Είναι μεγάλη και χαρμόσυνη η εορτή της Πεντηκοστής, κατά την οποία εορτάζει η Εκκλησία την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στους Αποστόλους και δια μέσω αυτών σε όλη την οικουμένη. Από την ημέρα εκείνη, το Άγιο Πνεύμα σαν δροσερό ποτάμι ξεχύνεται στη ζωή της Εκκλησίας και ποτίζει κάθε ψυχή που διψά για τη σωτηρία της. Και στο Ευαγγέλιο ακούμε τον Κύριο να καλεί όσους διψούν πνευματικά να έρχονται κοντά του για να πίνουν και να ξεδιψούν.
Είναι αλήθεια, ότι δεν διψά μόνο το σώμα, αλλά και η ψυχή του ανθρώπου. Από τότε που ο άνθρωπος αμάρτησε και εξορίστηκε από τον Παράδεισο, η ψυχή του περιπλανιέται σε χώρα ερημική και άνυδρη. «Η ψυχή μου ως γη άνυδρος σοι», ομολογεί ο ιερός Ψαλμωδός (Ψαλμ. 142,6). Κατάξερη η ψυχή του ανθρώπου κατακαίεται από αφόρητη δίψα, δίψα πνευματική, που συνήθως έχει την αναφορά της στην απόκτηση χαράς, ευτυχίας και δόξας και για να τα κατορθώσει αυτά, ο σύγχρονος άνθρωπος στρέφεται, με όλες του τις δυνάμεις, στην απόκτηση υλικών αγαθών και στην απόλαυση πρόσκαιρων ηδονών. Τίποτε, όμως, από αυτά τα εγκόσμια δεν ξεδιψά την ψυχή. Διότι, αυτή αναζητά κάτι ουράνιο και υπερκόσμιο.
Διψά ακόμα ο άνθρωπος και για την αλήθεια. Άπειρα τα ερωτήματα που τον απασχολούν. Σχετικά με την ύπαρξη του Θεού, τον γύρω κόσμο, τον εαυτό του. Από την αρχή της ιστορίας του πάνω στη γη, ο άνθρωπος προσπάθησε να δώσει απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά. Ανέπτυξε φιλοσοφικές θεωρίες και εγκόσμιες θρησκείες και βέβαια, πουθενά δεν μπόρεσε να βρει την όντως Αλήθεια, για να ικανοποιήσει τη δίψα της ψυχής του. Επίσης, ο άνθρωπος διψά για ζωή. Επιθυμεί τη λύτρωση και τη σωτηρία του από τα δεσμά της αμαρτίας και του θανάτου και είναι φυσικό, διότι ο Θεός έχει πλάσει τον άνθρωπο για να ζήσει αιώνια. Δυστυχώς όμως και πάλι ο άνθρωπος προσπαθεί να ικανοποιήσει και αυτή τη δίψα του με λανθασμένο τρόπο. Αγωνίζεται να παρατείνει τη ζωή του στηριζόμενος αποκλειστικά στην επιστήμη και στην τεχνολογία, τολμώντας να αγγίξει ακόμα και την ιδέα της αθανασίας, θεοποιώντας τον εαυτό του για να διαψευστεί περίτρανα.
Ποια είναι, λοιπόν, η λύση για να ξεδιψάσει πραγματικά κάθε ανθρώπινη ψυχή; Την απάντηση μας την έδωσε ο ίδιος ο Κύριος: «Εάν τις διψά, ερχέσθω προς με και πινέτω», είπε. Μας προσφέρει ο Κύριος το «ύδωρ το ζων», τη ζωογόνο χάρη του Αγίου Πνεύματος. Αυτό το «ζών ύδωρ» είναι που ικανοποιεί όλες τις άγιες επιθυμίες της ψυχής μας. Διότι, όπως μας βεβαίωσε πάλι ο θείος Διδάσκαλος: «Ος αν πίη εκ του ύδατος τούτου ου εγώ δώσω αυτό, ου μη διψήση εις τον αιώνα» (Ιωαν.δ΄,14).
Ας μην προσπαθούμε, λοιπόν, να ξεδιψάσουμε στις θολές πηγές του κόσμου. Το «ύδωρ το ζών» θα το βρούμε μόνο μέσα στην Εκκλησία μας. Εκεί συναντούμε τον Ιησού Χριστό και λαμβάνουμε πλούσιες τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος. Με τον αγώνα για την κάθαρση των παθών, την προσευχή, την μελέτη των θείων Γραφών και προπάντων, με τη συμμετοχή μας στα ιερά Μυστήρια και μάλιστα στη θεία Ευχαριστία, ο Παράκλητος έρχεται και κατοικεί στην ψυχή μας και μας προσφέρει τα αγαθά που έχει ανάγκη η ψυχής μας, όπως: η αληθινή αγάπη, η τέλεια χαρά και η αναφαίρετη ειρήνη. Μας εγγυάται την όντως ζωή και τη δόξα του ουρανού, διότι το Άγιο Πνεύμα είναι «ο θησαυρός των αγαθών και ζωή χορηγός», όπως το λέμε κάθε φορά στη γνωστή προσευχή, το «Βασιλεύ Ουράνιε».
Μέσα στην πνευματική ξηρασία του σύγχρονου κόσμου, ο Κύριος δεν μας αφήνει αβοήθητους και διψασμένους ψυχικά. Μας χορηγεί το Άγιο Πνεύμα. Ας καθαρίζουμε, λοιπόν, το δοχείο της ψυχής μας, για να γίνεται δεκτικό της χάριτος του Αγίου Πνεύματος και τότε, η ψυχή μας θα ξεδιψά πραγματικά και θα απολαμβάνει πλούσιες τις δωρεές του.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ.Ν.Θ.
Ιερομ. Σίλας Καραβελίδης
