Η Εκκλησία μας, από αύριο, εισάγει στο εορτολογικό της πλαίσιο την προεόρτια χαρά της Παγκοσμίου Υψώσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού. Στην ευαγγελική περικοπή αποκαλύπτεται στη συζήτηση του Ιησού με τον κρυφό μαθητή του Νικόδημο το μέγα μυστήριο της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους. Η σταυρική θυσία του Θεανθρώπου αποτελεί δώρο της αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο και συμβαίνει ακριβώς για να ζωοποιήσει την πεπτωκυΐα φύση του. Κι ενώ ο άνθρωπος ζούσε πλήρης πνεύματος κατά την παραμονή του στον Παράδεισο, οδηγήθηκε συνειδητά στην πτώση και απομακρύνθηκε από το νέκταρ της αφθαρσίας και αιωνίου ζωής.
Η φιλάνθρωπη αγάπη του Θεού επισημαίνεται στο γεγονός της προσφοράς και της θυσίας του Υιού Του «ίνα πας ο πιστεύων εις Αυτόν μη απόληται αλλ΄ έχει ζωήν αιώνιον». Ο θάνατος του Χριστού στο σταυρό σφραγίζει το σχέδιο της Θείας Οικονομίας και δεν καταγράφεται ως ένα απλό ιστορικό γεγονός, αλλά σαν μία εκούσια απόφαση για την έναρξη της λυτρωτικής πορείας του ανθρωπίνου γένους.
Ο Χριστός οδηγείται στο Σταυρό, για να μην απωλεσθεί και χαθεί καμία ψυχή, αλλά να έχει ζωή αιώνιο. Ποιος ανθρώπινος νους μπορεί να κατανοήσει εκείνη τη στιγμή την έκφραση αυτή, που απορρέει από το στόμα του Ιησού. Κι όμως, η απόδειξη έρχεται με το κοσμοσωτήριο γεγονός της Αναστάσεως Εκείνου, που κένωσε τον εαυτό του και έλαβε δούλου μορφή, όταν έγινε με ομοίωμα ανθρώπων. Και αφού βρέθηκε στο σχήμα ως άνθρωπος ταπείνωσε τον εαυτό του κι έγινε υπάκουος μέχρι τον θάνατο, θάνατο μάλιστα σταυρικό ( Φιλιπ. Β. 5-11).
Με τον θάνατο του Χριστού υφίσταται ένα αντιθετικό σχήμα. Ενώ παρέχεται η αγάπη του θεού προς τον άνθρωπο, αυτομάτως εκδηλώνεται η γυμνότητα και η χρεοκοπία της ανθρωπότητας. Ο άνθρωπος, ο οποίος πιστεύει στον Χριστό δεν κρίνεται. Κρίνεται ο αποστατών και ο μη πιστεύων. Η πίστη αποτελεί το κεφαλαιώδες κριτήριο για να καταστεί ο άνθρωπος μέλος της επιγείου στρατευομένης Εκκλησίας, αλλά και μέλος της αλυσίδας των αγίων στη μέλλουσα ζωή και βασιλεία.
Η κοινωνία μας έχει οδηγηθεί σε μία αβυσσαλέα κατάσταση, όπου κυριαρχεί η μισαλλοδοξία, ο φθόνος και το ψεύδος. Ο Τίμιος Σταυρός υψώνεται απαστράπτων και καλεί την ανθρωπότητα να απαλλαχθεί από το σκοτάδι της κακίας, προκειμένου να οδηγηθεί στον τελικό προορισμό της. Στις ημέρες μας υπάρχουν φίδια δηλητηριώδη που ενσαρκώνουν την κακία και την κατάκριση. Εμείς πορευόμαστε στο δυσανάβατο Γολγοθά της ζωής, στην τεθλιμμένη οδό, για να σταυρώσουμε τις αμαρτίες, τα πάθη και τις αδυναμίες μας στο τίμιο ξύλο και να γίνομε δέκτες της αγάπης του Θεού, με τη βεβαιότητα να κατακτήσουμε τον Ουρανό και να βιώσουμε την κάθαρση και τον φωτισμό.
Είναι καιρός να αναθεωρήσουμε πολλά πιστεύω, να υπενθυμίσουμε στη συνείδηση μας, ότι η ζωή είναι Σταυρός και Ανάσταση. Να αντιμετωπίσουμε τα δεινά του βίου με παρρησία προς τον Θεό και να στρέψουμε την ελπίδα μας στον ζωοδότη Χριστό, ο οποίος «ως πρόβατον επί σφαγήν ήχθη».
Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου
Ιερομόναχος π. Παντελεήμων Σάββας
