– Ο «συμβιβασμός» είναι μία λέξη «δίκοπο μαχαίρι», καρντάσια, την οποία ο καθένας ερμηνεύει όπως τον βολεύει.
– «Διατυπώνω την ευχή, πραγματικά, να ξεπεραστούν τα προβλήματα και να βρεθεί ο κοινός τόπος και να επέλθει ο συμβιβασμός και ει δυνατόν, να επιστρέψουν όλοι στις θέσεις εργασίας τους, για μία βιομηχανία, την τελευταία εναπομείνασα βιομηχανία λιπασμάτων, χημική βιομηχανία στην Ελλάδα, με ένα προϊόν ανταγωνιστικό παγκοσμίως».
– Αυτά είπε, στην εισήγησή του στην κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών Κοινωνικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Βουλής, ο βουλευτής Καβάλας της Νέας Δημοκρατίας, Νίκος Παναγιωτόπουλος.
– Καταρχάς, Νικολάκη μου, με τις ευχές δεν λύνονται τα προβλήματα, όπως με τις «πορδές δεν βάφονται αυγά».
– Από κει και πέρα, όποιοι είναι έξω από το χορό, λένε πολλά τραγούδια (και ευχές).
– Και από «ευχές» μπουχτίσαμε. Κάποτε, οι πολιτικοί πρέπει να γίνουν χρήσιμοι στην Ελλάδα και να δικαιολογήσουν τον μισθό που παίρνουν, βρέξει χιονίσει, με μνημόνια, ή χωρίς μνημόνια.
– Οι Καβαλιώτες, μεταξύ αυτών και οι εργαζόμενοι «στην τελευταία εναπομείνασα βιομηχανία λιπασμάτων, χημική βιομηχανία στην Ελλάδα», σε εξέλεξαν βουλευτή, όπως και τους συναδέλφους του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., για να λύνετε τα προβλήματα και όχι για να εκφράζετε «ευχές».
– Κι όταν λες: «να βρεθεί ο κοινός τόπος και να επέλθει ο συμβιβασμός», τι εννοείς;
– Μπορείς να μου εξηγήσεις, ο Λαυρεντιάδης τι είδους συμβιβασμό μπορεί να κάνει, για να αισθανθώ αισιόδοξος ότι μπορεί να βρεθεί η λύση;
– Αν εννοείς ότι πρέπει να συμβιβαστούν μόνο οι εργαζόμενοι, αυτοί που αντιδρούν συγκεκριμένα και να επιστρέψουν στις θέσεις εργασίας τους, αυτό, συγνώμη, δεν λέγεται αμοιβαίος συμβιβασμός.
– Αυτό σημαίνει ότι έγινε η βούληση της μιας πλευράς και η άλλη υποχρεώθηκε να υποχωρήσει.
– Πόσο βιώσιμη, όμως, θα είναι η λύση, που θα βασίζεται σε ένα συμβιβασμό, που θα εξυπηρετεί το συμφέρον του ισχυρού;
