– Ο Σάββας Μανούσος είναι καλός παίκτης. Δεν αμφισβητεί κανείς την αξία του. Ωστόσο, στη σύντομη παρουσία του στην ομάδα της Καβάλας, έδειξε ότι «ταίριαξε» στη «χημεία» της. Εμείς θα σταθούμε στο αγωνιστικό κομμάτι.
– Γνωρίζοντας, οι αντίπαλες ομάδες, ότι η Καβάλα B.C. θα προσπαθήσει να αξιοποιήσει το post up (παιχνίδι με την πλάτη στο καλάθι) και το καλό σουτ που διαθέτει από μέση απόσταση, προσάρμοζαν κατάλληλα τα αμυντικά σχέδια τους για να τον περιορίσουν, ή και να τον εξουδετερώσουν.
– Στα περισσότερα παιχνίδια το πέτυχαν, γι’ αυτό και ο έμπειρος σέντερ δεν μπόρεσε να προσφέρει αγωνιστικά και μοιραία, στα τελευταία τέσσερα παιχνίδια του πρωταθλήματος της Α2 εθνικής κατηγορίας αγωνίστηκε ελάχιστα (στα τρία από αυτά είχε χρόνο συμμετοχής λιγότερο από δέκα λεπτά στο καθένα!).
– Ο Σ. Μανούσος είναι ένα «πεντάρι» που αρέσκεται να «τελειώνει» τις φάσεις με προσωπικές ενέργειες και λιγότερο να συνεργάζεται με τους γκαρντ «στήνοντας» pick n’ roll παιχνίδι.
– Όμως, η Καβάλα B.C. διαθέτει έναν εξαιρετικό παίκτη στο pick n’ roll παιχνίδι, τον Άντι Μάζουρτσακ, ο οποίος χρειάζεται κάποιον πιο αθλητικό παίκτη, για να δράσει και να «ξεδιπλώσει» το ταλέντο του πάνω στο παρκέ.
– Αλλά και στο άλλο μισό του γηπέδου, στην άμυνα, ο Σ. Μανούσος δεν ήταν ο καλύτερος παίκτης στην αντιμετώπιση του pick n’ roll παιχνιδιού των αντίπαλων ομάδων. Κάθε φορά που έπαιζε hedge out, δηλαδή επιθετική αντιμετώπιση του pick n’ roll), η ρακέτα έμενε απροστάτευτη.
– Κοντολογίς, ο Σ. Μανούσος δεν ήταν ο παίκτης που χρειαζόταν η Καβάλα B.C., για το αγωνιστικό στιλ που ήθελε να εφαρμόσει. Δηλαδή, ένα παιχνίδι με πολλή πίεση στην περιφέρεια, double team (παγίδες) και τρέξιμο στο ανοικτό γήπεδο για την επίτευξη εύκολων καλαθιών.
– Ακόμα και στις οργανωμένες επιθέσεις, πέντε εναντίον πέντε, ο στόχος είναι να μην εξαντληθούν τα 24 δευτερόλεπτα, αλλά να εκδηλωθεί η προσπάθεια πριν η αντίπαλη άμυνα προσαρμοστεί. Ο Ηλίας Μωσαΐδης δοκίμασε, αρκετές φορές, να παίξει σύμφωνα με τα προσόντα του Σ. Μανούσου, αλλά αυτός ο τρόπος παιχνιδιού δεν μπορούσε να εφαρμοστεί με επιτυχία για είκοσι, τριάντα, ή τριανταπέντε λεπτά.
– Με το γρήγορο τέμπο, όμως, θέλει να βάλει περισσότερους παίκτες στο παιχνίδι, να «μοιράσει» το σκοράρισμα, ώστε οι αντίπαλες ομάδες να αναγκαστούν να «διαβάσουν» περισσότερα πράγματα, από το isolation game (παιχνίδι ένας εναντίον ενός) του Σ. Μανούσου στο low post (χαμηλά στη ρακέτα).
– Αλλά και οι αριθμοί αποδεικνύουν πως ο πρώην σέντερ της ομάδας της Καβάλας, δεν προσέφερε «το κάτι παραπάνω» στο παιχνίδι της. Σε δώδεκα παιχνίδια, που αγωνίστηκε, είχε μέσο όρο 9,5 πόντους και 4,3 ριμπάουντ. Για ένα παίκτη που αποκτήθηκε με σκοπό να κάνει τη διαφορά, σε μία ομάδα με «αμούστακα» παιδιά, οι αριθμοί αυτοί είναι χαμηλοί.
