Θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν από το ελληνικό κράτος για την ανάπτυξη του κοινωνικού τουρισμού, αλλά αφέθηκαν στην καταστροφή από τους βανδάλους και την φθορά του χρόνου. Αναφερόμαστε στα ξενοδοχεία Xenia, τα οποία «κυριάρχησαν» στον εγχώριο τουρισμό τις δεκαετίες του 1960, 1970, 1980 έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1990. Το έτος 2013, με απόφαση της διυπουργικής επιτροπής αποκρατικοποιήσεων, αποδόθηκαν στο Τ.Α.Ι.Π.Ε.Δ., με σκοπό να πωληθούν, ή να ενοικιαστούν.
Στο δυτικό άκρο της χερσαίας ζώνης του λιμανιού της Θάσου, σε οικόπεδο τριών στρεμμάτων, βρίσκεται το «κουφάρι» του παλιού Xenia. Για το συγκεκριμένο ακίνητο υπήρξε επενδυτικό ενδιαφέρον, αλλά δεν υλοποιήθηκε η συμφωνία με το Τ.Α.Ι.Π.Ε.Δ. Σήμερα, το Xenia είναι «ανοικτή πληγή» στο παραλιακό μέτωπο της πρωτεύουσας του νησιού και μάλλον ακατάλληλο για τουριστική χρήση. Εκτός κι αν ενταχθεί στην «νέα γενιά» τουριστικών καταλυμάτων, που φιλοδοξεί να δημιουργήσει η Συνομοσπονδία Επιχειρηματιών Τουριστικών Καταλυμάτων Ελλάδας (ΣΕΤΚΕ), με την ονομασία “Smotel”.
