– Είναι γεγονός, ότι δίνοντας ένας φίλαθλος δέκα ευρώ για να παρακολουθήσει κάθε παιχνίδι εντός έδρας που δίνει η ομάδα καλαθοσφαίρισης της Καβάλας, αλλά και η ομάδα ποδοσφαίρου, στο τέλος μαζεύεται ένα σεβαστό ποσό.
– Εάν κάποιος, π.χ., θέλει να παρακολουθήσει όλα τα εντός έδρας παιχνίδια της ομάδας καλαθοσφαίρισης στο πρωτάθλημα της Α2 εθνικής κατηγορίας, θα πληρώσει 15 (παιχνίδια) Χ 10 (ευρώ)=150 ευρώ.
– Σ’ αυτή την περίπτωση, επομένως, αξίζει να αγοράσει μία κάρτα διαρκείας των 50 ευρώ, ας πούμε, για να κερδίσει 100 ευρώ!
– Εκείνοι που είναι περιστασιακοί θεατές και «γκρινιάζουν» για την τιμή του εισιτηρίου, πρέπει να αναλογιστούν ότι με φθηνότερη τιμή εισιτηρίου, η ομάδα δεν θα καλύπτει ούτε τα έξοδα της διαιτησίας, με την απογοητευτική εικόνα που παρουσίασαν οι κερκίδες του κλειστού γυμναστηρίου της Καλαμίτσας στα προηγούμενα πέντε παιχνίδια.
– Τα πράγματα είναι απλά, καρντάσια, για να το κλείσουμε το θέμα αυτό. Όποιος αγαπάει την ομάδα, πραγματικά και του αρέσει να παρακολουθεί το άθλημα, θα «βάλει στην άκρη» πενήντα ευρώ για να αγοράσει μία κάρτα διαρκείας.
– Δεν αξίζει αυτή η ομάδα να δώσει κάποιος πενήντα ευρώ, αντί να τα δώσει σε μία ταβέρνα την Καθαρή Δευτέρα; Για όνομα του Θεού!
– Όσον αφορά τους άνεργους και γενικότερα τους οικονομικά αδύναμους, μπορεί να γίνει από τη διοίκηση της ομάδας διευκόλυνση στην πληρωμή της κάρτας (δέκα ευρώ προκαταβολή και τα υπόλοιπα σε δόσεις).
– Δεν μπορώ να ακούω και να διαβάζω μερικούς να γκρινιάζουν για την τιμή του εισιτηρίου, ή των καρτών διαρκείας, στα παιχνίδια των ομάδων καλαθοσφαίρισης και ποδοσφαίρου και τα άτομα αυτά, να αλλάζουν κάθε δίμηνο, ή εξάμηνο, κινητό τηλέφωνο αξίας αρκετών δεκάδων ευρώ.
– Όποιος δεν αγαπάει κάτι, πάντα θα βρίσκει μία δικαιολογία, ή μία πρόφαση, για να απέχει. Οι ομάδες της πόλης θέλουν τη στήριξη μόνο εκείνων που τις αγαπούν. Οι άλλοι… ας δώσουν το «πενηντάρικο» στην ταβέρνα.
