Πριν από είκοσι περίπου χρόνια κανείς δεν είχε το δικαίωμα να κάνει οποιαδήποτε παρέμβαση στο οδόστρωμα κάποιου δημοτικού δρόμου, αν δεν υπήρχε θετική απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, του οικείου Δήμου. Τέτοιες θετικές αποφάσεις οι Δήμοι έπαιρναν μόνο όταν επρόκειτο για έργα της ΔΕΗ και του ΟΤΕ, αν και τότε οι τηλεφωνικές γραμμές ήταν εναέριες και πολύ λίγο έσκαβε τους δρόμους ο ΟΤΕ. Θυμόμαστε χαρακτηριστικά, όταν είχε έρθει προς συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο Καβάλας, η πρώτη αίτηση από μια εταιρεία, που θα έσκαβε τους δρόμους της πόλης της Καβάλας, για να περάσει οπτικές ίνες. Ανάλογες αιτήσεις είχαν γίνει και σε άλλες περιοχές από την ίδια εταιρεία και όλες είχαν απορριφθεί. Το ίδιο έκανε και το δημοτικό συμβούλιο Καβάλας. Απέρριψε την αίτηση.
Με παρέμβαση της εταιρείας στα αρμόδια Υπουργεία, υπήρξε απόφαση, που έγινε νόμος του κράτους και που επέτρεπε να γίνονται τέτοιες παρεμβάσεις στις πόλεις και τα χωριά όλης της Ελλάδας, χωρίς να ζητηθεί άδεια των δημοτικών συμβουλίων. Η μόνη υποχρέωση που υπήρχε, ήταν η ενημέρωση προς τους Δήμους για τις παρεμβάσεις που θα γινόταν. Το αποτέλεσμα ήταν να παρουσιάζουν όλοι οι δρόμοι το χάλι που διαπιστώνουμε και στην Καβάλα.
Βεβαίως και θα μπορούσαν τα αρμόδια Υπουργεία, να δώσουν τις ανάλογες πιστώσεις στους Δήμους, αυτοί, σταδιακά, να δημιουργήσουν αγωγούς, μέσα από τους οποίους θα περνούσαν όλες οι εταιρείες τις οπτικές ίνες, κάτι ανάλογο με αυτό που έγινε για τις παροχές του ηλεκτρικού ρεύματος και της ύδρευσης σε κάποια σημεία. Να μη χρειάζεται, δηλαδή, να σκάβονται όλες οι πόλεις και τα χωριά, κάθε φορά που κάποια νέα εταιρεία, ξεκινάει να δημιουργεί δίκτυο οπτικών ινών.
Απορούμε, πως όλα αυτά τα χρόνια, το ζήτημα δεν μπήκε ως αίτημα από την Κεντρική Ένωση Δήμων, για να γλιτώσουν οι δρόμοι από την καταστροφή που επιφέρουν τα χαντάκια που ανοίγουν οι εταιρείες αυτές και ποτέ δεν τις κλείνουν με ιδανικό τρόπο. Περιττό είναι να αναφέρουμε τους κινδύνους που προκαλούνται κατά την οδήγηση και ιδιαίτερα των δικύκλων και την καταστροφή των οχημάτων.
