Παράγγελμα και προτροπή χαράς μας δίνει με τη φράση: «Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε· πάλιν, ερώ χαίρετε», μέσα από το ανάγνωσμα της Κυριακής, ο απόστολος Παύλος. Και μάλιστα, η επανάληψη της λέξης γίνεται με σκοπό, να τονίσει ότι απαραίτητα πρέπει να χαιρόμαστε, διότι αυτό είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των χριστιανών και ιδιαίτερα εντολή του Θεού. Άλλωστε και η λέξη ευαγγέλιο μεταφράζεται σε χαρούμενη είδηση.
Η λέξη χαρά κυριαρχεί από τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης. Ο ίδιος ο προφητάναξ Δαυίδ, μας παραγγέλνει: «Αγαλλιάσθε δίκαιοι εν Κυρίω». Αλλά και από τη στιγμή που έλαβε αφετηρία το μυστήριο της Θείας Οικονομίας, συναισθήματα χαράς πλημμύρησαν την Θεοτόκο, όταν αισθάνθηκε την επισκίαση του Αγίου Πνεύματος μέσα της την ημέρα του Ευαγγελισμού. Και συνεχίστηκε τη στιγμή που ήρθε ο Χριστός στον κόσμο και το γεγονός αυτό αναγγέλθηκε ως χαρμόσυνη είδηση στους ποιμένες.
Έκτοτε, η λέξη χαρά συνοδεύει την τριετή δράση του Χριστού. Χαρά πλημμύριζε τον πονεμένο λαό του Ισραήλ μετά την τέλεση κάποιου θαύματος εκ μέρους του Κυρίου. Χαρά ένιωσαν οι μαθητές κατά την μεταμόρφωσή Του στο όρος Θαβώρ. Χαρά ένιωσε ο λαός των Ιεροσολύμων, όταν Τον υποδέχτηκαν κραυγάζοντας «ωσαννά» κρατώντας κλαδιά φοινίκων την ημέρα των Βαΐων. Χαρά ένιωσαν οι μυροφόρες, όταν έλαβαν τη χαρμόσυνη είδηση της αναστάσεως του Κυρίου, αλλά και οι Απόστολοι όταν Τον είδαν να εμφανίζεται μπροστά τους «κεκλεισμένων των θυρών».
Η χαρά, βέβαια, που μας προτρέπει ο Απόστολος να έχουμε, δεν είναι ένα συναίσθημα που πρέπει να έχει ο χριστιανός μόνο όταν τα πράγματα πηγαίνουν καλά στη ζωή του. Η χριστιανική χαρά είναι συνεχής. Διαποτίζει ολόκληρη τη ζωή των πιστών. Ο λόγος του Θεού είναι σαφής. «Πάντοτε χαίρετε, εν παντί ευχαριστείτε», θα συμβουλέψει σε κάποια άλλη επιστολή του ο Απόστολος Παύλος τους Χριστιανούς της Θεσσαλονίκης. Σε κάθε, δηλαδή, περίσταση, θα πρέπει να είμαστε χαρούμενοι και να ευχαριστούμε τον Θεό, ακόμα και σε στιγμές πολύ δυσάρεστες.
Για τον πιστό χριστιανό και η θλίψη είναι χαρά. Ο Απόστολος μας διαβεβαιώνει για το παραπάνω. «Νυν χαίρω εν τοις παθήμασι μου», γράφει σε κάποια άλλη επιστολή από τις φυλακές της Ρώμης. Και αυτή η χαρά είναι αδιάκοπη, ανεξάντλητη και αναφαίρετη. Άλλωστε, πρώτος ο Κύριος με τα άγια του χείλη κήρυξε λέγοντας: «την χαρά που εγώ σας δίνω, κανείς δεν θα σας την αφαιρέσει». Γιατί η χαρά των χριστιανών είναι «εν Κυρίω», δηλαδή πηγάζει από τον Κύριο. Δεν είναι χαρά, η οποία βασίζεται σε εξωτερικά πράγματα, απατηλές ηδονές και πρόσκαιρες απολαύσεις. Απορρέει από την πίστη μας στον Κύριο και είναι καρπός αδιάκοπης κοινωνίας μαζί Του.
Στο κατώφλι της Μεγάλης Εβδομάδας καλούμαστε κι εμείς να προσκυνήσουμε τον εσταυρωμένο Κύριο, προκειμένου να λάβουμε «δύναμιν εξ ύψους» και να νιώσουμε τη χαρά που έλαβαν οι μαθητές όταν προσκύνησαν τον Κύριο λίγο πριν την Ανάληψη Του. Ο Κύριος μας προτρέπει: «Χαίρετε και αγαλλιάσθε», ο Απόστολος Παύλος μας προτρέπει: «Χαίρετε εν Κυρίω» κι εμείς ανταποκρινόμενοι, ας προσπαθήσουμε να κερδίσουμε αυτή τη χαρά με την μετάνοια, για να βιώσουμε την τρυφή του Παραδείσου από την εδώ ζωή.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ.Ν.Θ.
