Για μια στιγμή, ο γράφων σκέφτηκε, όπως η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου στην προχθεσινή έκτακτη συνεδρίαση (πλην ενός). «Και γιατί να γράψω, και να εναντιωθώ με κείνους τους συμβασιούχους, που προσλήφθηκαν για ένα οκτάμηνο και στη συνέχεια η πολιτεία τους έδωσε άλλες δυο παρατάσεις και στο τέλος απαίτησαν να γίνουν και μόνιμοι; Αυτοί είναι συγκεκριμένοι;» Είναι αυτοί που φώναξαν και τσίριξαν και μας άφησαν στους δρόμους τα σκουπίδια οι συμπαραστάτες τους. Οι άλλοι, οι άνεργοι, είναι πολλοί μεν, αλλά κανείς τους δεν κουνιέται, δεν διαμαρτύρεται, δεν διεκδικεί τη σειρά του, έστω μια πρόσληψη, για ένα οκτάμηνο και χωρίς παράταση, για να βγει από την πλήρη ένδεια.
Αντί να είναι οργισμένοι αυτοί, που ο Δήμος και η πολιτεία τους έχει γραμμένους, είναι οι άλλοι, που πήραν αντί ένα, τρία οκτάμηνα… «Αν υποστηρίξω τους συμβασιούχους, οι άλλοι, οι «απ’ έξω», δεν πρόκειται να μου θυμώσουν, ίσως να μην αντιληφθούν καν, ότι θα τους είχα αδικήσει». Το καθήκον, όμως, του δημοσιογράφου, είναι να υποστηρίζει το δίκιο και να γράφει την αλήθεια. Για το λόγο αυτό, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με τους δημοτικούς συμβούλους, του Δημοτικού Συμβουλίου Καβάλας, αλλά θα συμφωνήσουμε και θα συμπαραταχθούμε με την άποψη που εξέφρασε ο πρώην Πρόεδρος Νίκος Μαυρίδης.
Οι συμβασιούχοι, υπογράφουν σύμβαση εργασίας με συγκεκριμένη ημερομηνία λήξης της σύμβασης. Ούτε ώρα παραπάνω, λοιπόν, για να απολαύσουν το ίδιο δικαίωμα στην εργασία και οι υπόλοιποι, οι πάρα πολλοί άνεργοι συμπολίτες μας. «Μα ο Δήμος έχει ανάγκη από 60 άτομα προσωπικό, άμεσα και αν ξεκινήσουν τώρα οι διαδικασίες με τον ΑΣΕΠ, ζήτω που καήκαμε». Και ποιος είπε ο Δήμος να μην κάνει εγκαίρως τις διαδικασίες για την πρόσληψη άλλων συμβασιούχων και να έρθει τώρα να ζητάει σε έκτακτη συνεδρίαση να εγκριθεί νέα παράταση των παλιών συμβασιούχων;;; Και μόλις τώρα συνειδητοποιήσαμε, ότι μας έφεραν σε σημείο, να προσπαθούμε να διαχειριστούμε τη φτώχεια και τη μιζέρια μας, για το αν θα πρέπει να πάρει μεροκάματο, ο φτωχός ή ο φτωχότερος!!!
