– Είναι διαφορετικό να χάνεις, εκτός έδρας, από την Καλαμαριά με ανατροπή στο σκορ, σε σχέση με την ήττα, πάλι με ανατροπή στο σκορ, από τον Μακεδονικό Φούφα;
– Αυτές είναι οι δύο ήττες που έχει ο Α.Ο.Κ., έως σήμερα, στο πρωτάθλημα της Γ΄ εθνικής κατηγορίας σε εννέα παιχνίδια, αλλά βρίσκεται στην 6η θέση του βαθμολογικού πίνακα και σε απόσταση δέκα βαθμών(!) από την πρωτοπόρο Δόξα Δράμας.
– Ο Άγγελος Διγκόζης, λένε οι «ειδικοί αναλυτές», άλλαξε αρκετά πράγματα στην τακτική και στα πρόσωπα μέσα στην ομάδα.
– Ένα, όμως, πράγμα φαίνεται πως δεν κατάφερε να αλλάξει, όπως και οι προκάτοχοι του. Να εμφυσήσει στους παίκτες του Α.Ο.Κ. τη νοοτροπία του πρωταθλητισμού.
– Να τους κάνει, όπως είχε πει ο Γιάννης Ταουσιάνης, «παθιασμένους με τη νίκη» απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο.
– Οι ομάδες με τη «στόφα της πρωταθλήτριας» ξεχωρίζουν από τις υπόλοιπες καλές ομάδες, γιατί ξέρουν να παίρνουν το αποτέλεσμα που θέλουν, ακόμα κι όταν η αντίπαλη ομάδα είναι καλύτερη στον αγωνιστικό χώρο.
– Η ομάδα της Καλαμαριάς, δεν έπαιξε σπουδαίο ποδόσφαιρο εναντίον του Α.Ο.Κ., αλλά στο β΄ ημίχρονο σκόραρε δύο φορές και πήρε το «τρίποντο».
– Οι «ειδικοί αναλυτές» θα πούνε και θα γράψουν, ότι ο Α.Ο.Κ. ήταν άτυχος, αφού δέχτηκε γκολ στις καθυστερήσεις. Δηλαδή, καρντάσια, οι καθυστερήσεις δεν είναι χρόνος του παιχνιδιού; Μετά το 90λεπτο, η προσπάθεια των ποδοσφαιριστών χαλαρώνει;
– Η ήττα από τον Απόλλωνα Καλαμαριάς δεν θα σήμαινε τίποτα, αν ήταν θετικά τα αποτελέσματα στα προηγούμενα παιχνίδια για τον Α.Ο.Κ. Όμως, σύμπτωση που επαναλαμβάνεται, παύει να είναι σύμπτωση. Φαίνεται πως ο πρωταθλητισμός δεν είναι στο DNA του Α.Ο.Κ.
– Και κάτι ακόμα, το οποίο παρατήρησα. Κι ο Απόλλων Καλαμαριάς δεν έχει φέτος κόσμο, αλλά βρίσκεται σε τροχιά διεκδίκησης της ανόδου στη Β΄ εθνική κατηγορία. Είναι δυνατόν σε παιχνίδι ντέρμπι, με την Καβάλα, να έχει διακόσιους-τριακόσιους φιλάθλους η γηπεδούχος ομάδα; Μιζέρια.
