-«Αν η πρότασή μου για το παλιό νοσοκομείο (Καβάλας) γινόταν δεκτή από τις Υπηρεσίες του Υπουργείου, σήμερα θα βλέπατε μπουλντόζες να δουλεύουν εκεί», δήλωσε ο πρώην αναπληρωτής υπουργός οικονομικών, Τρύφων Αλεξιάδης, σε ραδιοφωνική συνέντευξη. Και τι θα έκαναν οι μπουλντόζες σήμερα στο παλιό νοσοκομείο Καβάλας, φίλτατε Τρύφωνα; Θα το κατεδάφιζαν; Και ποια ήταν η πρόταση του Τρ. Αλεξιάδη για το παλιό νοσοκομείο; «Αυτό που πρότεινα και δεν έγινε αποδεκτό, είναι να παραχωρηθεί το ακίνητο από το ελληνικό δημόσιο στον Δήμο Καβάλας και να υλοποιηθεί ο νόμος», είπε και πρόσθεσε: «Ο νόμος προβλέπει, αν το ακίνητο που παραχωρείται χρησιμοποιηθεί σε δραστηριότητα πολιτιστική, αθλητική και κάτι που δεν έχει κέρδος, τότε το παραχωρεί το δημόσιο και δεν έχει καμία οικονομική απαίτηση. Αν το παραχωρήσει και η δραστηριότητα έχει κέρδος, τότε υπάρχει συγκεκριμένο ποσοστό, που πρέπει να εισπράττει το ελληνικό δημόσιο».
-Τι μας είπε ο πρώην αναπληρωτής υπουργός οικονομικών, Καβαλιώτης στην καταγωγή; Ότι οι Υπηρεσίες του Υπουργείου δεν έκαναν αποδεκτή την πρότασή του, γιατί δεσμεύονταν από τον νόμο. Ο νόμος αυτός αφορά ακίνητα, τα οποία ανήκουν 100% κατά κυριότητα στο ελληνικό δημόσιο. Στην περίπτωση του παλιού νοσοκομείου, ωστόσο, το ελληνικό δημόσιο «κατέχει» ένα μικρό ποσοστό (18%), ενώ ο μεγάλος ιδιοκτήτης είναι ο Δήμος Καβάλας. Όφειλε, δηλαδή, ο μεγάλος ιδιοκτήτης, να ζητήσει από τον συνιδιοκτήτη του 18% την άδεια, για τον τρόπο που θα αξιοποιήσει το ακίνητο! Έκανε χάρη, επομένως, το ελληνικό δημόσιο, που αναγνώρισε τον Δήμο Καβάλας ως συνιδιοκτήτη και δικαιούται, πλέον, να συμμετέχει στη συνεκμετάλλευση του ακινήτου! Διότι, η νέα χρήση θα αποφέρει οικονομικό όφελος στον Δήμο, αλλά και στο ελληνικό δημόσιο. Δεν πιστεύουμε πως ο Δήμος Καβάλας θα δαπανήσει χρήματα, για να ανακαινίσει δύο κτίρια με επιφάνεια 6.000 τετραγωνικών μέτρων, προκειμένου να στεγάσει σ’ αυτά όλους τους πολιτιστικούς, αθλητικούς συλλόγους και τις ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες, χωρίς ενοίκιο. Όταν μιλάμε για επένδυση, εννοούμε την οικονομική εκμετάλλευση του ακινήτου.
-Τι άλλαξε, όμως, από την αρνητική γνωμοδότηση των αρμόδιων Υπηρεσιών του Υπουργείο οικονομικών στην πρόταση του Τρ. Αλεξιάδη έως την πρόσφατη (πανηγυρική) ανακοίνωση, ότι το ελληνικό δημόσιο δεν έχει αξιώσεις επί του ακινήτου; Τότε, ο Τρ. Αλεξιάδης δεσμευόταν από το νομικό πλαίσιο και οι Υπηρεσίες του Υπουργείου οικονομικών υποστήριζαν ότι το παλιό νοσοκομείο ανήκει 100% στο ελληνικό δημόσιο. Απ’ όσο γνωρίζουμε, δεν ψηφίστηκε νέος νόμος, δεν ανακοινώθηκε υπουργική απόφαση, που να ξεκαθαρίζει το ιδιοκτησιακό καθεστώς και ότι το ελληνικό δημόσιο παραιτείται των οικονομικών αξιώσεων, αν αντιλαμβανόμαστε ορθώς, από την αξιοποίηση του παλιού νοσοκομείου.
-Πότε, επομένως, ο συνιδιοκτήτης του ακινήτου έλεγε αλήθεια; Όταν υποστήριζε πως είχε 100% κυριότητα και θα εξέταζε τη δυνατότητα παραχώρησης στον Δήμο Καβάλας, όπως με την ακτή Καλαμίτσα, ή σήμερα, που αναγνώρισε ότι έχει και ο Δήμος ένα αμελητέο μερίδιο (82%) στην ιδιοκτησία, άρα ο νυν υπουργός οικονομικών δύναται να συναινέσει στη συνεκμετάλλευση του ακινήτου;
-Πρόκειται για καθαρό εμπαιγμό των Καβαλιωτών και δείχνει γιατί τόσα χρόνια η ακίνητη περιουσία του ελληνικού δημοσίου στην Καβάλα έχει απαξιωθεί. Χρησιμοποιείται, μόνο, για το πολιτικό παιχνίδι των εκάστοτε κρατούντων την εξουσία, με μεγάλη ευθύνη των τοπικών αρχόντων (βουλευτών και αιρετών της περιφερειακής και τοπικής αυτοδιοίκησης).
-Εφόσον το ακίνητο έπαψε να χρησιμοποιείται για τον σκοπό που παραχωρήθηκε στο ελληνικό δημόσιο, από τον Δήμο Καβάλας, ήρθε η ώρα οι δύο συνιδιοκτήτες να χωρίσουν τα οικόπεδα τους. Το ελληνικό δημόσιο να πάρει το 18% από τα 6.000τ.μ. και ο Δήμος Καβάλας το 82% και να αποφασίσει ο καθένας πως θα αξιοποιήσει το μερίδιο του. Αλλιώς, ο Δήμος θα υποκύπτει, πάντα, στη βούληση των Υπηρεσιών των Υπουργείων και των πολιτικάντηδων, που για επικοινωνιακούς λόγους, θα παρεμβαίνουν στο ζήτημα της αξιοποίησης του παλιού νοσοκομείου.
