Ποιος αποφασίζει για τους εκπροσώπους μας στους Δήμους, στις Περιφέρειες, και στο κοινοβούλιο;;;

Πάντα μας έκανε εντύπωση, το γεγονός ότι όλοι μας αποδεχόμαστε, ως κάτι το φυσικό, την προεπιλογή από τα κόμματα, των υποψηφίων Δημάρχων παλιότερα, και των υποψηφίων Περιφερειαρχών ακόμη και σήμερα. Βέβαια, στην περίπτωση των υποψηφίων Δημάρχων, το σκηνικό άλλαξε λίγο, και το χρίσμα, μετατράπηκε σε στήριξη, για να μπορούν οι υποψήφιοι Δήμαρχοι να ισχυρίζονται πως είναι ανεξάρτητοι, δεδομένου ότι κανένα κόμμα δεν συγκεντρώνει το 50% των ψήφων για να αναδειχθεί ένας κομματικός Δήμαρχος. Ωστόσο, στην περίπτωση των δημοτικών εκλογών, παίζει πολύ σπουδαίο ρόλο το πρόσωπο του υποψηφίου Δημάρχου, κι αυτός είναι ο λόγο που δέχονται τη στήριξη, αλλά όχι το χρίσμα. Στην περίπτωση όμως των υποψηφίων της Περιφέρειας τα πράγματα είναι διαφορετικά, δεδομένου ότι μπορεί τον ίδιο τον υποψήφιο να μην τον γνωρίζει καν στην όψη ο ψηφοφόρος του, λόγω της μεγάλης έκτασης των Περιφερειών, και βέβαια δεν έχει καμιά γνώση, το αν είναι ικανός και το αν είναι δραστήριος, οπότε, επιλέγει αυτόν που ιδεολογικά θεωρεί ότι ταυτίζονται. Αυτές είναι οι δυσκολίες που υπάρχουν και δίνουν την δυνατότητα στα κόμματα, να κάνουν πολιτικό παιχνίδι στις πλάτες της δευτεροβάθμιας αυτοδιοίκησης. Εδώ, που τα λέμε, το ίδιο δεν συμβαίνει και στα βουλευτικά ψηφοδέλτια; Ενώ, γνωρίζουν οι ψηφοφόροι τους περισσότερους υποψήφιους, δεν ψηφίζουν με κυρίαρχο κριτήριο τις ικανότητες, αλλά πριν απ’ όλα το κόμμα στο ψηφοδέλτιο στο οποίο είναι ενταγμένος από τον αρχηγό. Η δυνατότητα επιλογής υπάρχει μόνο ανάμεσα στους συγκεκριμένους συνυποψηφίους του ψηφοδελτίου. Αν για παράδειγμα, θεωρεί κάποιος ικανότερο κάποιον υποψήφιο βουλευτή, άλλου κόμματος, απ’ αυτό που αποφασίζει να ψηφίσει, θα προτιμήσει να μην ψηφίσει τον ικανό που ήδη γνωρίζει, επειδή και μόνο δεν είναι στο ψηφοδέλτιο του κόμματός του. Αλλά και τον σταυρό, μπορεί να τον βάλει δίπλα στο όνομα ενός από αυτούς που ο αρχηγός προεπέλεξε και συμπεριέλαβε στο ψηφοδέλτιό του, έστω κι αν ο ψηφοφόρος δεν θεωρεί ότι είναι κάποιος απ’ αυτούς ικανός. Υπάρχει, βέβαια, η δυνατότητα να μην σταυρώσει κανέναν. Έτσι όμως, αφήνει τους άλλους να επιλέξουν εκπρόσωπό του, στο κοινοβούλιο… Έτσι, έχουμε την ψευδαίσθηση, ότι εμείς επιλέγουμε, στις εκλογές, ενώ την επιλογή μας την επιβάλλει σε ένα μεγάλο βαθμό, το ίδιο το σύστημα!!!