Η Γραμματεία Καβάλας του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου (Π.Α.ΜΕ.) συμπαραστέκεται στα δίκαια αιτήματα των εργαζόμενων της ELFE (πρώην Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων) και καταγγέλλει τους σχεδιασμούς της εταιρείας, για μείωση των μισθών, των δικαιωμάτων και των θέσεων εργασίας των εργαζομένων. Καλεί τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τον λαό της Καβάλας, να δείξει έμπρακτα τη συμπαράστασή του στους εργαζόμενους του εργοστασίου των λιπασμάτων, συμμετέχοντας στο συλλαλητήριο την Τρίτη 17 Μαΐου 2016 στις 19:00 στην πλατεία Καπνεργάτη. Στο δελτίο Τύπου που εξέδωσε αναφέρονται, ακόμα, τα εξής:
«Καλούμε τους εργαζόμενους να απορρίψουν τις αξιώσεις της εργοδοσίας που τους καταδικάζουν σε μειώσεις αποδοχών και εργασιακή ανασφάλεια, με μοναδικό σκοπό τη συνέχιση και την αύξηση της κερδοφορίας της και να παλέψουμε για:
– Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με τους ίδιους όρους με την προηγούμενη, ως βάση για περαιτέρω αυξήσεις. Ένταξη όλων των εργαζομένων (όλων των εταιριών) στη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, όπου οι αμοιβές, τα επιδόματα και τα δικαιώματα να καθορίζονται από αυτή.
– Να μη περάσουν οι ατομικές και ορισμένου χρόνου συμβάσεις.
– Να παρθούν ουσιαστικά μέτρα υγιεινής και ασφάλειας.
– Να απορρίψουν το «τυράκι» της εθελούσιας εξόδου, γιατί είναι πρακτική σε μία προσπάθεια να διασπαστεί ο αγώνας. Οι συνθήκες είναι πιο ώριμες από ποτέ για ένταξη στο σωματείο όλων των εργαζομένων (των εταιριών ΕΛΛΑΓΡΟΛΙΠ-PFIC-ELFE-CENTRO FARO) στο εργοστάσιο. Να μη μείνει κανένας εργαζόμενος χωρίς συνδικαλιστική κάλυψη.
Επίσης, καλούμε τους συναδέλφους στο εργοστάσιο να μην αφήσουν, για ακόμα μία φορά, την τύχη τους στους διάφορους σωτήρες, από τις επιτροπές «φορέων» που στήνονται και απαρτίζονται απ’ αυτούς που στηρίζουν και προωθούν όλες τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις που έχουν επιβληθεί τα τελευταία χρόνια.
Να κλείσουν τα αυτιά τους στις φωνές που τους καλούν να «μην τραβήξουν την κατάσταση στα άκρα». Να γίνουν οι ίδιοι τους πρωταγωνιστές των εξελίξεων απορρίπτοντας τη λογική του συμβιβασμού, βάζοντας στο επίκεντρο τα δικά τους συμφέροντα και ανάγκες που έρχονται σε αντίθεση με αυτά της εργοδοσίας. Να πάρουν αγωνιστικές αποφάσεις για κινητοποιήσεις από τα κάτω, μέσα από γενικές συνελεύσεις. Να δείξουν τη δύναμή τους, που βρίσκεται στην ενιαία δράση όλων την εργαζομένων στο εργοστάσιο ασχέτου σχέσεων εργασίας. Γιατί, στην επίθεση που δεχόμαστε σε δικαιώματα και κατακτήσεις έχουμε το χρέος, απέναντι σε μας και στα παιδιά μας, να απαντήσουμε συνάδελφοι. Και η απάντηση πρέπει να είναι μία: «Οργάνωση και αντίσταση στη σύγχρονη σκλαβιά».
