Απεβίωσε ο πρώην δήμαρχος Ελευθερών, Ηρακλής Καραμπερίδης, ο οποίος υπηρέτησε την τοπική αυτοδιοίκηση επί σειρά ετών και από την διοικητική θέση και από την αντιπολίτευση. Ο βουλευτής Περιφερειακής Ενότητας Καβάλας/Θάσου της Νέας Δημοκρατίας, Γιάννης Πασχαλίδης, εξέφρασε την λύπη του για την απώλεια του φίλου και πολιτικού με την ακόλουθη δήλωση:
«Είναι πολύ βαριά η καρδιά όλων μας αυτές τις ώρες, γνωρίζοντας ότι ένας άνθρωπος αγαπητός, έντιμος και αγωνιστής έφυγε από κοντά μας. Δυστυχώς, ο Ηρακλής Καραμπερίδης έχασε την άνιση μάχη που έδινε, εδώ και καιρό, με αυτή την πολύ δύσκολη αρρώστια. Ο Ηρακλής διετέλεσε για μία τετραετία πρόεδρος της Κοινότητας Νέας Περάμου και στην συνέχεια, με την εφαρμογή του νόμου «Καποδίστρια», εξελέγη δήμαρχος Ελευθερών. Εμπνευσμένος από την Αριστοτέλειο ρήση: «Λόγω μεν Δημοκρατία, έργω η του πρώτου ανδρός αρχή», τοποθέτησε σχετική επιγραφή στην είσοδο του Δημαρχείου και διοίκησε ως άρμοζε. Κατά την θητεία του ως δήμαρχος, υπήρξε παραγωγικός υπό δύσκολες συνθήκες. Κατάφερε να βάλει σε σειρά τα οικονομικά του Δήμου, κατά την παραδοχή του διευθυντή της τότε φορολογικής Αρχής, έχοντας στην διάθεσή του ελάχιστους οικονομικούς πόρους. Αποτέλεσε τον πρώτο δήμαρχο πανελλαδικά, ο οποίος προχώρησε σε κωδικοποίηση των εκλογικών καταλόγων εντός ελάχιστου χρονικού διαστήματος σε μία εποχή που η μηχανογράφηση ήταν αρκετά απαρχαιωμένη. Πέτυχε την αντικατάσταση του εσωτερικού δικτύου ύδρευσης εγκαθιστώντας νέες, καθαρές υδατοδεξαμενές. Προέβη στην αγορά σύγχρονου, για την εποχή, μηχανολογικού εξοπλισμού, όπως μηχανήματα καθαρισμού παραλιών, μερίμνησε για την κατασκευή και την ολοκλήρωση του κτιριακού συγκροτήματος Γυμνασίου-Λυκείου και του γηπέδου στην Νέα Πέραμο, ενώ προέβη και σε σύνταξη μελετών για τον εκσυγχρονισμό των υποδομών του Δήμου, όπως την ένταξη σε προγράμματα βιολογικού καθαρισμού, οδοποιίας και άλλα. Επί των ημερών του, επίσης, κατασκευάστηκαν νέα αρδευτικά δίκτυα, ενώ ενισχύθηκαν τα υφιστάμενα.
Για πολλούς, το μεγαλύτερο επίτευγμά του ήταν, ότι υπήρξε πάντα ανάμεσα στους συνδημότες του, δεν τους υποσχόταν πράγματα που δεν γίνονταν και είχε πάντα την πόρτα του ανοιχτή, ακόμα και μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση. Ήταν άνθρωπος, ανοιχτόκαρδος, αφοσιωμένος στα κοινά, αγωνιστής. Ένας καλός φίλος, με χαμόγελο, όρεξη και απόψεις, που έλεγε την αλήθεια. Ήδη λείπει σε όλους μας. Ο Θεός να τον αναπαύσει».
