• Τα Λιπάσματα Καβάλας, έγραψε κάποιο καρντάσι, κατέχουν το 35%, περίπου, της εγχώριας διακίνησης λιπασμάτων. Και πρέπει να πανηγυρίζουμε γι’ αυτό; Το 35% της εγχώριας διακίνησης πρέπει να κατέχουν οι εκτός Ελλάδας εταιρείες και όχι η μοναδική λιπασματοβιομηχανία στη χώρα! Για ποιο «μονοπώλιο» μιλάμε τότε; Δόθηκε, δηλαδή, η μεγαλύτερη βιομηχανία λιπασμάτων στην Ελλάδα στον Λαυρεντιάδη, για να κατέχει το 35% της εγχώριας διακίνησης; Ούτε το 50%, καρντάσια; Πολύ ωραία! Και λειτουργούν στο εργοστάσιο τρεις εταιρείες, γιατί η μία δεν μπορούσε να δώσει την «αναπτυξιακή ώθηση».Προσεύχομαι η τέταρτη (Λιπάσματα Νέας Καρβάλης) να δώσει την «ώθηση» και το ποσοστό να ξεπεράσει το 50%. Αλλιώς, ποιο είναι το νόημα της λειτουργίας ενός εργοστασίου, το οποίο δεν μπορεί να εξυπηρετήσει, ούτε το ήμισυ της ποσότητας των λιπασμάτων που καταναλώνονται στην Ελλάδα; Στην τηλεόραση, πάντως, δεν είδα μία διαφήμιση των προϊόντων της μοναδικής ελληνικής λιπασματοβιομηχανίας. Κι αυτό είναι δυσάρεστο.
  • Το έργο (ριζικής) ανάπλασης του «Βερούλειου» γηπέδου έχει προϋπολογισμό 1,6 εκατομμύρια ευρώ. Στον Λουντοβίκ φάνηκε υψηλό το ποσό. Μπορούσαν να είναι λιγότερα, καρντάσι μου, αλλά δεν θα μιλούσαμε για ανάπλαση, αλλά για «μπαλώματα». Το «Βερούλειο», όμως, δεν χρειάζεται κι άλλα «μπαλώματα», αλλά μία γενναία ανάπλαση. Κι αυτή έχει ένα κόστος. Η πόλη χρειάζεται ένα σύγχρονο γήπεδο, για τα επόμενα τριάντα χρόνια. Στα μεγάλα έργα λέμε χαλάλι στα χρήματα.
  • Μπορεί να συγκριθεί η ανάπλαση στο «Βερούλειο», με την ανακατασκευή του μεντρεσέ στις Καμάρες και της κεντρικής εισόδου στο αθλητικό κέντρο της Καλαμίτσας (μαζί με την κατασκευή της παιδικής χαράς), που ήταν τα «έργα πνοής» του Λουντοβίκ στην πόλη; Οι πλωτές προβλήτες στο λιμάνι, η μαρίνα, η ανάπλαση στο «Βερούλειο», το καινούργιο κλειστό γήπεδο, είναι έργα που θα αλλάξουν την εικόνα της Καβάλας και θα την κάνουν μία σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη των Βαλκανίων.

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ