Κατά τα πρώτα έτη της διαδόσεως του Χριστιανισμού, δημιουργήθηκε ζήτημα εάν ήταν ανάγκη να τηρούνται από τους Χριστιανούς οι τελετουργικές διατάξεις του Μωσαϊκού νόμου. Το σπουδαίο αυτό θέμα λύθηκε από την Αποστολική Σύνοδο, στην οποία οι άγιοι Απόστολοι κατέληξαν στο συμπέρασμα, ότι η σωτηρία του ανθρώπου δεν προέρχεται από την τήρηση των διατάξεων του Μωσαϊκού νόμου, αλλά από την πίστη στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό και από τη συμμόρφωση προς όσα η Εκκλησία διδάσκει και νουθετεί. Για το ζήτημα αυτό, ο απόστολος Παύλος γράφει επιστολή προς τους Χριστιανούς της Γαλατίας και μεταξύ των άλλων, τους λέει τα εξής:
«Εμείς, οι Απόστολοι, παρόλο που εφαρμόζαμε τον Μωσαϊκό νόμο και συμμορφωνόμαστε προς αυτόν, πεισθήκαμε από τα πράγματα, ότι και όλα όσα ο νόμος εκείνος διέταζε, εάν πράξει ο άνθρωπος, πράγμα αδύνατον, δεν είναι δυνατόν να σωθεί και να βρει έλεος ενώπιον του Θεού. Τότε μόνο σώζεται ο άνθρωπος, όταν πιστεύει στον Ιησού Χριστό. Για το λόγο αυτό κι εμείς, οι οποίοι είμαστε εκ γενετής Ιουδαίοι, πιστέψαμε στον Ιησού Χριστό και τηρούμε όσα Αυτός δίδαξε και νομοθέτησε.
Εγώ σας κήρυξα και σας δίδαξα, ότι μόνο η πίστη στον Χριστό μας σώζει και αυτή είναι η αλήθεια. Πως, τώρα, να ξεχάσω αυτά που σας δίδαξα και να σας πω, πάλι, ότι πρέπει να τηρείτε τον Μωσαϊκό νόμο; Όχι, αυτό δεν είναι σωστό και δεν μπορώ εγώ να το κάνω. Εφόσον πίστεψα στον Ιησού Χριστό, έχω πεθάνει ως προς τον Μωσαϊκό νόμο, για να ζήσω προς δόξα Θεού. Έπαψα να είμαι κάτω από την εξουσία του κατηργημένου νόμου.
Τα όσα προεικόνιζε ο Μωσαϊκός νόμος εκπληρώθηκαν στο πρόσωπο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Με το άγιο Βάπτισμα έχω σταυρωθεί και έχω πεθάνει μαζί με τον Χριστό. Δεν ζω πλέον εγώ, ο παλαιός δηλαδή άνθρωπος που φέρει την ενοχή του προπατορικού αμαρτήματος, αλλά ζει μέσα μου ο Χριστός. Τη ζωή που τώρα ζω, από τότε που έχω πιστέψει στον Χριστό, τη ζω εμπνεόμενος και κυριαρχούμενος από την πίστη στον Υιό του Θεού, τον Κύριο Ιησού, ο οποίος με αγάπησε και σταυρώθηκε και πέθανε για τη σωτηρία μου.
Αυτό που διδάσκει ο απόστολος Παύλος με τη σημερινή περικοπή, πρέπει κι εμείς να προσέξουμε πολύ. Για να σωθεί ο άνθρωπος, πρέπει να πιστέψει με όλη του την ψυχή στον Ιησού Χριστό, να εφαρμόζει και όλα όσα ο Κύριος έχει ορίσει και η αγία Του Εκκλησία έχει κανονίσει. Θα εκκλησιάζεται, λοιπόν, ο πιστός τακτικά. Θα νηστεύει και θα εφαρμόζει δικαιοσύνη στα έργα του. Θα εξομολογείται τις αμαρτίες του στον πνευματικό, για να παίρνει τη συγχώρηση από τον Θεό. Θα κοινωνεί τα Άχραντα Μυστήρια. Θα εκτελεί έργα αγάπης και φιλανθρωπίας. Αυτά τα καλά έργα μαζί με τη θερμή κα φωτισμένη πίστη είναι απαραίτητα για τη σωτηρία μας.
Ας παρακαλούμε κι εμείς τον Κύριο να μας αξιώνει να είμαστε οι άνθρωποι της ζωντανής πίστεως και των καλών έργων.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ.Ν.Θ.
