-Εμείς δεν κατέχουμε την νομική τέχνη, ωστόσο έχουμε την κοινή λογική, για να σχολιάσουμε το μακροσκελές άρθρο του πρώην δημάρχου Καβάλας και νυν θεματικού αντιπεριφερειάρχη ανάπτυξης της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης, Κωστή Σιμιτσή, για το ιδιοκτησιακό καθεστώς της ακτής «Καλαμίτσα».
-Αναφέρει ότι, ο Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού (Ε.Ο.Τ.) την δεκαετία του 1970 κατασκεύασε τις εγκαταστάσεις, που αντανακλούν στο όραμα της τουριστικής ανάπτυξης την εποχή εκείνη. Βεβαίως και τις κατασκεύασε, αλλά χωρίς να έχει πολεοδομική άδεια! Επιπλέον, οι εγκαταστάσεις αυτές κατασκευάστηκαν εντός της ζώνης αιγιαλού, στην οποία απαγορεύεται η κατασκευή οποιουδήποτε κτίσματος. Εκτός κι αν ο νόμος δεν αφορά τους Οργανισμούς και τις Υπηρεσίες του ελληνικού Δημοσίου. Επομένως, επί μία πεντηκονταετία, περίπου, ο φερόμενος ιδιοκτήτης της ακτής, ο Ε.Ο.Τ., δεν φρόντισε να νομιμοποιήσει τις παράνομες εγκαταστάσεις. Κι αυτό ήρθε να κάνει, για λογαριασμό του φερόμενου ιδιοκτήτη, ο Δήμος Καβάλας το έτος 2013! Καταθέτοντας αίτημα προς την Κτηματική Υπηρεσία, για την αλλαγή της θέσης της γραμμής αιγιαλού. Μάλιστα, ενημέρωσε την ΕΤ.Α.Δ. για το σχετικό αίτημα της νέας χάραξης, με σκοπό να «νομιμοποιηθούν» οι εγκαταστάσεις και ο «ορφανός» λιμενίσκος στην «Καλαμίτσα». Η γραμμή αιγιαλού μεταφέρθηκε νοτιότερα, αλλά δεν βγήκε ποτέ η πολεοδομική άδεια! «Με την νέα χάραξη σώθηκαν τα κτήρια και παρέμεινε ζωντανή η ελπίδα της αξιοποίησης της ακτής και της τουριστικής ανάπτυξης με ποιότητα και προς όφελος των Καβαλιωτών», δήλωσε ο Κ. Σιμιτσής.
-Υπάρχει και η αντίθετη άποψη, που λέει πως όλες οι παράνομες εγκαταστάσεις, που βρίσκονται σε άθλια και επικίνδυνη κατάσταση, πρέπει να κατεδαφιστούν, να αυξηθεί το πλάτος της παραλίας και να τοποθετηθούν ήπιες κατασκευές από τον Δήμο, όπως στις υπόλοιπες δημοτικές παραλίες. Έτσι, οι λουόμενοι θα απολαμβάνουν ελεύθερα το μπάνιο τους σε μία δημοτική ακτή και όχι σε ένα ακίνητο που το διαχειρίζεται μία εταιρεία του ελληνικού Δημοσίου.
-Αναφέρει, ακόμα, ο Κ. Σιμιτσής πως το ελληνικό Δημόσιο μεταβίβασε με Νομικά Διατάγματα την διαχείριση όλων των τουριστικών ακινήτων του Δημοσίου στον Ε.Ο.Τ. Μεταβίβασε την διαχείριση και όχι την κυριότητα, ούτε τους τίτλους ιδιοκτησίας των ακινήτων. Και πώς να μεταβιβαστεί η κυριότητα μιας ακτής, που από το Σύνταγμα πρέπει να είναι προσβάσιμη σε όλους τους πολίτες; Επίσης, την περίοδο που έγινε η μεταβίβαση των τουριστικών ακινήτων, με τα Ν.Δ. 180/1946 και 4109/1960, στην ακτή «Καλαμίτσα» δεν είχαν κατασκευαστεί οι εγκαταστάσεις! Με ποιο δικαίωμα το ελληνικό Δημόσιο παραχώρησε σε Οργανισμό του Δημοσίου την διαχείριση μιας ελεύθερης παραλίας; Μάλιστα, η ακτή «Καλαμίτσα» χαρακτηρίστηκε «τουριστικό δημόσιο κτήμα» με Βασιλικό Διάταγμα (677/1969) και η διαχείριση της ανατέθηκε στον Ε.Ο.Τ. με Κοινή Υπουργική Απόφαση (Κ.Υ.Α.), την 88920/1969, των υπουργών συντονισμού και οικονομικών! Μόλις το έτος 2000, με διάταξη νόμου (2819), όλα τα τουριστικά δημόσια κτήματα παραχωρήθηκαν κατά πλήρη κυριότητα στον Ε.Ο.Τ. Και με τον νόμο 4389/2016, η ΕΤ.Α.Δ. απέκτησε την κυριότητα όλων των ακινήτων του Ε.Ο.Τ. Αλλά, ο Δήμος Καβάλας ενέγραψε την ακτή «Καλαμίτσα» στο Κτηματολόγιο το έτος 2004, αφού συμπληρώθηκε μία εικοσαετία συνεχούς και νόμιμης χρήσης αυτής, έπειτα από προφορική συμφωνία με τον Ε.Ο.Τ.
-Κακώς, επομένως, το έτος 2015 δεν ανανεώθηκε η χρήση της ακτής από τον Δήμο Καβάλας και η ΕΤ.Α.Δ. άσκησε αγωγή εναντίον του, που εκδικάστηκε σε πρώτο βαθμό το έτος 2020, για την «κακή εγγραφή» της ακτής στο Κτηματολόγιο. Δεν έχει δίκιο ο Κ. Σιμιτσής να ισχυρίζεται ότι: «Ο Δήμος δεν είχε και δεν μπορούσε να έχει κάποιο επιχείρημα, ότι τάχα απέκτησε την κυριότητα με άλλους τρόπους». Όλα όσα αναφέρει στο άρθρο του, είναι εξαιρετικά επιχειρήματα υπέρ του Δήμου Καβάλας! Σε τελική ανάλυση, ο Δήμος Καβάλας έχει ένα ισχυρό χαρτί και είναι η εγγραφή της ακτής στο Κτηματολόγιο. Έτσι κατοχυρώνεται η (ακίνητη) περιουσία όλων των φυσικών προσώπων και των φορέων στην Ελλάδα. Τα υπόλοιπα είναι νομικά τερτίπια.
