- Τη δήλωση που έκανε, στους εκπροσώπους των τοπικών Μέσων Ενημέρωσης, ο αντιπρόεδρος της Καλαθοσφαιρικής Ανώνυμης Εταιρείας (Κ.Α.Ε.) Καβάλα B.C., Βαγγέλης Παππάς, στο «αποχαιρετιστήριο» γεύμα προς τους καλαθοσφαιριστές, τους προπονητές και τους υπόλοιπους συνεργάτες του αγωνιστικού τμήματος, περί δημιουργίας μιας ομάδας που θα πρωταγωνιστήσει στο πρωτάθλημα της Β΄ εθνικής κατηγορίας και θα έχει στόχο την άμεση επάνοδο στην Α2 εθνική κατηγορία, περιμέναμε να την κάνει το περασμένο καλοκαίρι, όταν η Καβάλα B.C. Υποβιβάστηκε από την Α1 στην Α2 εθνική κατηγορία.
- Όμως, ανακοίνωσε τη (δραστική) μείωση του προϋπολογισμού και τη «στροφή» στην απόκτηση νέων ταλαντούχων πρωτοεμφανιζόμενων και γηγενών παικτών, για το «χτίσιμο» μιας ανταγωνιστικής ομάδας που θα παίζει ελκυστικό μπάσκετ. Αποδείχτηκε, τελικά, πως το νεανικό αυτό σύνολο χρειαζόταν κάτι περισσότερο, από ταλέντο και ενθουσιασμό, για να πάρει περισσότερες νίκες και να παραμείνει στην κατηγορία. Κι αυτό ήταν, η εμπειρία από το ιδιαίτερα απαιτητικό πρωτάθλημα της Α2 εθνικής κατηγορίας. Μπορεί να φανεί σε κάποιους δυσάρεστο, αλλά οι ομάδες που υποβιβάστηκαν από την Α2 εθνική κατηγορία είχαν τα πιο αδύναμα «ρόστερ» στο πρωτάθλημα που τελειώνει. Επομένως, «αποδόθηκε δικαιοσύνη» στο τέλος.
- Η Καβάλα B.C. έφτασε πολύ κοντά στην υπέρβαση, αφού μερικές αγωνιστικές ημέρες πριν ολοκληρωθεί η κανονική περίοδος του πρωταθλήματος η θέση της ήταν επισφαλής και ο Νίκος Πενταζίδης δήλωνε, ότι προέχει να αποφύγει τις δύο τελευταίες θέσεις στη βαθμολογία! Αρκετοί το λησμόνησαν αυτό γρήγορα.
- Μας κάνει εντύπωση, ότι στο «χτίσιμο» της ομάδας το περασμένο καλοκαίρι, η Καβάλα B.C. δεν «χτύπησε την πόρτα» άλλων συλλόγων, για να ζητήσει την παραχώρηση, με την μορφή δανεισμού, δύο-τριών ελπιδοφόρων καλαθοσφαιριστών, όπως έκαναν, για παράδειγμα, οι Μαχητές Δόξας Πεύκων, που εξασφάλισαν τον «δανεισμό» των: Δίπλαρου, Τάταρη από τον Άρη Θεσσαλονίκης. Εάν οι διοικούντες ζητούσαν από τον προπονητή του Άρη Θεσσαλονίκης, Δημήτρη Πρίφτη, να τους παραχωρήσει τον δεύτερο, η Καβάλα B.C. θα είχε μία αξιόλογη λύση μέσα στη ρακέτα, καλύτερη από εκείνη του Σταμάτη Αναστασάκη, ο οποίος δεν κέρδισε την εμπιστοσύνη των προπονητών. Επίσης, μπορούσαν να απευθυνθούν στο γενικό αρχηγό της Κ.Α.Ε. Π.Α.Ο.Κ., Τέλη Ζουρνατζίδη, με τον οποίο υπάρχει ιδιαίτερη σχέση, αφού αγωνίστηκε στον Αστέρα Καβάλας και να ζητήσουν την παραχώρηση ενός ακόμα νεαρού και εξελίξιμου παίκτη. Αλλά και η περίπτωση του Κωνσταντίνου Γόντικα (πάουερ φόργουορντ-σέντερ), γιου του προέδρου και διευθύνοντα συμβούλου της Kavala Oil, Δημήτρη Γόντικα, που έκανε εξαιρετική τελευταία χρονιά στο Πανεπιστήμιο των Η.Π.Α. που φοίτησε και επέστρεψε στην Ελλάδα, για να συνεχίσει την καριέρα του, αλλά δεν βρήκε θέση στο πολυτάλαντο «ρόστερ» του Παναθηναϊκού, θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον.
- Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε κι άλλες περιπτώσεις τέτοιων παικτών, που θα ανέβαζαν το επίπεδο της Καβάλα B.C., αλλά θέλουμε να επισημάνουμε κάτι ακόμα, εξίσου σοβαρό. Θεωρούμε πως χρειαζόταν ένας πόιντ γκαρντ, ο οποίος θα εμπνεύσει σεβασμό στους υπόλοιπους παίκτες της ομάδας και ειδικότερα στον Ετινόσα Ερεβμπενάζιε, που θέλει να κάνει καριέρα στη θέση αυτή. Ο παίκτης αυτός, θα λειτουργούσε ως «δάσκαλος», βοηθώντας τον Ετινόσα να «κοντρολάρει» τον ενθουσιασμό και την απίστευτη ενέργεια που έχει στο παιχνίδι του, ενώ, παράλληλα, θα πρόσφερε μερικά ποιοτικά λεπτά στη δύσκολη θέση του πλέι μέικερ, δίνοντας «ανάσες» στον Άντι Μάζουρτσακ, που «τράβηξε πολύ κουπί» στο πρωτάθλημα. Το κυριότερο, όμως, ο παίκτης αυτός, θα έπαιζε τον ρόλο του προπονητή μέσα στο γήπεδο και του αρχηγού μέσα στα αποδυτήρια.
- Κατά την άποψη μας, ιδανικός για τον συγκεκριμένο ρόλο, είναι ο Χριστόφορος Στεφανίδης, πρώην αρχηγός της Καβάλα B.C., που συνέβαλε τα μέγιστα στην πορεία που πραγματοποίησε η ομάδα του Λαυρίου, μέχρι τα πλέι οφ, στο φετινό πρωτάθλημα της Α1 εθνικής κατηγορίας.
- Ο Κώστας Τότσιος, που ήταν ο «διακαής πόθος» του Βαγγέλη Παππά, αλλά ως επαγγελματίας επέλεξε τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης, είναι αδαμάντινος χαρακτήρας, μεγάλος σκόρερ στην Α2 εθνική κατηγορία και πολύ έμπειρος παίκτης, αλλά η Καβάλα B.C. δεν χρειαζόταν, κατά τη γνώμη μας, έναν σκόρερ, όσο έναν οργανωτή, που θα «κατεύθυνε» σωστά το παιχνίδι στο γήπεδο. Κι ο Χρ. Στεφανίδης, εκτός από άψογος επαγγελματίας, είναι και συναισθηματικά δεμένος με την ομάδα και την πόλη.
Ο Κ-ΤΥΠΟΣ χρησιμοποιεί cookies για την καλύτερη και ταχύτερη περιήγησή σας. Με την πρόσβαση σας στο k-tipos.gr αποδέχεστε την χρήση.OKΠερισσότερα