• «Σήμερα έχουμε πολύτιμο σύμμαχο στο εγχείρημά μας, τη θεσμική κατοχύρωση της απλής αναλογικής, που ενισχύει τη δημοκρατία στην τοπική αυτοδιοίκηση. Η τομή αυτή, θα επιτρέψει στην τοπική κοινωνία, να λύσει τα δεσμά της και να βρει τον κοινό της βηματισμό, μέσα από πρακτικές διαλόγου και συνεργασιών, που θα σπρώξουν τον τόπο μπροστά». Τα παραπάνω αναφέρονται στην ιδρυτική διακήρυξη της «Δημοτικής Ενωτικής Θασιακής Κίνησης», που θα διεκδικήσει τη διοίκηση του Δήμου Θάσου, στις προσεχείς δημοτικές εκλογές.
  • Το πρώτο πράγμα που αντιλαμβανόμαστε, από το παραπάνω απόσπασμα, είναι ότι το εκλογικό σύστημα, ήταν «αντικίνητρο» για κάποιους συμπολίτες, να εμπλακούν με τα κοινά και συγκεκριμένα με την τοπική αυτοδιοίκηση. Η αλλαγή του εκλογικού συστήματος και η χρήση της απλής αναλογικής έγινε «πολύτιμος σύμμαχος», για εκείνους που δεν μπορούσαν να «εκφραστούν» πολιτικά τα προηγούμενα έτη. Άραγε, οι συμπολίτες που συγκρότησαν τη «Δημοτική Ενωτική Θασιακή Κίνηση», θα τολμούσαν να κάνουν το εγχείρημα αυτό, αν οι εκλογές του 2019 (δημοτικές και περιφερειακές) διεξάγονταν με το εκλογικό σύστημα που ίσχυε;
  • Ας μη βιαστούν, επίσης, οι συμπολίτες, να χαρακτηρίσουν τη θεσμική κατοχύρωση της απλής αναλογικής ως τομή στην τοπική αυτοδιοίκηση. Είναι άλλο πράγμα η «πολυφωνία» και άλλο πράγμα η διοίκηση ενός Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η παρουσία πολλών «φωνών» στο δημοτικό συμβούλιο, δεν εξασφαλίζει τη συναίνεση, τον διάλογο και τη συνεργασία, που απαιτούνται για να ληφθούν αποφάσεις, οι οποίες θα επηρεάσουν τη ζωή των πολιτών.
  • Το εκλογικό σύστημα, κατά την άποψη μας, πρέπει να διασφαλίζει την μεγαλύτερη αντιπροσώπευση σ’ ένα θεσμικό όργανο, αλλά, κυρίως, τη διακυβέρνηση του τόπου. Αυτό είναι ένα πολύ κρίσιμο σημείο, ιδιαίτερα σε επίπεδο τοπικών κοινωνιών. Οι Δήμοι είναι το «πρώτο κύτταρο» της Δημοκρατίας και οι φορείς που έχουν άμεση και στενή επαφή με τον πολίτη. Στο δημοκρατικό πολίτευμα πρέπει να υπάρχει εκπροσώπηση όλων των «φωνών», αλλά να εφαρμόζεται η επιθυμία της πλειοψηφίας. Είναι δύσκολο, αν όχι ανέφικτο, να υπάρχει, πάντα, ομοφωνία στις αποφάσεις. Γι’ αυτό «κυριαρχεί» η πλειοψηφία.
  • Επίσης, στο δημοτικό συμβούλιο πρέπει να υπάρχουν διακριτοί ρόλοι. Δηλαδή, η παράταξη με την πλειοψηφία των συμβούλων πρέπει να ασκεί διοίκηση. Και οι υπόλοιπες, να ελέγχουν τη διοικούσα παράταξη. Δεν γίνεται οι παρατάξεις που συγκέντρωσαν χαμηλότερα ποσοστά στις εκλογές και εξέλεξαν ένα, δύο, ή τρεις δημοτικούς συμβούλους, να καθορίζουν, με τη στάση και την ψήφο τους, τις αποφάσεις. Επειδή το εκλογικό σύστημα, τις έδωσε την ευκαιρία να εκπροσωπηθούν στο θεσμικό όργανο.
  • Στις εκλογές και πολύ περισσότερο στις δημοτικές, οι πολίτες επιλέγουν τα πρόσωπα που θεωρούν ικανά και κατάλληλα, για να λύσουν τα προβλήματα και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους. Δεν ψηφίζουν, για να έχουν ένα «πολυφωνικό» δημοτικό συμβούλιο, που θα συζητά επί ώρες, χωρίς να αποφασίζει. Η εφαρμογή του μοντέλου διοίκησης, με τη χρήση της απλής αναλογικής, δεν είναι στην κουλτούρα των Ελλήνων, ούτε των πολιτών, ούτε των πολιτικών.
  • Δεν καταλαβαίνουμε, ακόμα, σε ποια «δεσμά» βρισκόταν η τοπική κοινωνία και με την αλλαγή του εκλογικού συστήματος στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, θα απελευθερωθεί! Οι όποιες παθογένειες του συστήματος διοίκησης των Δήμων (και των Περιφερειών), δεν οφείλονται στο εκλογικό σύστημα, ούτε θα «θεραπευτούν» με την αλλαγή του. Είναι συνέπεια της νοοτροπίας μερικών προσώπων, που εκμεταλλεύονται την εξουσία και αυθαιρετούν. Οι εκλογές γίνονται και για να απομακρύνονται από τις θέσεις τους τα άτομα αυτά, που κάνουν κατάχρηση της εξουσίας.

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ