-Τι λένε, τόσο καιρό, οι ευρωπαίοι εταίροι και ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γενς Στολτενμπεργκ για την κρίση στην ανατολική Μεσόγειο; Πρέπει, λένε, η Ελλάδα και η Τουρκία να καθίσουν στο τραπέζι του διαλόγου και να επιλύσουν, με διπλωματικό τρόπο, τις διαφορές τους. Δηλαδή, να κάνουν μία διαπραγμάτευση «εφ’ όλης της ύλης» και με ατζέντα που θα καθορίσει ποιος; Η ελληνική πλευρά διαμηνύει πως η συζήτηση θα αφορά, μόνο, την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (Α.Ο.Ζ.) και της υφαλοκρηπίδας. Η τουρκική πλευρά θέλει να διευρύνει την ατζέντα του «διαλόγου»
-Ποιος εγγυάται στον ελληνικό λαό, ότι στο πλαίσιο της «καλής διάθεσης» για συζήτηση, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη θα κάνει παραχωρήσεις στις διερευνητικές επαφές; Δηλαδή, θα δεχτεί να μπούνε στο τραπέζι του διαλόγου και ορισμένα από τα αιτήματα της τουρκικής πλευράς, για χάρη της προσέγγισης που ζητάνε οι σύμμαχοι και εταίροι. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν λέει προς τους ευρωπαίους και το ΝΑΤΟ πως έκανε τη δική του «υποχώρηση», αποσύροντας το ερευνητικό πλοίο Oruc Reis από την ελληνική Α.Ο.Ζ. Και προσθέτει ότι, πρέπει να ανταποκριθεί η Ελλάδα αποσύροντας τις στρατιωτικές δυνάμεις που έχει στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, για να αρχίσει ο διάλογος! Υπάρχει κάποιος νοήμων και όχι ψυχικά διαταραγμένος συμπολίτης, ο οποίος να θεωρεί πως οι παραχωρήσεις αυτές έχουν την ίδια βαρύτητα; Μήπως θέλουν οι ευρωπαίοι και το ΝΑΤΟ, τα πλοία του ελληνικού πολεμικού ναυτικού να συνοδεύουν για προστασία το Oruc Reis όταν θα βγει για έρευνα στο ανατολικό Αιγαίο και εντός της υφαλοκρηπίδας των νησιών στα έξι μίλια;
-Αν η Τουρκία δεν επιθυμεί τον διάλογο, δεν καταλαβαίνουμε γιατί «ζορίζεται» η ελληνική κυβέρνηση. Αυτό που πρέπει να κάνει η διπλωματία μας είναι, να συνεχίσει τις διμερείς επαφές με τα κράτη της περιοχής που επιθυμούν να συζητήσουν για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών και να επεκτείνει, όπως έχει δικαίωμα, την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου στα δώδεκα ναυτικά μίλια. Ας τολμήσει, τότε, η Τουρκία να επιτεθεί και θα αντιμετωπίσει αυτό που απέφυγε με την σωτήρια, γι’ αυτή, παρέμβαση της γερμανικής προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Διότι, στη σύνοδο κορυφής των Βρυξελών ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν «έπεσε στα μαλακά» και οι κυρώσεις σε βάρος της χώρας του αναβλήθηκαν για την επόμενη σύνοδο, που θα είναι κι αυτή παρωδία για το συγκεκριμένο θέμα.
-«Τη σύνοδο κορυφής πρέπει να τη δούμε ως ένα μαραθώνιο και όχι ως ένα αγώνα εκατό μέτρων. Ακολουθεί η επόμενη σύνοδος τον Δεκέμβριο, όπου θα εξεταστεί η πορεία της Τουρκίας και θα δούμε τι θα έχει γίνει ως τότε. Αυτό είναι και το πλεονέκτημα αυτών των συνόδων, δηλαδή δεν είναι βάζω μέτρα και τελείωσε, αλλά επανέρχομαι διαρκώς στο θέμα, για να επιβάλλω περεταίρω μέτρα», δήλωσε ο ανεκδιήγητος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Άγγελος Συρίγος. Με τέτοιους βουλευτές στο ελληνικό Κοινοβούλιο, ο Γενς Στολτενμπεργκ είναι άχρηστος υποστηρικτής των τουρκικών συμφερόντων. Πόσες σύνοδοι κορυφής χρειάζονται, φίλτατε βουλευτή, για να (επι)βάλει η Ευρωπαϊκή Ένωση φρένο στην πολιτική συμμορία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν;
