Εύκολα γίνεται αντιληπτή η αγωνία της Προέδρου του Νομικού Προσώπου «Αλληλεγγύη» του Δήμου Καβάλας, Ευαγγελίας Δρακονάκη, στη συνέντευξη που έδωσε, για τις καθυστερήσεις που υπάρχουν για την υλοποίηση των προμηθειών. Οι δυσκολίες που υπάρχουν δεν έχουν να κάνουν μόνο με το άκρως γραφειοκρατικό σύστημα για να γίνουν οι απαραίτητες προμήθειες για την υλοποίηση έργων, αλλά και λόγω της οικονομικής συγκυρίας.
Στις εποχές που ζούμε, ελάχιστοι επαγγελματίες θέλουν να συνεργαστούν με φορείς του δημοσίου, αφού οι καθυστερήσεις στις πληρωμές είναι εξουθενωτικές. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να έχει το ανάλογο κεφάλαιο για να εξυπηρετήσει την εξέλιξη του έργου, με συμπιεσμένο κέρδος λόγω των εκπτώσεων στους διαγωνισμούς και να περιμένει σημαντικό χρονικό διάστημα, μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες και να πληρωθεί για το έργο. Υπάρχουν, βέβαια κι εκείνοι οι επαγγελματίες που δεν διαθέτουν φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα και αν γελαστούν και αναλάβουν την εκτέλεση κάποιου έργου, θα είναι όχι δύσκολο, αλλά αδύνατον να πληρωθούν.
Κάποτε, οι επαγγελματίες, ήθελαν να συνεργάζονται με δημόσιους φορείς, γιατί έλεγαν, πως τα λεφτά τους είναι σίγουρα. Μπορεί να αργήσουν, αλλά δεν κινδυνεύουν να τα χάσουν. Τώρα, τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Υπάρχουν επαγγελματίες που έχουν εγκλωβιστεί στα γραφειοκρατικά γρανάζια, (όπως συνέβη και σε μας), και είναι απίθανο να πάρουν τα λεφτά τους, για έργο για το οποίο υπέγραψαν ιδιωτικό συμφωνητικό, το υλοποίησαν με τον καλύτερο τρόπο, και για διαδικαστικό ζήτημα στο οποίο δεν ευθύνονται οι ίδιοι αλλά η υπηρεσία, δεν πρόκειται ποτέ να πάρουν τα λεφτά τους.
Βέβαια, υπάρχει και η δικαιοσύνη στην οποία μπορούν να προσφύγουν. Και είναι σίγουρο ότι εκεί θα δικαιωθούν. Χρειάζεται όμως να ξοδέψουν πολλά λεφτά σε δικηγόρους, ίσως τόσα όσα είναι και η απαίτησή τους και να περιμένουν καμιά δεκαριά χρόνια για μια θετική απόφαση. Και βέβαια, κανένας γραφειοκράτης των Αθηνών δεν δείχνει διατεθειμένος να διαπιστώσει και να επιλύσει αυτά τα προβλήματα.
