Ο πρώην πρόεδρος του Συνδέσμου Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών (Σ.Φ.Γ.Τ.) Καβάλας, Μάνος Σεργιάδης, σχολιάζει το ζήτημα της αλλαγής στέγης του Συνδέσμου, μετά από την απόφαση της Ιεράς Μητρόπολης Φιλίππων Νεαπόλεως και Θάσου, να ανακαινίσει το κτήριο στην συμβολή των οδών Φιλίππου και μητροπολίτη Προκοπίου, για να στεγάσει το εκκλησιαστικό συμβούλιο. Συγκεκριμένα αναφέρει τα ακόλουθα: «Αγαπητά μέλη της στέγης, παλαιοτέρα και νεότερα, σας χαιρετώ και σας εύχομαι ολόψυχα υγεία συν μεταμέλεια. Τώρα, ο τίτλος της δημοσίευσης μου ίσως σας ξενίσει, αλλά δυστυχώς, η πολύχρονη ιστορία του εμβληματικού αυτού σωματείου του Νομού μας, είναι ταυτόχρονα και πολύπαθη. Παρ’ όλα αυτά, προσπαθώντας να είμαι σύντομος, θα τονίσω πως η Στέγη Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών ανήκει σε όλους τους κατοίκους αυτού του Νομού, μιας που στην εβδομηντάχρονη ιστορία της δέχτηκε δεκάδες εκατομμυρίων δραχμών ως οικονομική ενίσχυση από τον Δήμο Καβάλας και την Νομαρχία Καβάλας.
Επίσης, η Στέγη Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών δεν είναι οι τοίχοι της, ή το ζεστό αμφιθέατρο της, αλλά οι άνθρωποι της. Τα μέλη της. Όπου, ευτυχώς, ή δυστυχώς, αυτά τα μέλη, με αυτές τις δράσεις τους, ή αποφάσεις τους, άλλοτε τιμούσαν την Στέγη και άλλοτε την μείωναν στα μάτια της κοινωνίας μας. Σήμερα, η Στέγη έφτασε στο παρά ένα της δεύτερης έξωσής της, αλλά ουδέποτε κάλεσε σε βοήθεια όλους αυτούς τους μήνες. Γιατί;
Αγαπητοί συμπολίτες μου, με μεγάλη θλίψη και απογοήτευση διαβάζω, εδώ και ένα μήνα, τις ανακοινώσεις του διοικητικού συμβούλιου της Στέγης Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών. Ενός διοικητικού συμβούλιου, που αναιρεί τις ίδιες τις αποφάσεις του και δεν προβαίνει σε κανενός είδους αυτοκριτική. Παρ’ όλα αυτά, περίμενα να περάσουν οι γιορτές, ώστε να τοποθετηθώ με την σειρά μου, ως πρώην μέλος του Συνδέσμου και ως πρώην μέλος του διοικητικού συμβούλιου του, που είχα το θάρρος τότε να επωμιστώ την αστική ευθύνη του.
Αγαπητά πάλαια και νεότερα μέλη του Συνδέσμου, θέλω να σας θυμίσω πως η Στέγη πάντοτε στις δύσκολες στιγμές της λειτουργούσε με δημοκρατική εξωστρέφεια και πάντοτε συμπεριφέρονταν με ισοτιμία στα μέλη της. Η ισότιμη συμπεριφορά προς τα μέλη ενός συλλόγου από πλευράς διοικητικού συμβουλίου, είναι η πεμπτουσία της δημοκρατίας. Όπως καταλαβαίνετε, μέμφομαι τον τρόπο λειτουργίας του παρόντος διοικητικού συμβουλίου και ζητώ να συγκαλέσει ανοικτή γενική συνέλευση, έστω και μεταχρονολογημένα.
Τέλος, η κριτική και η αυτοκριτική στα πεπραγμένα των παλαιοτέρων διοικητικών συμβουλίων της Στέγης, πρέπει να πραγματοποιηθεί κάποια στιγμή. Σήμερα, έχουμε όλοι μας ευθύνη να παραβρεθούμε σε κάλεσμα του διοικητικού συμβουλίου, έστω και καθυστερημένα, για το μέλλον της στέγασης αυτού του ιστορικού Συνδέσμου, ο οποίος ανήκει σε όλους.
Υ.Γ. Ως πρώην μέλος και ως πρώην πρόεδρος του Συνδέσμου, θέλω να θυμίσω πως η συνεργασία-υποστήριξη της Μητρόπολης Καβάλας προς τον Σύνδεσμο μας άρχισε πρώτη φορά στα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας. Καλό είναι, λοιπόν, να συζητήσουμε και να αντιμετωπίσουμε με ηθικούς κανόνες και όχι νομικούς, τα τεχνικά ζητήματα ενός γερασμένου κτιρίου, το οποίο έχασε μέσα από τα χέρια της η δεύτερη γενιά του Συνδέσμου».
