Ο Makis έκοψε βασιλόπιτα και έκανε, συγχρόνως, προεκλογική συγκέντρωση. Δύο σε μία εκδήλωση δηλαδή. Ζει και αναπνέει, για την ημέρα που θα γίνει δήμαρχος Καβάλας. Το έκανε, μάλλον, τάμα να εκλεγεί! Όλοι (και όλες) έχουν δικαίωμα στο όνειρο.
Εκείνο, όμως, που ξεχώρισα στην ομιλία του, ήταν η δήλωση περί ενός «κοινωνικού συμβολαίου» μεταξύ θεσμών, φορέων και πολιτών, για την ανάπτυξη του Δήμου με την ισότιμη συμμετοχή όλων των δημοτών.
Πιθανόν ο Makis να διάβασε το έργο του Ελβετού φιλόσοφου και συγγραφέα Ζαν Ζακ Ρουσό, του οποίου οι πολιτικές ιδέες επηρέασαν την ανάπτυξη της κομμουνιστικής και της σοσιαλιστικής θεωρίας, αλλά και την ιδεολογία του εθνικισμού.
Νομίζω ότι βρήκε το σύνθημα του συνδυασμού για τις επόμενες δημοτικές εκλογές: «Εμπρός, να «υπογράψουμε» ένα κοινωνικό συμβόλαιο για το μέλλον του Δήμου Καβάλας»! Δεν είμαι βέβαιος, Makis καρντάσι μου, εάν έχουν πέραση τα ωραία συνθήματα, που χρησιμοποιούσαν και χρησιμοποιούν οι «σύντροφοι» στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., μετά από μία δεκαετία, σχεδόν, μνημονίων.
Τι να το κάνει ο Καβαλιώτης το «κοινωνικό συμβόλαιο», όταν κυκλοφορεί με το όχημα του σε δρόμους που μοιάζουν με βομβαρδισμένο πεδίο μάχης;
Ο Καβαλιώτης θέλει μία δημοτική αρχή που θα λύσει τα απλά προβλήματα της καθημερινότητας, θα νοικοκυρέψει τον Δήμο και με στοχευμένες παρεμβάσεις, θα αλλάξει την εικόνα του Δήμου.
Όποιος πολίτης, ή φορέας, επιθυμεί να συμμετέχει στην προσπάθεια αυτή, δεν χρειάζεται να «υπογράψει κάποιο κοινωνικό συμβόλαιο». Το είπε, άλλωστε και η Δήμητρα, ότι η ανάπτυξη του Δήμου Καβάλας, δεν είναι υπόθεση της δημάρχου και των αντιδημάρχων, αλλά όλων των Καβαλιωτών. Δεν περισσεύει κανείς στον αγώνα.
Μην αγωνιάς, πάντως, για την «πρωτοκαθεδρία» στο λεγόμενο χώρο της κεντροαριστεράς. Ο Λουντοβίκ, απ’ ότι φαίνεται, έκλεισε τον κύκλο του στην τοπική αυτοδιοίκηση. Και μαζί μ’ αυτόν, επίσης, ο συνδυασμός που ηγείται.
