– Ο δήμαρχος Θάσου, Κώστας Χατζηεμμανουήλ, βρήκε την ευκαιρία, μέσα στον (υψηλό) «πυρετό» της επιχείρησης για την κατάσβεση των πυρκαγιών στο νησί, να επαναλάβει στον πρωθυπουργό το αίτημα της ίδρυσης πυροσβεστικού κλιμακίου στο νότιο τμήμα της Θάσου.
– Έπρεπε, δηλαδή, να καεί, πάλι, η «μισή» Θάσος, για να επανέλθει στην επικαιρότητα το αίτημα αυτό.
– Ας ελπίσω ότι το αίτημα θα εξεταστεί σοβαρά κι αν, τελικά, η κεντρική διοίκηση αποφασίσει την ίδρυση του πυροσβεστικού κλιμακίου, αυτό να στελεχωθεί αμέσως και όχι με καθυστέρηση, όπως ο Τομέας Ε.Κ.Α.Β. που ιδρύθηκε στο νότιο τμήμα του νησιού.
– Μπορεί η πολιτεία να ζητάει από τους πολίτες να λαμβάνουν προληπτικά μέτρα, για την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών, ωστόσο εκείνη δεν έχει καλή σχέση με την πρόληψη.
– Η ίδρυση πυροσβεστικού κλιμακίου στη νότια Θάσο, είναι ένα προληπτικό μέτρο.
– Ο Αλέξης, ο Κυριάκος και οι λοιποί πολιτικοί που επισκέφτηκαν και θα επισκεφτούν την καμένη Θάσο, προτιμούν να κάνουν εξαγγελίες για μέτρα ανακούφισης και κριτική για το μέγεθος των ζημιών, παρά να δίνουν χρήματα που θα πιάσουν τόπο.
– Κάτι ανάλογο συμβαίνει, σχεδόν κάθε καλοκαίρι, με τις χαλαζοπτώσεις που πλήττουν τις καλλιέργειες στις Δημοτικές Ενότητες Ελευθερών και Ορφανού του Δήμου Παγγαίου.
– Δηλαδή, ενώ μπορούν να αποφασίσουν την επέκταση του δικτύου εναέριας προστασίας, ανέξοδα, έρχονται, μετά από κάθε έντονο καιρικό φαινόμενο, για να δούνε την έκταση των καταστροφών στις παραγωγές κι ύστερα, καλούν τους παραγωγούς να κάνουν αίτηση για αποζημίωση! Το θέατρο του παραλόγου.
– Ο στόχος, φυσικά, είναι να κρατούν τον κόσμο «εξαρτημένο» από τις δικές τους αποφάσεις και ενέργειες, για να κάνουν το πολιτικό τους παιχνίδι.
– Και για να καταθέτουν διαδοχικές ερωτήσεις στη Βουλή, ώστε να δείχνουν ότι έχουν κάποια κοινοβουλευτική δραστηριότητα.
