Πολλές φορές κατά τη διάρκεια της θητείας του Λάζαρου Βασιλειάδη ως Προέδρου του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος τμ. Α.Μ., είχαμε διαφωνήσει και σχολιάσει αρνητικά κάποιες από τις δράσεις του. Ωστόσο, κι εμείς, αλλά και η μεγάλη πλειοψηφία των μελών του ΤΕΕ (ανεξάρτητα αν τον ψήφισαν ή όχι) και όσων παρακολουθούν την λειτουργία του, έχουμε να πούμε πάρα πολλά θετικά για τη Προεδρία του. Ξέρουν όλοι, πως στο ΤΕΕ υπάρχει ένα περίπλοκο εκλογικό σύστημα, που το αποτέλεσμά του, καθόλου δεν βασίζεται στην πλειοψηφία. Η σημερινή διοίκηση, κατάφερε να εκλέξει Πρόεδρο, με κάποιο τέχνασμα, αξιοποιώντας τον σωβινισμό των δραμινών μελών του ΤΕΕ.
Ωστόσο, βλέποντας τα πράγματα από μια χρονική απόσταση, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα πως τον Λάζαρο Βασιλειάδη, τον κρίναμε για κάποιες λανθασμένες επιλογές του. Με λίγα λόγια, είχε δραστηριότητα έντονη, πάνω στην οποία του ασκούσαμε κριτική. Την σημερινή διοίκηση, δεν την κρίναμε σχεδόν καθόλου. Προφανώς δεν την κρίναμε, επειδή δεν είχε καμιά δραστηριότητα, είτε θετική είτε αρνητική. Είχαμε τελείως ξεχάσει την ύπαρξή της. Άλλωστε, ο Πρόεδρος προερχόμενος από τη Δράμα, σπάνια …προσέρχεται στην έδρα του Επιμελητηρίου που είναι στην Καβάλα…
Ο δε Αντιπρόεδρός του, βαλτωμένος κι αυτός στην πολιτική καχυποψία που πάντα διατηρούσε, απλώς παρακολουθούσε στο διάστημα από τις τελευταίες εκλογές μέχρι τώρα, να μάθει πως πρέπει να λειτουργεί ένας Πρόεδρος (όχι Αντιπρόεδρος) αφού ακόμη φιλοδοξεί να γίνει άλλος ένας Ντίνος Παναγιωτόπουλος. Αυτό, βέβαια, δεν είναι δυνατόν να συμβεί, δεδομένου ότι ο Ντίνος Παναγιωτόπουλος ήταν ένας και μοναδικός και άλλος παρόμοιος δεν πρόκειται να ξαναπροκύψει.
