- Έχουμε την αίσθηση, ότι η κυβέρνηση χρησιμοποιεί το ζήτημα της οφειλής της ELFE προς τη Δ.ΕΠ.Α. ως μοχλό πίεσης, με στόχο την αλλαγή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς. Θέλει, δηλαδή, να εξωθήσει τον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη να πουλήσει την εταιρεία, ώστε να αρχίσει το επόμενο στάδιο του σχεδίου, που είναι η οικονομική εξυγίανση και η μετάβαση στη νέα ιδιοκτησία.
- Η οφειλή προς τη Δ.ΕΠ.Α. είναι ένας «βρόγχος» για τη λειτουργία της ELFE (πρώην Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων), που άλλοτε στενεύει και απειλεί να «πνίξει» την επιχείρηση και άλλοτε ανοίγει. Τον «βρόγχο» ανοίγει και σφίγγει η εκάστοτε πολιτική εξουσία, ανάλογα με τα συμφέροντα που έχει στο εργοστάσιο παραγωγής λιπασμάτων, που σημειωτέον είναι το μοναδικό στην Ελλάδα!
- Ο εκπρόσωπος των εργαζομένων στην ΕΛΛ.ΑΓΡΟ.ΛΙΠ., αν δεν κάνουμε λάθος, Γιώργος Θεοφυλακτίδης, δήλωσε πως τα τελευταία δέκα έτη, η εταιρεία πλήρωσε στη Δ.ΕΠ.Α., για την προμήθεια φυσικού αερίου, 400 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή 40 εκατομμύρια ευρώ κάθε έτος! Πρόκειται για ασύλληπτο χρηματικό ποσό, το οποίο πρέπει να υπερβαίνει τον ετήσιο τζίρο της ELFE από την πώληση λιπασμάτων. Αντιλαμβάνεστε ότι, αν μία εταιρεία καταβάλλει μόνο για το φυσικό αέριο 40 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, πόσο υψηλό είναι το λειτουργικό κόστος και ότι θα λειτουργεί συνέχεια με (μεγάλη) οικονομική ζημία. Μία τέτοια επιχείρηση, όχι μόνο δεν μπορεί να γίνει, ποτέ, κερδοφόρα, αλλά είναι «θαύμα» ότι εξακολουθεί να λειτουργεί!
- Αναρωτιόμαστε αν ο ιδιοκτήτης της ELFE έχει το δικαίωμα να διακόψει τη συνεργασία με τη Δ.ΕΠ.Α. και να κάνει συμφωνία με άλλο «πάροχο» για το φυσικό αέριο, το οποίο αποτελεί πολύ σημαντική πρώτη ύλη, για την παραγωγή των λιπασμάτων. Κι αν μπορεί, γιατί δεν το έπραξε έως σήμερα.
- Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να συνάψει συμφωνία, για να προμηθεύεται υγροποιημένο φυσικό αέριο, σε καλύτερη τιμή, το οποίο θα μεταφέρεται με πλοία μέχρι την προβλήτα του εργοστασίου στη Νέα Καρβάλη και εν συνεχεία θα αποθηκεύεται σε δεξαμενές στις χερσαίες εγκαταστάσεις, στις οποίες θα εγκατασταθεί, ακόμα, ένας μηχανισμός για την αεριοποίηση του υγροποιημένου αερίου. Υπάρχουν πολλές εταιρείες που εμπορεύονται υγροποιημένο φυσικό αέριο στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Δεν γνωρίζουμε εάν το παράδειγμα που αναφέραμε είναι οικονομικά συμφέρον για την ELFE, αλλά σίγουρα είναι τεχνικά εφικτό να υλοποιηθεί.
- Όσον αφορά το υπόλοιπο του χρέους προς τη Δ.ΕΠ.Α., μπορεί η διοίκηση της ELFE να πετύχει ένα διακανονισμό και να συνεχίσει να πληρώνει ετησίως ένα χρηματικό ποσό, το οποίο θα είναι, σίγουρα, χαμηλότερο από τα 40 εκατομμύρια ευρώ.
- Εάν η κυβέρνηση δεν επιθυμεί να γίνει ανταγωνιστική η μοναδική ελληνική λιπασματοβιομηχανία, μειώνοντας, ή εξαλείφοντας, τον ειδικό φόρο κατανάλωσης φυσικού αερίου για βιομηχανικό σκοπό, είναι υποχρεωμένη η διοίκηση της ELFE να αναζητήσει λύση στο αδιέξοδο που υπάρχει με τη Δ.ΕΠ.Α. Αλλιώς, ο φαύλος κύκλος δεν θα κλείσει ποτέ και τα Λιπάσματα Καβάλας, θα παραμένουν έρμαιο των εκάστοτε διοικούντων την Δ.ΕΠ.Α. και το κράτος.
Αρχική ΑΠΟΨΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΕΜΕ Ποιος θα λύσει το “γόρδιο δεσμό” του χρέους των Λιπασμάτων προς τη...
