- Θα συμφωνήσουμε, απολύτως, με τον βουλευτή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., Δημήτρη (Τάκη) Εμμανουηλίδη, ότι η Ελλάδα και το ελληνικό πολιτικό σύστημα βρίσκονται σε οριακή καμπή. Η χώρα, είπε, βρίσκεται στη φάση, που «τροχοδρομεί» (σ.σ. όπως το αεροσκάφος στον αεροδιάδρομο), για να απογειωθεί προς την ανάπτυξη(!), μετά τη σκληρή περίοδο της επιτροπείας, η οποία θα έχει… Αριστερή υπογραφή!
- Επίσης, βρίσκεται σε οριακή καμπή λόγω των εθνικών ζητημάτων, που αφορούν στην επίλυση της ονομασίας του κρατιδίου των Σκοπίων και την έντονη προκλητικότητα που αναπτύσσει η Τουρκία εναντίον της Ελλάδας.
- Εμείς θα προσθέσουμε, ότι σε οριακή καμπή βρίσκονται, ακόμα, η κυβέρνηση και το κόμμα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥ.ΡΙΖ.Α.). Η μεν κυβέρνηση «τροχοδρομεί» προς την ήττα στις ερχόμενες εθνικές εκλογές. Το δε κόμμα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. «τροχοδρομεί» προς… την έξοδο από το Κοινοβούλιο! Είναι κι αυτό ένα (πολύ πιθανό) σενάριο.
- Ο αντίκτυπος των δύο συλλαλητηρίων, στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα, για την αποτροπή της χορήγησης της λέξης «Μακεδονία» στη σύνθετη ονομασία του κρατιδίου των Σκοπίων, τρομοκράτησε την κυβέρνηση και τα στελέχη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Αιφνιδιάστηκαν από τη συσπείρωση του ελληνικού λαού και την αποφασιστικότητά του, να εμποδίσει το ύπουλο σχέδιο του ξένου παράγοντα και των εγχώριων συνεργατών του.
- Η κυβέρνηση έκανε το τραγικό λάθος, να «χτυπήσει» μία πολύ ευαίσθητη χορδή των Ελλήνων, δηλαδή την μεγάλη αγάπη προς την πατρίδα. Και για την απόφαση αυτή, που δεν είναι σαφώς δική της, θα πληρώσει το ανάλογο εκλογικό τίμημα.
- Είναι λυπηρό, ωστόσο, κυβερνητικά και κομματικά στελέχη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., όπως ο Δ. Εμμανουηλίδης και ο γραμματέας του κόμματος, Πάνος Ρήγας, να προσπαθούν να κατευνάσουν την οργή, το θυμικό όπως ανέφερε ο Δ. Εμμανουηλίδης, των ελλήνων και των ελληνίδων, για να δεχτούν τη «λύση» που διαπραγματεύεται (σ.σ. περήφανα) η ελληνική πλευρά. Αποτελεί θράσος και συγχρόνως ουτοπία, να ζητούν από τον ελληνικό λαό, να μην αντιδρά, όπως εκείνοι είναι παθητικοί στις εντολές που δέχονται.
- Εκτελώντας τις εντολές αυτές αυτοπαγιδεύτηκαν πολιτικά και δεν πρόκειται να «ισοφαρίσουν το αυτογκόλ», ούτε με τις φορολογικές ελαφρύνσεις, ούτε με την αύξηση του κατώτατου μισθού, ούτε με καμία άλλη παροχή, μετά την «καθαρή έξοδο» της Ελλάδας από το καθεστώς της επιτροπείας.
- Διότι, δεν γίνεται όταν η χώρα βρίσκεται κοντά στο τέλος της περιόδου των μνημονίων, να ανοίγεις σοβαρά πολιτικά ζητήματα, όπως η ονομασία του κρατιδίου των Σκοπίων, το σκάνδαλο Novartis κ.λπ. Στην κρίσιμη αυτή καμπή, χρειάζεται ομαλότητα και ηρεμία στην κοινωνία και στην οικονομία.
Ο Κ-ΤΥΠΟΣ χρησιμοποιεί cookies για την καλύτερη και ταχύτερη περιήγησή σας. Με την πρόσβαση σας στο k-tipos.gr αποδέχεστε την χρήση.OKΠερισσότερα
Θα σταθώ σε κάποια σημεία αναφορικά με τη fYROM.
– Σήμερα όλοι εκτός από εμάς και τους Αλβανούς τους λένε Μακεδόνες ακριβώς επειδή αφήσαμε την κατάσταση για 25+ χρόνια. Τι θα γίνει σε 50 χρόνια αν δεν υπάρχει αλλαγή. Υπάρχει περίπτωση να τους αναφέρει κάποιος ως “πρώην Γιουγκοσλαβο….κάτι”?
– Πολλοί εκ των κατοίκων των Σκοπίων είναι Ελληνικής καταγωγής που πήγαν εκεί για να ξεφύγουν από τους Οθωμανούς πριν περίπου 2 αιώνες.
– Εδώ και 25+ χρόνια τους αποκαλούμε (όλοι, συμπεριλαμβανομένων αυτών που δε θέλουν το όνομα Μακεδονία) ως πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Δηλαδή ενώ όλοι αποδεχτήκαμε να υπάρχει η λέξη Μακεδονία στην προσωρινή ονομασία (για 25+ χρόνια), το αποδεχτήκαμε ακ ιτο 2007 (Καραμανλής, Βουκουρέστι), σήμερα ξαφνικά δε θέλουμε σύνθετη ονομασία.
Ως πολεμιστής που ρίσκαρε τη ζωή του όποτε το ζήτησε η πατρίδα, ξέρω ότι είμαι πατριώτης και ρεαλιστής και όχι πατριδοκάπηλος (δε λέω ότι είναι ο συντάκτης κάτι τέτοιο). Δε μπορούμε να πορευόμαστε στη διεθνή σκακιέρα μόνο με το θυμικό ή το συναίσθημα. Χρειάζονται αλλά για να τα καταφέρεις στην πολιτική, ειδικά σε μία τόσο πεπλεγμένη κατάσταση διεθνώς, πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον ψήγματα σοφίας στην πολιτική που εφαρμόζεται.
Τα γράφει κάποιος που εδώ και πολλά χρόνια δίνει μάχες σε όλο τον κόσμο για να μη χρησιμοποιείται το όνομα Μακεδονία.
Η χρήση της ονομασίας Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (F.Y.R.O.M.), καταρχάς, είναι προσωρινή, μετά την ενδιάμεση συμφωνία, έως ότου βρεθεί η λύση για την ονομασία του κρατιδίου. Δεν σημαίνει ότι αναγνωρίζουμε το κρατίδιο αυτό ως Δημοκρατία της Μακεδονίας, ή με άλλο σύνθετο προσδιορισμό που περιέχει τη λέξη “Μακεδονία”. Επιθυμούμε τη λύση, αλλά υπάρχουν κι άλλες ονομασίες, που δεν περιέχουν τη συγκεκριμένη λέξη. Κι επειδή όλοι οι άλλοι αναγνωρίζουν τα Σκόπια με την ψευδεπίγραφη ονομασία, δεν σημαίνει ότι κι εμείς θα συναινέσουμε στην αναγνώριση. Ο ελληνικός λαός, επίσης, δεν αντέδρασε “ξαφνικά” σήμερα στη σύνθετη ονομασία (με τη λέξη “Μακεδονία”). Θυμάστε τα συλλαλητήρια που έγιναν τη δεκαετία του 1990. Ούτε αποδεχόταν, σιωπηρά, τόσα χρόνια το έγκλημα. Δεν θα επιτρέψει σε καμία κυβέρνηση και πολιτικό, να αποφασίσει για ένα τόσο ευαίσθητα ζητήματα, χωρίς την επιθυμία του. Τόσο ξεκάθαρο και απλό.
Σεβαστά τα επιχειρήματα.
Αφού συμφωνήσαμε κάποτε σα χώρα στην ενδιάμεση συμφωνία και έχουμε εκεί νέους και νέες που γεννιούνται για σχεδον 30 χρόνια σε μία χώρα που παντού αναγνωρίζεται με το όνομα που και εσύ και εγώ δε θέλουμε, ειλικρινά είναι δυνατόν μετά από 50 επιπλέον χρόνια για παράδειγμα να αλλάξει μία τέτοια κατάσταση; Μακεδόνες πους λένε όλοι! Έτσι νιώθουν, και ας είναι μίγμα, Σλάβων, Αλβανών, κάποιων Βουλγάρων και Ελλήνων (πάρα πολλοί από τους Σκοπιανούς είναι Ελληνικής καταγωγής).
Με μία συμφωνία μπορούμε να καταφέρουμε κάτι. Δίχως συμφωνία, θα παγιωθεί η κατάσταση των “Μακεδόνων” στον κόσμο και εμείς θα είμαστε χαρούμενοι ότι “εμείς δεν τους αναγνωρίζουμε”.
Το έγκλημα ήταν ότι έμεινε έτσι η κατάσταση για τόσα χρόνια.
Οι αποφάσεις των επιτυχιών λαμβάνονται με βάση τις συνθήκες σε όλους τους τομείς της ζωής και όχι με βάση το συναίσθημα (που ωστοσο πρέπει να παίζει σημαντικό ρόλο).
Πολλές αποφάσεις που πάρθηκαν με το (πατριωτικό) συναίσθημα, όπως π.χ. η κήρυξη του πολέμου εναντίον της φασιστικής Ιταλίας στις αρχές της δεκαετίας του 1940, έγραψαν ιστορία για την Ελλάδα. Μπορούσε και τότε ο ομοϊδεάτης πρωθυπουργός της Ελλάδας, Ιωάννης Μεταξάς, να απαντήσει θετικά στο τελεσίγραφο των Ιταλών και σήμερα να είναι πολύ διαφορετική η ιστορία. Επαναλαμβάνω, δεν σημαίνει τίποτα ότι κάποιες χώρες αναγνώρισαν τα Σκόπια ως “Δημοκρατία της Μακεδονίας” (αλήθεια για ποια Δημοκρατία μιλάνε οι γείτονες;). Εάν δούνε πως υπάρχει σθεναρή αντίδραση από την Ελλάδα, δίκαια και (ιστορικά) τεκμηριωμένα επιχειρήματα, για την μεγάλη παραχάραξη της ελληνικής ιστορίας, θα αντιληφθούν το λάθος τους. Όσον αφορά τους Σκοπιανούς, που γαλουχήθηκαν μέσα στην πλάνη της κατασκευασμένης ιστορίας, είναι καιρός να “ξυπνήσουν” και να μάθουν την πραγματικότητα. Εάν είναι έγκλημα ότι έμεινε έτσι η κατάσταση για τόσα χρόνια, μία 25ετία δεν είναι και η αιωνιότητα, είναι μεγαλύτερο έγκλημα να συνεχιστεί το παραμύθι. Τα λάθη που έγιναν από την ελληνική πλευρά, με την παθητική στάση και ίσως την υποτίμηση του προβλήματος, δεν πρέπει να επαναληφθούν. Τελεία και παύλα.