουσία. Η νίκη στεφανώνει εκείνους που ακολουθούν τη σύνεση, ενώ ο μηχανισμός της δικαιοσύνης τιμωρεί όποιον, με οδηγό την αλαζονεία, ξεπερνάει τα όρια, προσβάλλοντας, με την έπαρσή του, θεούς και ανθρώπους. Μεταξύ των ηθοποιών που θα εμφανιστούν στη σκηνή είναι: η Λυδία Κονιόρδου, ο Αργύρης Ξάφης, ο Λαέρτης Μαλκότσης, ο Γιάννος Περλέγκας και ο Αργύρης Πανταζάρας.
29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020
Κ.Θ.Β.Ε., Όρνιθες του Αριστοφάνη
Ο Πεισθέταιρος και ο Ευελπίδης, απαυδισμένοι από τη διαφθορά σε πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο στην οποία έχει περιέλθει η πόλη, φεύγουν για να βρουν τον Τηρέα, τώρα πια Έποπα, κάποτε άνθρωπο, τώρα τσαλαπετεινό, για να μάθουν από αυτόν και από τα άλλα πουλιά, που πετούν ψηλά και ίσως γνωρίζουν, αν υπάρχει κάποιος τόπος ειρηνικός, να πάνε να ζήσουν εκεί. Μαζί θα ιδρύσουν μία νέα Πολιτεία, μεταξύ ουρανού και γης, που θα εξουσιάζει ταυτόχρονα θεούς και ανθρώπους και όπου τα πουλιά θα έχουν τη θέση που τους αναλογεί. Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος παρουσιάζει την αγαπημένη, διαχρονική κωμωδία του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Γιάννη Ρήγα και μετάφραση Κ.Χ. Μύρη, με εξαιρετικούς συντελεστές. Τους κεντρικούς ρόλους ερμηνεύουν: ο Ταξιάρχης Χάνος και ο Χρήστος Στέργιογλου, πλαισιωμένοι από πολυπληθή θίασο ηθοποιών.
30 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020
Θησέας και Μινώταυρος της Κάρμεν Ρουγγέρη
Η Κάρμεν Ρουγγέρη και η Χριστίνα Κουλουμπή σκηνοθετούν τον μύθο του Θησέα και του Μινώταυρου και παρουσιάζουν σε μία παράσταση για μικρούς και μεγάλους όλη την πορεία του ήρωα, συνδυάζοντας, κρητική λύρα, μαντινάδες, χορό και παραδοσιακά τραγούδια της Κρήτης.
31 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020
Αλκίνοος Ιωαννίδης, «SOLO»
Το φεστιβάλ ολοκληρώνεται με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, μόνο επί σκηνής, να παίζει και να τραγουδάει τα τραγούδια του στην απλούστερη μορφή τους, μεταφέροντάς μας στη στιγμή της δημιουργίας τους. Ακολουθώντας μία παράδοση αιώνων, αυτή των τροβαδούρων, ταξιδεύει με μία κιθάρα, ή ένα λαούτο και μοιράζεται αισθήματα, σκέψεις, εμπειρίες, όνειρα και πραγματικότητες που αφορούν όλους μας. Ένα πρόγραμμα ακρόασης, αλλά και συμμετοχής, που μας ταξιδεύει μέσα από τις εντάσεις και τις σιωπές του στον πυρήνα της ιερής αυτής τέχνης. Πρωταγωνιστές, όπως πάντα, τα ίδια τα τραγούδια. Στέκονται μπροστά μας γυμνά και ευάλωτα, όπως γεννήθηκαν, αλλά και δυνατά όσο ποτέ.
ΦΡΟΥΡΙΟ ΚΑΒΑΛΑΣ
19 ΙΟΥΛΙΟΥ 2020
ΥΠ.ΠΟ.Α.-Κ.Θ.Β.Ε., Κωνσταντίνος Καβάφης-Όνειρο
Ο Θοδωρής Οικονόμου, μαζί με μία ομάδα εξαιρετικών συνεργατών, συνθέτει ένα μοναδικό, ονειρικό κόσμο με αφορμή το έργο του αλεξανδρινού ποιητή, Κωσταντίνου Καβάφη. Σε ένα χώρο ρευστό, όπου η μουσική λειτουργεί σαν μία λίμνη, ταξιδεύει ένας θίασος από γεννήματα της φαντασίας μας, που αναπολούν, οραματίζονται, μας συμβουλεύουν, αποκαλύπτοντάς μας μνήμες που ο ποιητής αντλεί από το παρελθόν και αποθέτει στο παρόν, ενίοτε ως προειδοποίηση για τα μελλούμενα. Η μουσική του Θοδωρή Οικονόμου έρχεται να ακουμπήσει με τρόπο λιτό μα και καίριο στο ποιητικό σύμπαν του Καβάφη δημιουργώντας ένα ζωντανό παιχνίδι αισθήσεων.
22 ΙΟΥΛΙΟΥ 2020
…προς ύστατον φως…
«Το καλοκαίρι του 1995, η Ελένη Βαροπούλου, διευθύντρια τότε του φεστιβάλ του Άργους, ζήτησε από την Λήδα Τασοπούλου να ετοιμάσει ένα one woman show σχετικό με το αρχαίο δράμα. Η Λήδα επέλεξε τους μονολόγους από έξι αρχαίες τραγωδίες σε μετάφραση Κ. Χ. Μύρη, τις οποίες είχε ερμηνεύσει υπό την καθοδήγηση του Σπύρου Α. Ευαγγελάτου στην Επίδαυρο. Η ίδια διάρθρωσε τη σειρά των μονολόγων, ο Σπύρος Α. Ευαγγελάτος υπέγραψε την σκηνοθεσία, τα υποβλητικά σκηνικά-κοστούμια σχεδίασε η Λαλούλα Χρυσικοπούλου, την μουσική επιμελήθηκε ο Ιάκωβος Δρόσος, ενώ στην παράσταση συμμετείχε και ο ηθοποιός Γιώργος Καράσης. Η πρεμιέρα έγινε στο αρχαίο θέατρο του Άργους στις 25 Ιουνίου 1995. Ακολούθησαν κι άλλες ελληνικές πόλεις.
Σημείωμα Κατερίνας Ευαγγελάτου
Φέτος, στο φεστιβάλ Φιλίππων, η Ραφίκα Σαουίς ερμηνεύει το «…προς ύστατον φως…» σε μία ερευνητική παράσταση-θέαμα πάνω στον ρυθμό και τη μουσικότητα του αρχαίου λόγου, συνοδευόμενη από τη πιανίστα Μάγδα Νικολαίδου και την νεαρή ηθοποιό και τραγουδίστρια, Κέλλυ Ανταμπούφη. Έξι γυναικείες μορφές του αρχαίου δράματος, η Αγαύη, η Δηιάνειρα, η Ιώ, η Κασσάνδρα, η Ιφιγένεια και η Ηλέκτρα, διαπραγματεύονται με τα όρια της τρέλας και του παραλόγου. Ακούγονται έργα των: D. Scarlatti, J.S. Bach, F. Chopin, S. Rachmaninov.
24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2020
ΥΠ.ΠΟ.Α.-ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗ, Ριχάρδος Β’-Το ρέκβιεμ ενός βασιλιά, του Ουίλιαμ Σαίξπηρ
Ο Ριχάρδος Β΄ υπήρξε ένας από τους πιο αινιγματικούς Άγγλους βασιλιάδες, που μετατράπηκε από τον Σαίξπηρ σε μία συναρπαστική, συγκινητική, μελέτη ενός τραγικού ήρωα και μιας ψυχής ποιητικής. Το έργο «Ριχάρδος Β’-Το Ρέκβιεμ ενός βασιλιά», αποτελεί μία πιο συμπυκνωμένη εκδοχή του «Ριχάρδου Β’». Η Marlene Kaminsky σκηνοθετεί τον Τάσο Νούσια σε μία παράσταση που αποτελεί work in progress και πλέον παρουσιάζεται ανανεωμένη με πρόσθετα στοιχεία στην τελική μορφή της.
29 ΙΟΥΛΙΟΥ 2020
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ, Μικροί κύριοι-Μικρές κυρίες: Η δύναμη της φιλίας
Η Παυλίνα Χαρέλα σκηνοθετεί την επίσημη παράσταση των «Μικρών κυρίων» στην Ελλάδα σε μία διαδραστική παραγωγή, που θα ενθουσιάσει μικρούς και μεγάλους. Η παράσταση προάγει την ευγένεια και την ενσυναίσθηση με διασκεδαστικό τρόπο, μέσα από τις ιστορίες των διάσημων «Μικρών κυρίων», τα τραγούδια τους και τη συμμετοχή των παιδιών.
6 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020
ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΦΩΤΗ ΣΠΥΡΟΥ, Ο Ροβινσώνας και ο Κρούσος, της Ξένιας Καλογεροπούλου
Δύο ξένοι ναυαγούν πάνω σε μία στέγη… στη μέση του πουθενά! Καθώς η στάθμη του νερού γύρω τους όλο και ανεβαίνει, αναγκάζονται να ξεπεράσουν τις διαφορές τους και μέσα από έντονες συγκρούσεις να συνεργαστούν. Ο ένας μιλάει ελληνικά κι ο άλλος μία ξένη, ακαταλαβίστικη διάλεκτο! Όμως, στον μαγικό χώρο του θεάτρου, όπου όλα είναι εφικτά, οι δύο τους καταφέρνουν, όχι μόνο να συνεννοηθούν, αλλά να γίνουν και φίλοι! Κύρια στοιχεία της παράστασης που σκηνοθετεί ο Φώτης Σπύρος, είναι η ευρηματικότητα στους αυτοσχεδιασμούς, οι παραστατικές κινήσεις των χεριών και των σωμάτων, οι ήχοι, τα βλέμματα, εντυπωσιακά τρικ και μαγικά κόλπα! Το έργο είναι γραμμένο από τους Ιταλούς συγγραφείς, Νίνο ντ’ Ίντρόνα και Τζάκομο Ραβέκιο, σε μετάφραση και διασκευή της, αγαπημένης σε μικρούς και μεγάλους, Ξένιας Καλογεροπούλου και είναι εμπνευσμένο από το πρώτο μπεστ σέλερ της δυτικής λογοτεχνίας, το πασίγνωστο «Ροβινσώνας Κρούσος», του Ντάνιελ Ντεφόου.
19 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020
ΥΠ.ΠΟ.Α.-Κ.Θ.Β.Ε., Στα όνειρα των ποιητών
Η προσωπική διαδρομή της μουσικού, Φένιας Χρήστου και η συνάντησή της με την ποίηση καταλήγουν σε μία νέα μουσικοποιητική παράσταση. Ένας κύκλος μελοποιήσεων και πρωτότυπων συνθέσεων εναλλάσσεται με δραματοποιημένες αναγνώσεις ποιημάτων σε μία παράσταση με χαρακτήρα δροσερό, ερωτικό, νεανικό και στιγμές-στιγμές σατιρικό ως προς τον έρωτα και τα όσα προκαλεί σ’ εμάς τους ανθρώπους. Την δραματοποίηση και την επιλογή των συνδετικών κειμένων επιμελείται ο συγγραφέας-μεταφραστής, Κώστας Κουτσουρέλης, ενώ το μυσταγωγικό σκηνικό ολοκληρώνουν οι φωτισμοί του Αλέξανδρου Πολιτάκη. Το έργο του μεγάλου μας ποιητή, Κωστή Παλαμά, αποτελεί τον κύριο ποιητικό κορμό έμπνευσης της μουσικού, που πλαισιώνεται από συμπληρωματικό υλικό Ελλήνων και ξένων ποιητών, νεότερων και σύγχρονων. Ερμηνεύουν δύο ηθοποιοί και τρεις μουσικοί επί σκηνής.
17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2020
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΙΩΝΗΣ-ΧΟΡΩΔΙΑ ΠΡΟΝΟΜΙΟΝ, Θάλασσα, θαλασσάκι μου
Η Ελλάδα δεν μπορεί να νοηθεί χωρίς τη θάλασσα. Θα ήταν άλλη χώρα χωρίς αυτή και οι Έλληνες θα είμαστε «άλλοι». Η γεωγραφία και η ιστορία, η όλη πορεία και ο διαχρονικός πολιτισμός της Ελλάδας είναι ζυμωμένα με τη θάλασσα. Το ίδιο και η Καβάλα, δεν μπορεί να νοηθεί χωρίς τη θάλασσα. Θα ήταν άλλη πόλη χωρίς αυτή και οι κάτοικοί της θα ήταν «άλλοι». Είναι τυχαίο που τα σπίτια της, έτσι αμφιθεατρικά χτισμένα, κοιτάνε όλα τη θάλασσα; «…το σπίτι μας ήταν απέναντι από το Ιμαρέτ κι από το μεγάλο παράθυρο της κάμαράς μου έβλεπα το λιμάνι, την θάλασσα. Κυρίως πρόσεχα τις βάρκες. Τα πλαγιασμένα ακίνητα σώματά τους λικνίζονταν ελαφριά, με ένα ήμερο χορτασμένο άφημα στα στερά βαθειά νερά. Αισθανόμουν την διαρκή, ατέλειωτη ηδονή που ρουφούσαν από την θάλασσα, μέχρι να σαπίσουν και να πεταχθούν ψόφιες στην ακτή οι βάρκες», γράφει ο Καβαλιώτης Γιώργος Χειμωνάς.
ΜΊα συναυλία από την χορωδία «Προνόμιον», του Κώστα Κατιώνη, δίπλα στη θάλασσα (Τελωνείο).
20 ΙΟΥΛΙΟΥ 2020
ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΚΑΒΑΛΑΣ-ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΩΔΕΙΟ ΚΑΒΑΛΑΣ, Η κόκκινη Αφροδίτη, του Κοσμά Χαρπαντίδη
Ένας άστεγος αναζητά μΊα προσωρινή γωνιά στο ερείπιο που βλέπει μπροστά του, εγκαταλελειμμένο για χρόνια, ώσπου μία φωνή τον σταματά. Και δεν το κάνει για να τον ελέγξει, ή να τον αποτρέψει να εισέλθει στο κουφάρι, αλλά για να του μιλήσει για την ιστορία του κτιρίου και να του ζητήσει να μείνει γι’ απόψε, χωρίς να το πληγώσει. Για να συνεχίσει να την αφηγείται και στο μέλλον. Ο άστεγος συναντήθηκε με την «Κόκκινη Αφροδίτη», την θεά που σκέπει το κτίριο και το προστατεύει από το χρόνο και την ερείπωση. Μία θεά, που έρχεται να πιάσει διάλογο μαζί του για την δόξα και την αίγλη, την ομορφιά και την ελπίδα, την ζωή και το τέλος της. Κυρίως όμως, να τον εκπλήξει με τα σχέδια για το μέλλον του ερειπίου παρακάμπτοντας την οδό της φθοράς και σχεδιάζοντας το λαμπρό του μέλλον όταν αναστημένο και φωτισμένο θα ξαναγεμίσει φωνές παιδιών και θα υποδεχθεί με την «Κόκκινη Αφροδίτη» στην μετώπη του την ζωή, την μουσική και την αρμονία.
Μουσικό αναλόγιο, με τη συμμετοχή της ορχήστρας του Δημοτικού Ωδείου Καβάλας και δύο ηθοποιών του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας (7ο δημοτικό σχολείο-φάρος).
27 ΙΟΥΛΙΟΥ 2020
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΚΑΒΑΛΑΣ-ΝΙΚΟΣ ΒΑΤΟΠΟΥΛΟΣ, Καβάλα, μία πόλη στη ρωγμή του χρόνου
Το φεστιβάλ Φιλίππων και ο σύλλογος αρχιτεκτόνων Νομού Καβάλας, με αφορμή το φετινό θέμα, που αφιερώνεται στα κλειστά κτίρια της πόλης και πέντε χρόνια μετά την τρίτη «εβδομάδα αρχιτεκτονικής» για τα εγκαταλελειμμένα κτήρια της Καβάλας, τα «Κτίρια της λήθης», ενώνουν τις φωνές τους διοργανώνοντας μία ομιλία-περίπατο στις καπναποθήκες, από την πλατεία Καπνεργάτη μέχρι την πλατεία Μακέδου. Αφορμή στάθηκε ο κίνδυνος κατεδάφισης που διατρέχουν τα κτήρια των καπναποθηκών ΣΕΚΕ, πρώην «ΗΕRZOG Co», λόγω φθοράς και εγκατάλειψης, γεγονός που δεν τιμά την πόλη, καθώς το εμβληματικό Δημαρχείο κτίστηκε από την ΗΕRZOG ως μέγαρο του προσωπικού της. Επίσημος προσκεκλημένος, ο δημοσιογράφος, συγγραφέας και αφοσιωμένος περιπατητής πόλεων, Νίκος Βατόπουλος. Με το βλέμμα ενός «ξένου», περπατάει μαζί μας στον ιστορικό ιστό της Καβάλας και ερμηνεύει το αστικό περιβάλλον με τη δική του ματιά (πλατεία Καπνεργάτη).
3 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΠΙΠΕΡΙΔΗΣ, Ο Μότσαρτ στο βουνό των Κενταύρων
Το φεστιβάλ προβάλλει το ντοκιμαντέρ του Γιάννη Καραπιπερίδη «Ο Μότσαρτ στο βουνό των Κενταύρων», με θέμα το φεστιβάλ Πηλίου, ένα φεστιβάλ κλασικής μουσικής, στο οποίο συγκεντρώνονται μαθητές από’ όλη την Ελλάδα και καθηγητές υψηλού επιπέδου απ’ όλο τον κόσμο, μία εβδομάδα του Ιουλίου κάθε χρόνο στο χωριό Ζαγορά. Ένα τόσο σημαντικό φεστιβάλ στηρίζεται αποκλειστικά στην αφοσίωση των διοργανωτών του, που δεν είναι άλλοι από μία πενταμελής οικογένεια! Κι αυτό, χωρίς καμία υποστήριξη, ή χρηματοδότηση, από το κράτος. Μία ταινία με δεξιοτέχνες κλασικής μουσικής, άφθονο φαγητό και πολλά πολλά τσέλα (Παλιά Μουσική).
5 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020
ΟΛΙΑ ΛΑΖΑΡΙΔΟΥ-ΜΕΛΙΝΑ ΤΑΝΑΓΡΗ, Τα παράσιτα του παραδείσου
Μία ιδιαίτερη μουσική και ποιητική παράσταση με την Όλια Λαζαρίδου και την Μελίνα Τανάγρη. Η Όλια Λαζαρίδου θα απαγγείλει ποιήματα από τις «Ελεγείες» του Ράινερ Μαρία Ρίλκε και από την ποιητική ανθολογία του Τζελλαλεντίν Ρουμί σε μετάφραση Βίκου Ναχμία. Η Μελίνα Τανάγρη θα ερμηνεύσει τραγούδια του Λέοναρντ Κοέν και τέσσερα δικά της που συντονίζονται με αυτή τη βραδιά. Στην κιθάρα θα τη συνοδεύσει ο Δημήτρης Παπαλάμπρου, που θα παίξει και σολιστικά κομμάτια (7ο δημοτικό σχολείο-Φάρος).
10 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020
ΝΙΟΒΗ ΚΛΑΥΔΙΑΝΟΥ-ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ, Αύγουστος στο Φρούριο της Μουσικής
Το φεστιβάλ φιλοξενεί την σοπράνο, Νιόβη Κλαυδιανού και τον ακορντεονίστα, Δημητρη Αραμπατζή σε μία φωνητική performance με τίτλο «Αύγουστος στο Φρούριο της Μουσικής». Η συναυλία αυτή αποτελεί ένα αφιέρωμα στη μουσική του ιταλικού, γαλλικού, αμερικάνικου, ισπανικού, λατινοαμερικάνικου και ελληνικού κινηματογράφου. Η Νιόβη και ο Δημήτρης θα παρουσιάσουν ένα συγκινησιακά φορτισμένο, ευφάνταστο μουσικό πρόγραμμα στους ρυθμούς της Tango, Classical Vocal Jazz, Mellow Swing και French Avant-Garde. Δεν θα λείψουn και αποσπάσματα από το έργο του Μάνου Χατζιδάκι και του Νίκου Γκάτσου (φρούριο Καβάλας).
19 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020
ΑΛΕΞΙΑ ΒΟΥΛΓΑΡΙΔΟΥ-ΚΟΡΙΝΑ ΒΟΥΓΙΟΥΚΑ, Ο ίσκιος της Αργώς
Τα τραγούδια της παράδοσης φυλάττουν και μεταφέρουν μέσα στον ωκεανό του χρόνου το αποτύπωμα της ανθρωπότητας. Οι ποιητές της γλώσσας και των ήχων, είχαν πάντοτε την εσωτερική βεβαιότητα πως ίσως είναι καταδικασμένος σε λήθαργο βαθύ όποιος δεν σηκώσει το βλέμμα του να θαυμάσει τον ίσκιο αυτού του καραβιού. Παραδοσιακά τραγούδια, αλλά και τραγούδια που επηρεάστηκαν από την παράδοση, όπως τα μετέφεραν από την Αναγέννηση έως τον 20ό αιώνα, ευρωπαίοι συνθέτες από την Αγγλία, την Ιταλία, τη Γαλλία, την Ισπανία και την Ελλάδα, θα ερμηνεύσουν στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων, η σοπράνο, Αλεξία Βουλαγαρίδου, μαζί με την κιθαρίστα, Κορίνα Βουγιούκα. Η Αλεξία Βουλγαρίδου, σοπράνο με αξιοθαύμαστη διαδρομή στα σημαντικότερα οπερατικά θέατρα παγκοσμίως, εμφανίζεται έπειτα από πολλά χρόνια στην Ελλάδα, επιλέγοντας για την επιστροφή αυτή τον τόπο καταγωγής της.
Η Κορίνα Βουγιούκα, κιθαρίστα με πλούσια ερμηνευτική και ακαδημαϊκή δράση, εστιάζει το ενδιαφέρον της και μελετά επί σειρά ετών τις επιρροές της όπερας και του τραγουδιού στο ρεπερτόριο της κιθάρας.
20 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020
ΜΑΝΙΝΑ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗ-ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ, Σπίτι μου σπιτάκι μου πες μου μια ιστορία…
Πες μου τι είδες, τι αγάπησες, τι σκέφτηκες, τι ονειρεύτηκες, πού πήγες, τι έγινες… πες μου τι θέλεις για να πάψεις να είσαι θλιμμένο. Η Μανίνα Ζουμπουλάκη και ο Σταύρος Καλαφάτης «ρωτάνε» κτήρια και σπίτια της Καβάλας, για τους καημούς και τα χαΐρια τους. Οι απαντήσεις με κείμενα και εικόνες στην Μεγάλη Λέσχη.
4ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΑΡΧΑΙΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ
ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΦΙΛΙΠΠΩΝ
12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020
ΚΑΡΥΟΦΥΛΛΙΑ ΚΑΡΑΜΠΕΤΗ, Μήδεια του Georg Benda, Ανάμεσα στη λογική και την μανία
Η ηθοποιός, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και ο μαέστρος, Μάρκελλος Χρυσικόπουλος, ερμηνεύουν το έργο του Τσέχου συνθέτη, Georg Anton Benda (1722-1795) «Μήδεια», σε λιμπρέτο του Γερμανού ποιητή και θεατρικού συγγραφέα, Friedrich Wilhelm Gotter και απόδοση στα ελληνικά από τον Γιάννη Καλλιφατίδη. Πρόκειται για ένα μονόπρακτο μελόδραμα βασισμένο στον κλασικό αρχαιοελληνικό μύθο, όπου το κείμενο δεν τραγουδιέται, αλλά απαγγέλλεται παράλληλα με την μουσική. Το ποικίλο μουσικό τοπίο του Benda αναδεικνύει με ένταση όλες τις εσωτερικές συγκρούσεις αυτής της μοναδικής γυναίκας. Ο έρωτας και το μίσος, η οργή και η οδύνη, η βαθιά επιθυμία για εκδίκηση και η μητρική αγάπη διαδέχονται καταιγιστικά το ένα το άλλο οδηγώντας στην καταστροφική κορύφωση, την αδιανόητη πράξη της παιδοκτονίας. Η «Μήδεια» είναι από τα έργα που γνώρισαν αμέσως μεγάλη επιτυχία, γι’ αυτό και σύμφωνα με τη συνήθεια της εποχής έγιναν σχεδόν ταυτόχρονα πολλές και διαφορετικές μεταγραφές, ώστε η σύνθεση να γίνει «προσβάσιμη» από μία μεγάλη μερίδα του μουσικόφιλου κοινού. Στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων θα παρουσιαστεί η εκδοχή για πιάνο (Λειψία, 1778) σε εκτέλεση του Μάρκελλου Χρυσικόπουλου, ενώ και τα πέντε πρόσωπα του έργου, η Μήδεια, ο Ιάσων, τα δύο παιδιά τους και η παιδαγωγός ερμηνεύονται από την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη.
16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020
ΙΟΛΗ ΑΝΔΡΕΑΔΗ, Ευριπίδου Ελένη (ή η ανασκευή του Στησιχόρου)
Με το βαθύ στηθόδεσμο, τον ήλιο στα μαλλιά, κι αυτό/το ανάστημα/ίσκιοι και χαμόγελα παντού/στους ώμους στους μηρούς στα γόνατα/ζωντανό δέρμα, και τα μάτια/με τα μεγάλα βλέφαρα,/ήταν εκεί, στην όχθη ενός Δέλτα./Και στην Τροία;/Τίποτε στην Τροία-ένα είδωλο./Έτσι το θέλαν οι θεοί./Κι ο Πάρης, μ’ έναν ίσκιο πλάγιαζε σα να ήταν/πλάσμα ατόφιο/κι εμείς σφαζόμασταν για την Ελένη δέκα χρόνια (Γ. Σεφέρης).
Λένε πως ένας βάρδος παλιός, ο Στησίχορος, έξι γενιές πριν από τον Ευριπίδη, σε ένα ποίημά του κατηγόρησε την Ελένη ότι άφησε τον άντρα της για τον Πάρη και με την αμαρτία της αυτή κατέστρεψε τόσο την Ελλάδα, όσο και την Τροία. Όμως, η Ελένη μετά τον θάνατό της έγινε θεά. Γι’ αυτό, τη στιγμή που έγραψε το άδικο αυτό ποίημα ο Στησίχορος, έμεινε τυφλός. Και μετάνιωσε. Και έγραψε καινούργιο. Καινούργιο ποίημα. Καινούργιο τραγούδι. Σε αυτό ανασκεύασε τις κατηγορίες του, χρησιμοποιώντας τον αρχαίο μύθο, σύμφωνα με τον οποίο στην Τροία δεν πάτησε ποτέ η Ελένη, αλλά η σκιά της. Ενώ την ίδια τη φυγάδευσαν οι θεοί στην Αίγυπτο, όπου περίμενε τον Μενέλαο να γυρίσει από την Τροία και να φύγουνε μαζί για την πατρίδα. Και με το που το γράφει το καινούριο αυτό τραγούδι ο Στησίχορος, ξαναβρίσκει αμέσως την όρασή του. Στην εκδοχή αυτή της Ελένης του Ευριπίδη για μία ηθοποιό, η Ελένη μόνη και τυφλή μέσα στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων, μονή και τυφλή σαν αρχαία ραψωδός, αλλά με άλλες, καινούριες, ελευσίνιες δυνάμεις να ξυπνούν μέσα της, αφηγείται την ιστορία της. Αφηγείται την ανασκευή του Στησιχόρου.
Σύλληψη-σκηνοθεσία-κίνηση: Ιόλη Ανδρεάδη
Μετάφραση: Γιάγκος Ανδρεάδης
Διασκευή για μία ηθοποιό: Ιόλη Ανδρεάδη, Άρης Ασπρούλης
Κοστούμια: Ioanna Kourbela
Μουσική: Danai Nielsen
Όλους τους ρόλους ερμηνεύει η Βασιλική Τρουφάκου
18 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020
ΑΚΥΛΛΑΣ ΚΑΡΑΖΗΣΗΣ, Ιστορίες του Πρόσπερο
Ένα κορίτσι 16 ετών κάθεται πάνω σε τοιχίο και χαζεύει. Ύπαιθρος. Αυγουστιάτικο απόγευμα. Λίγο παραπέρα, η αδελφή της, 9 ετών, κουκουβιστή στο χώμα κοιτάει μία πέτρα, δίπλα της όρθια μία γυναίκα, στο ένα χέρι κρατάει ένα κλαδί. Γύρω τους χωράφια, μετά τοιχία, μετά ελαιώνας. Εκεί ένας άντρας αγκαλιάζει ένα αρχαίο δέντρο. Είναι μεγάλος με μακρυά γένια και κοκάλινα γυαλιά. Μοιάζει του Ginsberg, του ποιητή. Είναι ο Πρόσπερο. Αφήνει την αγκαλιά κι έρχεται προς τα κορίτσια. Αργά. Προχωράει μες τα χωράφια και σε κάθε βήμα του σηκώνονται σύννεφα απο ακρίδες. Ακούει την μικρή, εν τω μεταξύ, να διαβάζει την περιγραφή ενός ναυαγίου. Η μεγάλη παίζει μπάσο. Ηλεκτρικό. Ο Πρόσπερο φτάνει και κάθεται ανάμεσα τους. Στο τοιχίο δίπλα του ένα άσπρο χοντρό βιβλίο. Οι «Δοκιμές» του Σεφέρη. Το πιάνει, χωρίς να το κοιτάει λέει. Ο Πρόσπερο και οι κόρες του. Του διαβάζουν την «Τρικυμία». Του μαθαίνουν ραπ. Τους μιλάει για το Κομμουνιστικό Μανιφέστο. Για τον Dylan. Για τον Καστοριάδη. Για την «Έρημη Χώρα». Παίζουν κιθάρα και μπάσο. Η γυναίκα με το κλαδί χορεύει. Έχει νυχτώσει. Όλοι καθισμένοι τρώνε. Ψωμί, κρεμμύδι κι ελιές. Ησυχία. Η μεγάλη κόρη αρχίζει μια μικρή ερωτική ιστορία. Σαν να την τραγουδάει.
Παίζουν: Μαίρη Καραζήση, Ζωή Καραζήση, Μαριλένα Ρασιδάκη, Ακύλλας Καραζήσης.
ΛΟΥΚΙΑ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ, Κασσάνδρα
Μία από τις πιο αινιγματικές μορφές του αρχαίου δράματος είναι η Κασσάνδρα, η performance προσπαθεί να εξερευνήσει τον χαρακτήρα της μέσα από διαχρονικά θραύσματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, να σκιαγραφήσει μία βιογραφία για την παράφορη μάντισσα του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Πέρα από τη φιλολογία, η Κασσάνδρα αποτελεί ένα μεγάλο αίνιγμα για τον ηθοποιό. Πώς προσεγγίζεις σκηνικά μία τόσο οριακή προσωπικότητα; Τί εργαλεία χρησιμοποιείς για να αποδόσεις τη θεόπνευστη μανία της; Μία μάντισσα που δεν τη πίστεψε ποτέ κανείς, παγιδευμένη στον οδηγό και αποτελειωτή της Απόλλωνα.
Δραματουργική επεξεργασία-σκηνοθετική επιμέλεια: Λουκία Μιχαλοπουλου, Χρήστος Τζιούκαλιας. Ερμηνεία: Λουκία Μιχαλοπούλου.
21 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020
ΡΗΝΙΩ ΚΥΡΙΑΖΗ, Βάκχες, το σώμα δίχως σώμα
Το νήμα του μύθου των Βακχών-πέντε ηθοποιοί, τέσσερις άξονες, τρεις γλώσσες, δύο φύλα, ένας τόπος αφηγούνται έναν θεό, δύο αγγέλους, τρεις γυναίκες, τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Τραγουδούν τον θεό μέσα στις αντιφάσεις. Διαγράφουν την πορεία του Πενθέα από το ανίερο στο ιερό, από την πλάνη στη γνώση, από την έπαρση στην οδύνη. Μιλούν για την Αγαύη που, από την έκσταση στην τρέλα, διεκδικώντας τη δύναμη της θηλυκής θεάς κατακρημνίζεται. Την άγρια φύση που πάλλεται. Θρηνούν τον άνθρωπο που απομακρύνεται, το σώμα που αποσπάται. Τα απομεινάρια σώματος, το σώμα δίχως σώμα. Πενθούν για τα μικρά-μικρά κομμάτια μας. Μία ακροβασία αποστάσεων, μία ανάγκη κυκλική, μία πάλη για το όλον.
Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς
Σκηνοθεσία: Ρηνιώ Κυριαζή
Ερμηνεία: Julianna Bloodgood, Rafal Habel, Ειρήνη Κουμπαρούλη, Κώστας Σεβδαλής, Ρηνιώ Κυριαζή.
ΛΥΔΙΑ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ, Χορός: ο θεατής του τραγικού
Η Λυδία Φωτοπούλου ερμηνεύει τα χορικά της «Αντιγόνης» του Σοφοκλή ως ένα αυτόνομο λυρικό ποίημα, στην έξοχη μετάφραση του Νίκου Παναγιωτόπουλου, συνοδευόμενη από την μουσική της Μόνικα.
23 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020
ΕΥΗ ΣΑΟΥΛΙΔΟΥ, Μήδεια του Ευριπίδη
Διαλέγουμε την ηρωίδα, όχι το έργο. Την Μήδεια, ως φορέα ενός πεπρωμένου. Δεν ανεβάζουμε το έργο, δεν την καταλαβαίνουμε, αλλά προσπαθούμε να την καταλάβουμε, που είναι και η βαθύτερη επιθυμία μας και ίσως αυτό να έχει τελικά σημασία. Αυτό που μας ενδιαφέρει εδώ, στην ηρωίδα του Ευριπίδη, δεν είναι η παραφορά και το πάθος, αλλά η διαύγεια του νου όπως λειτουργεί ξεκάθαρα με μία λογική ακρίβεια που σχεδόν μας σκανδαλίζει. Διαλογίζεται, συζητά, επιχειρηματολογεί. Η τραγωδία «Μήδεια» είναι το πρόσωπο Μήδεια.
Μήδεια η Εύη Σαουλίδου. Συμμετέχουν οι χορευτές: Κική Μπάκα, Δημήτρης Σωτηρίου και ο μουσικός, Φώτης Σιώτας.
Σκηνοθεσία: Θοδωρής Γκόνης
Σκηνογραφία: Ανδρέας Γεωργιάδης
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΙΓΝΑΔΗΣ-ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ, Η μετάφραση στο αρχαίο δράμα και η δραματουργία των αρχαίων κειμένων
Ο Γιάννης Λιγνάδης θα πραγματοποιήσει ομιλία με τίτλο: «Το ιστορικό κείμενο στην θεατρική σκηνή: Ένα νεοφυές υβρίδιο». Το περιεχόμενο της ομιλίας αναφέρεται στη δραματοποίηση κειμένων της αρχαίας ελληνικής ιστοριογραφίας, με έμφαση στα έργα των τριών μεγάλων αρχαίων ιστορικών του 5ου αιώνα, εστιάζοντας στις ιδιαίτερες συνθήκες και διαδικασίες διασκευής του πρωτοτύπου κειμένου, μετατροπής, δηλαδή, του αφηγηματικού σε δραστικό λόγο, προκειμένου να λειτουργηθεί ως ακρόαμα και θέαμα. Κατά την ομιλία, ή στο τέλος αυτής, θα προβληθούν βιντεοσκοπημένα στιγμιότυπα από θεατρικές παραστάσεις προς τεκμηρίωση των λεγομένων. Η ομιλία του Παντελή Μπουκάλα, από την άλλη, θα εστιάσει στις «Σειρήνες της ενδογλωσσικής μετάφρασης». Η γλωσσική οικειότητα, η βωμολοχική πλειοδοσία, η επικαιροποίηση και η ιδιότητα του ποιητή, είναι κάποιες από τις Σειρήνες που απειλούν τον ενδογλωσσικό μεταφραστή κατά την μεταφορά αρχαιοελληνικού δράματος, τραγωδίας, ή κωμωδίας, στα νέα ελληνικά.
