Το θέμα κι όχι η λογοτεχνική δεινότητα, ήταν κατά την ταπεινή άποψη του γράφοντα, η ανάδειξη του Βασίλη Βασιλικού μέσω του πολυμεταφρασμένου βιβλίου του, το “Ζ”, κρίνοντας από τα βιβλία του συγγραφέα που ακολούθησαν. Βεβαίως, αυτή είναι μια τελείως υποκειμενική άποψη και θα μπορούσε να διαφωνήσει κανείς, πολύ εύκολα μ’ αυτήν! Μπορεί να ανέφερε την Καβάλα, σε πολλά από τα βιβλία του, ωστόσο, αυτό το έκανε χωροταξικά, τουριστικά, χωρίς κανένα συναίσθημα αγάπης για τον τόπο μας, όπως ο Φώτης Πρασίνης, ο Γιώργος Χειμωνάς, ο Διαμαντής Αξιώτης, ο Θόδωρος Γρηγοριάδης και άλλοι… Οφείλουμε να πούμε, πως ποτέ δεν συμπαθήσαμε τον εν λόγω συγγραφέα, γιατί ενώ ήθελε να παρουσιάζεται ως απλός άνθρωπος του λαού, πάντα διαπιστώναμε πως ήταν ο άνθρωπος του συστήματος, των γαλλικών και του πιάνου, ο άνθρωπος με τις διασυνδέσεις, που πάντα επεδίωκε θεσούλες στο εσωτερικό και κυρίως στο εξωτερικό, με υψηλές αντιμισθίες και πολύ “γκλαμουριά”…
Ακόμη και στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, εκλέχτηκε ως βουλευτής Επικρατείας, σε εκλόγιμη σειρά, για να κερδίσει τη θέση, χωρίς όμως να κουνήσει το δαχτυλάκι του. Θυμίζουμε ότι ήταν διορισμένος από τον Σημίτη ως αντιπρόσωπος της χώρας, στην UNESCO, για υψηλή μισθοδοσία, δωρεάν ταξιδάκια και διακοπές, τσιμπούκια και “καβουράκια”. “Αριστερός” από οικογενειακή υποχρέωση, που καμιά σχέση και καμιά προσέγγιση δεν είχε ποτέ, με τους ανθρώπους του λαού, με τους ανθρώπους του μόχθου. Στις εκλογές του 2019, είχε το θράσος να πει, μετά την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις Ευρωεκλογές, ότι “τώρα που ο λαός “ξεθύμανε” (τον θυμό του) ανασυντάσσεται και βλέπει με τη λογική και όχι με το συναίσθημα, τον λόγο που πρέπει να συνεχίσει αυτή η κυβέρνηση (του ΣΥΡΙΖΑ)”. Είχε τόση επαφή με την πραγματικότητα, που θεώρησε, πως ο ΣΥΡΙΖΑ, στις Ευρωεκλογές καταψηφίστηκε, από ένα προσωρινό θυμό του λαού, ύστερα από ένα “καυγαδάκι ερωτευμένων”.
Όσο για τον λόγο που ο Κωστής Σιμιτσής, πήρε την πρωτοβουλία να δώσει το όνομα του Β. Βασιλικού στην Δημοτική Βιβλιοθήκη Καβάλας, αγνοώντας το ανώτερο όργανο διοίκησης του τόπου, το Δημοτικό Συμβούλιο, ήταν ότι θα δώριζε (εκ των υστέρων, ως ευχαριστώ) 12.000 βιβλία στην Καβάλα. Αυτός δεν ήταν σοβαρός λόγος για μια τέτοια απόφαση, που λήφθηκε και παράνομα. Κι άλλοι πολλοί δώρισαν χιλιάδες βιβλία, στην Καβάλα, όπως η οικογένεια Αστεριάδη, ο Βαγγέλης Παπαδόπουλος, αλλά δεν τιμήθηκαν ανάλογα. Η αλήθεια είναι, πως ξεφορτώθηκε ο Βασιλικός, χωρίς δικά του έξοδα, χιλιάδες βιβλία, τα περισσότερα σάπια από την υγρασία, που είχε πεταμένα σε αποθήκη του στη Θάσο, την οποία ήθελε να αξιοποιήσει. Τα βιβλία αυτά, δεν ήταν αγορασμένα από τον ίδιον, αλλά ήταν εκείνα που του έστελναν (και συνεχίζουν να του στέλνουν) οι εκδοτικοί οίκοι, με την ελπίδα να τα διαφημίσει από την εκπομπή που έκανε επί χρόνια από την ΕΡΤ3.
Σε μήνυμα που μας έστειλε ο γιατρός Δημήτρης Αστεριάδης, γράφει ότι συντάσσεται με την αλλαγή του ονόματος της Δημοτικής Βιβλιοθήκης, όχι για τη δήλωση του Β. Βασιλικού, υπέρ του Κουφοντίνα, αλλά για την ανυπαρξία προσφοράς και παρουσίας του στην Καβάλα.
