Στιγμές από τα μαθητικά έτη, την καλύτερη περίοδο της ζωής τους, επανέφεραν στη μνήμη οι απόφοιτοι του 1ου Γυμνασίου Καβάλας, πρώην Γυμνασίου Αρρένων, του έτους 1978, που συναντήθηκαν έπειτα από σαράντα έτη και πέρασαν ένα αξέχαστο Σάββατο, μαζί με μερικούς καθηγητές τους από την εποχή εκείνη! Ένας εκ των αποφοίτων της τάξης του 1978 περιγράφει τη συνάντηση στο ακόλουθο ηλεκτρονικό μήνυμα: «Το Σάββατο άρχισε με την παρουσία όλης της συμμαθητείας στον ιερό ναό του Τιμίου Σταυρού, για να τιμήσουμε και να μνημονεύσουμε τους πρόωρα «χαμένους» συμμαθητές, αλλά και καθηγητές μας. Μαζί και οι καθηγητές που προσκλήθηκαν, αλλά και οι συγγενείς -μαθητών και καθηγητών- που δεν βρίσκονται πλέον ανάμεσα μας. Ιδιαίτερη συγκίνηση προκάλεσε ο λόγος που εκφώνησε, μετά το πέρας του μνημόσυνου, ο Άλκης Οικονομίδης. Οι φωτογραφίες των οκτώ συμμαθητών και οι σκέψεις για τους άλλους τόσους καθηγητές, έδιναν ένα μούδιασμα και πόνο στη ψυχή.
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, η συνάντηση στο κτίριο του 1ου Γυμνασίου, σαφώς ήταν ψυχικά πιο ευχάριστη!! Μας τίμησαν με την παρουσία τους οι καθηγητές κ.κ. Τροφαντός, Προκόβας και Μήτρακας. Ξανακούσαμε το κουδούνι του σχολείου, όπως τότε και συνταχθήκαμε στις γραμμές μας. Απίστευτη χαρά όταν βρεθήκαμε πάλι μέσα στις τάξεις και καθίσαμε στα θρανία. Λίγα πράγματα είχαν αλλάξει. Τα γέλια και τα πειράγματα εκείνης της εποχής, ξαναγύρισαν στους ίδιους χώρους. Με μία εξαιρετική διάθεση, ξεκινήσαμε για την ταβερνούλα του συμμαθητή μας Μάκη Κωνσταντινίδη, για να τσουγκρίσουμε τα ποτήρια και να χαρούμε την ύπαρξη ο ένας του άλλου. Να βρεθούμε πάλι μαζί, να συζητήσουμε, να γελάσουμε, να πειραχθούμε, να χορέψουμε.
Σαράντα χρόνια μετά, συναντηθήκαμε όλοι οι συμμαθητές που αποφοιτήσαμε το 1978 από το Γυμνάσιο Αρρένων Καβάλας, σε μία πολύ όμορφη και ζεστή ατμόσφαιρα και ξαναφέραμε μνήμες από τις πιο όμορφες στιγμές της ζωής μας. Τα συναισθήματα που εισπράξαμε, καθώς και η έντονη διάθεση συμμετοχής, απέδειξαν ότι τίποτα δεν άλλαξε από την ημέρα της αποφοίτησης. Τα χρόνια που πέρασαν μας άλλαξαν εξωτερικά, μας ωρίμασαν, μας γέμισαν εμπειρίες και βιώματα, όμως οι δυνατές σχέσεις που χτίζονται στα μαθητικά χρόνια, οι αναμνήσεις, οι παρέες, τελικά, δεν ξεχνιούνται.
Ένα όμορφο ταξίδι στο παρελθόν, σαν να γύρισε ο χρόνος, μία αίσθηση νεότητας, οι αναμνήσεις, οι αναπολήσεις, τα πειράγματα, τα γέλια, οι συγκινήσεις. Συνεχώς ξετυλίγονταν το λεύκωμα των αναμνήσεων, οι στιγμές και τα περιστατικά ανασύρονταν διαρκώς, ξαναστήνοντας το παζλ των μαθητικών χρόνων με φόντο μία απέραντη τρυφερότητα και μία απερίγραπτη οικειότητα. Τα μαθητικά χρόνια, η αφέλεια, η αθωότητα, που μπορεί να έφυγαν, αλλά μένουν χαραγμένες για πάντα στη μνήμη, σφραγισμένες με τη χαρά και τη φρεσκάδα εκείνης της εποχής.
Αποκάλυψη της βραδιάς, ο αγαπημένος και αεικίνητος καθηγητής, ο δάσκαλος της ζωής από τότε, ο κ. Τροφαντός!! Πρώτος στην παρέα μαζί μας, πρώτος και στο χορό (αλήθεια τους ζήλεψα, Τροφαντό και Γιώργο Μπαμπατζάνη, όταν χόρεψαν εκείνο το απίστευτο παραδοσιακό τραγούδι)!!! Την επόμενη φορά, να το χορέψουμε περισσότεροι.
Η βραδιά κύλησε με κέφι και όρεξη ως τις πρωινές ώρες και κλείσαμε με την ευχή και προσδοκία όλων των παρισταμένων, να συναντηθούμε ξανά όσο το δυνατό πιο γρήγορα. Την υγειά μας να έχουμε!!! Να είναι όλοι καλά!!».
