Με την Κυριακή της Τυροφάγου κλείνει ο λειτουργικός κύκλος των Αποκρέω και προετοιμαζόμαστε, πλέον, να μπούμε στην περίοδο της Μεγάλης και Αγίας Τεσσαρακοστής. Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή, είναι μία κατ εξοχήν πνευματική περίοδος. Σ’ αυτή την περίοδο, ο πιστός αγωνίζεται να κερδίσει τον πνευματικό θησαυρισμό για τον οποίο ομιλεί ο Χριστός στην ευαγγελική περικοπή. «Θησαυρίζεται δε υμίν θησαυρούς εν ουρανώ». Η νηστεία, η προσευχή, οι κατανυκτικές και πολύ συχνές ακολουθίες των ημερών αυτών, δίδουν την δυνατότητα στον καθένα μας να αγωνισθεί και να αποκτήσει πνευματικούς θησαυρούς, θησαυρούς ουράνιους, για εκεί όπου «ούτε σης ούτε βρώσις αφανίζει και όπου κλέπται ου διορίσσουσιν, ουδέ κλέπτουσιν».
Η Εκκλησία μας θέσπισε την περίοδο αυτή για να δώσει την ευκαιρία στον πιστό να βιώσει την πνευματική ευφροσύνη που προσφέρει η προσευχή, η νηστεία και η μετάνοια.
Πρώτα απ’ όλα, η νηστεία των ημερών αυτών, μία νηστεία η οποία θα πρέπει, σύμφωνα με τα λόγια του Χριστού, να στερείται κάθε υποκριτικής διαθέσεως, να πηγάζει από την θέληση της ψυχής και να απευθύνεται προς τον Θεό, αυτή η αληθινή νηστεία μας ανοίγει τους πνευματικούς οφθαλμούς, ώστε να μπορέσουμε να δούμε στο τέλος αυτής της περιόδου, το ανέσπερο φως της Αναστάσεως και να νοιώσουμε την αιώνια γαλήνη και αγαλλίαση.
Επιπλέον, η Τεσσαρακοστή αποτελεί τον κατ εξοχήν χρόνο της μετανοίας. «Νυν καιρός ευπρόσδεκτος, νυν ημέρα σωτηρίας», μας λέγει ο ιερός υμνωδός. Το να αμαρτήσουμε, λένε οι άγιοι πατέρες μας, είναι ανθρώπινο, δαιμονικό είναι το να εμμένουμε στην αμαρτία. Και μετάνοια σημαίνει, την αλλαγή του τρόπο σκέψεως και ζωής. Η μετάνοια δεν είναι μία στιγμιαία κατάσταση, μία απλή στροφή και μετάβαση από τα έργα του σκότους και της αμαρτίας στα έργα του φωτός και της ζωής, αλλά μία συνεχής διαδικασία, μία διαρκής προσπάθεια τελειώσεως, μία στροφή της μέχρι τώρα πορείας, η οποία χαρακτηρίζεται από την δυναμικότητα της. Είναι μία αδιάλειπτη προσπάθεια, ώστε να αποβάλλουμε κάθε βλαβερή και ανίερη συνήθεια και λογισμό από την ψυχή και τον νου μας και απερίσπαστοι να πορευθούμε τον πνευματικό αγώνα.
Η νηστεία των ημερών αυτών συντελεί ώστε να εξουθενωθεί η κάθε αμαρτωλή επιθυμία και να ξεριζωθεί από τις ψυχές μας, αφήνοντάς τες καθαρές, για να οδηγηθεί από την μετάνοια στην βίωση της θείας μακαριότητας. Η αληθινή νηστεία συντελεί, ώστε η μετάνοια μας να είναι πιο ζεστή, ενώ παράλληλα η μετάνοια μας παρέχει την δυνατότητα, νιώθοντας το βάθος της αμαρτωλότητας μας και αναγνωρίζοντας το ύψος της αγιότητας της θεότητας, να αναπέμπουμε προσευχές εκ βάθους καρδίας προς τον Κύριο της Δόξης, αδιαλείπτως, εξ ειλικρινούς καρδίας και από ταπεινά χείλη.
Τούτοι είναι οι θησαυροί που καλούμαστε σήμερα από τον Κύριο μας να θησαυρίσουμε, αλλά παράλληλα αυτά είναι και τα όπλα που έχουμε, ώστε να μπορέσουμε να αντεπεξέλθουμε στον πνευματικό αγώνα που ανοίγεται μπροστά μας με επιτυχία, ώστε στο τέλος να στεφανωθούμε με τον στέφανο της δόξης.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ.Ν.Θ., αρχιμανδρίτης Παύλος Κίτσος
